Από τη νηστεία στη χορτοφαγία

Του
ΓΙΑΝΝΗ ΧΡΥΣΟΥ
Κλινικού Διαιτολόγου-Διατροφολόγου

-Το σημείο που η θρησκευτική παράδοση ενώνεται με τη σύγχρονη διατροφή

H νηστεία αποτελεί έναν πανάρχαιο εκκλησιαστικό θεσμό με στόχο την «πνευματική» άσκηση μέσω της αποχής από τις ηδονές του βίου, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων τροφών και ποτών. Από το διαιτολόγιο αποκλείονται οι τροφές ζωικής προέλευσης, όπως το κρέας, το ψάρι, τα γαλακτοκομικά και τα αβγά με στόχο την ενδυνάμωση των θρησκευτικών και ηθικών αξίων που περιλαμβάνουν την εγκράτεια, την άσκηση της θέλησης και την αποχή από πειρασμούς.

Την ίδια στιγμή παρατηρείται ένας αυξανόμενος αριθμός ατόμων που στρέφονται προς τη χορτοφαγία. Στόχος τους είναι η υιοθέτηση μίας πιο υγιεινής διατροφής, η επαναφορά «ξεχασμένων» γεύσεων με βάση τους καρπούς της γης και η αυξημένη κατανάλωση φρούτων, λαχανικών, οσπρίων, ξηρών καρπών και γενικότερα φυτικών τροφών. Στο σύγχρονο αυτό διατροφικό πρότυπο φαίνεται να ακολουθείται μειωμένη κατανάλωση ζωικών τροφίμων και κυρίως ζωικού λίπους, ενώ αυξημένη είναι η πρόσληψη φυτικών ινών και λιγότερο επεξεργασμένων τροφών.

Βάσει των παραπάνω, παρατηρούμε ότι η σύγχρονη επιστήμη, μετά από χρόνια έρευνας και παρακολούθησης, κινείται πλέον παράλληλα με τις προτάσεις της θρησκείας η οποία, για διαφορετικούς λόγους, υποδείκνυε για αιώνες τον περιορισμό της κατανάλωσης ζωικών προϊόντων, τουλάχιστον για ορισμένα διαστήματα του έτους!

Σύμφωνα με σειρά μελετών, η υιοθέτηση ενός τέτοιου τρόπου σίτισης προσδίδει στο άτομο οφέλη όπως:

• Τον καλύτερο έλεγχο του βάρους.
• Τη βελτιωμένη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.
• Τη μείωση των επιπέδων ουρικού οξέος.
• Τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, χάρη στην αυξημένη πρόσληψη καλίου και φυτικών ινών.
• Την αυξημένη προστασία έναντι καρδιαγγειακών παθήσεων, χάρη στη μείωση της ολικής και κακής χοληστερόλης.
• Την καλύτερη εντερική λειτουργία, λόγω της υψηλής πρόσληψης φυτικών ινών.
• Την καλύτερη αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης.

Ωστόσο, η άτακτη αλλαγή των διατροφικών συνηθειών μπορεί να οδηγήσει στην έλλειψη θρεπτικών συστατικών, καθοριστικών για τη σωστή λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίνεται στην πρόσληψη πρωτεϊνών, σιδήρου, ασβεστίου και βιταμίνης Β12 μέσω προσεκτικής οργάνωσης του εβδομαδιαίου διαιτολογίου. Αρχικά, η κατανάλωση οσπρίων 2-3 φορές ανά εβδομάδα θεωρείται επιτακτική. Η υψηλή περιεκτικότητά τους σε πρωτεΐνη, σίδηρο και φυτικές ίνες τα καθιστά ακρογωνιαίο λίθο στη νηστίσιμη διατροφή. Προτείνεται, μάλιστα, ο συνδυασμός τους με ρύζι για τη βελτίωση της ποιότητας των πρωτεϊνών που προσλαμβάνονται.

Άλλος ένας θρεπτικός «θησαυρός» είναι το ταχίνι, δηλαδή 100% αλεσμένο σουσάμι. Τρόφιμο ιδιαίτερα πλούσιο σε πρωτεΐνη, σίδηρο, ασβέστιο, ψευδάργυρο και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, διατηρεί ακέραια όλα τα ευεργετικά συστατικά του πολύτιμου σπόρου του σουσαμιού και δεν πρέπει να λείπει από κανένα διαιτολόγιο.

Άλλωστε, όλες οι μελέτες που έχουν αξιολογήσει τη δράση του ταχινιού στον ανθρώπινο οργανισμό καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι έχει ευεργετική επίδραση και μπορεί να συμβάλλει σε όλα τα οφέλη που αναφέραμε παραπάνω και ακόμα περισσότερα. Συμπληρώνει με μοναδικό τρόπο το ημερήσιο διαιτολόγιο είτε ως μέρος του πρωινού ή του κυρίως γεύματος, ή ακόμα και στα ενδιάμεσα σνακ, ενώ οι χρήσεις του είναι αναρίθμητες – μπορείτε να το αλείψετε σε ψωμί ή φρυγανιές, να το βάλετε στη σαλάτα σας ή σε κάποιο ρόφημα, καθώς και να το χρησιμοποιήσετε σε κέικ και μπισκότα αντί για βούτυρο, για πιο υγιεινό και γευστικό αποτέλεσμα.

Τέλος, η τακτική κατανάλωση πράσινων φυλλωδών λαχανικών, ωμών αμυγδάλων, καρυδιών και θαλασσινών εξασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία της σωματικής, αλλά και πνευματικής υγείας.