XΡΗΜΑτιστήριο
****
> Τίνος εισήγηση ήταν; Με ποιο σκεπτικό έγινε; Αλήθεια, σε πόσες από τις δανειοδοτούμενες με υγιή χαρτοφυλάκια επιχειρήσεις, που η Proton είχε αναλάβει την παροχή υπηρεσιών μισθοδοσίας τους, προχώρησε αυθαίρετα σε παύση πληρωμών; Ποιες οι επιπτώσεις στην πληρωμή των εργαζομένων τους; Ποιος ο αντίκτυπος στη συνέχιση των εργασιών τους; Ποια η εικόνα που βγάζει προς τα έξω;
> Τυχεροί μέσα στην ατυχία μας! Αν και κάποιοι φρόντισαν δεόντως, ώστε τα ελληνικά ομόλογα να μη φέρουν ρήτρες συλλογικής δράσης, εντούτοις το πρόβλημα μπορεί να λυθεί είτε με αναδρομική νομική κάλυψη του κενού είτε με νομοθετική παρέμβαση του ελληνικού Κοινοβουλίου, γεγονός που τρομάζει τους δανειστές μας.
> Άλλη μια επιτυχία των σοσιαλιστών με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική! Το 2011 έκλεισε µε την κεφαλαιοποίηση του Χρηματιστηρίου Αξιών της Αθήνας να υποχωρεί πέριξ των 26,4 δισ. ευρώ, ποσοστό που αντιπροσωπεύει περίπου το 12,9% του ΑΕΠ.
> Στα όρια της νομιμότητας! Ως είθισται, όχι λόγω εθιμοτυπικής παράδοσης, αλλά ελέω εταιρικής πρακτικής, οι διοικήσεις των εισηγμένων προχώρησαν κατά τις τελευταίες συνεδριάσεις του χρόνου σε προσυμφωνημένες συναλλαγές, προκειμένου την ύστατη ώρα να καταγράψουν βραχυπρόθεσμα λογιστικά κέρδη.
> Ανοιχτό γραμμάτιο ή ωμός εκβιασμός; Ποια η σχέση του νέου, ανεξάρτητου μέλους του διοικητικού συμβουλίου και της Επιτροπής Ελέγχου της Avenir, κ. Μιλτιάδη Μιχαλούτσου, με τον βασικό μέτοχο της εταιρείας, Ιωάννη Δούρο; Θα γελάσει κι ο κάθε πικραμένος…
> Επειδή δεν μιλάμε για μια ιδιωτική εταιρεία, που αφορά την τσέπη κάποιου επιχειρηματία, αλλά για μια δημόσια, η οποία μετακυλίει τα προβλήματά της στους καταναλωτές ως αυξήσεις επί των τιμολογίων της, αναρωτιόμαστε αν θα αναζητηθούν ευθύνες από τη διοίκησή της, αν δηλαδή θα κληθεί να δώσει εξηγήσεις για τις πράξεις και παραλείψεις της που οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση. Η υποβάθμιση της ΔΕΗ από τη Standard & Poor’s αλλάζει άρδην τα δεδομένα, καθώς, αν δεν κινδυνεύει αμέσως η αναχρηματοδότηση των υφιστάμενων δανείων της, τουλάχιστον αυτή θα γίνει με περισσότερες εγγυήσεις και αυστηρότερους όρους.
> Περί των Αττικών Εκδόσεων ο λόγος! Αντί οι βασικοί μέτοχοι της εταιρείας να προχωρήσουν σε αύξηση κεφαλαίου, βάζοντας το χέρι στην τσέπη, αποφάσισαν να της χορηγήσουν δάνειο (!), με προνομιακό επιτόκιο Euribor 3μήνου + spread 5%, και μάλιστα με τους τόκους να καταβάλλονται ανά τρίμηνο.
> Μα καλά, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς δεν είδε, δεν άκουσε τίποτε για την πορεία της τιμής της Γενικής; Εκτός κι αν η ακραία συμπεριφορά στα τραπεζικά χαρτιά αντιμετωπίζεται διαφορετικά απ’ ό,τι στα υπόλοιπα, γεγονός που φανερώνει τον έλεγχο δύο ταχυτήτων που λαμβάνει χώρα ανάλογα με τις «πλάτες» των βασικών μετόχων.
> Ωρέ, πού τους βρήκαμε όλους αυτούς τους φωστήρες; Από πού αντλούν την αισιοδοξία τους; Ποιων τις θέσεις μεταφέρουν; Αφού ο πρώην πρόεδρος του ΧΑ κ. Παναγιώτης Αλεξάκης έβαλε το λιθαράκι του στη σημερινή κατάντια της εγχώριας χρηματαγοράς, είπε να κάνει το θαύμα του και με την αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, καθώς δήλωσε πως, παρά τις χαμηλές αποτιμήσεις τους, δεν θα πρέπει να καθυστερήσουν οι ρευστοποιήσεις.
> Μπορεί σε μια εισηγμένη η γενική συνέλευση να αποτελεί το ανώτατο όργανο, ωστόσο όταν το Δημόσιο είναι ο βασικός της μέτοχος, τότε οι πολιτικοί της προϊστάμενοι είναι αυτοί που έχουν τον πρώτο λόγο! Επειδή λοιπόν βρισκόμαστε σε μια εποχή επενδυτικής άπνοιας και ο ΟΛΠ είναι από τους λίγους ημικρατικούς οργανισμούς που εξαγγέλλει αφειδώς έργα, αναρωτιόμαστε αν η διορισμένη από την προηγούμενη κυβέρνηση διοίκησή του είχε λάβει το πράσινο φως πριν προβεί στις όποιες νέες τοποθετήσεις, όπως του αναπληρωτή διευθύνοντος συμβούλου κ. Πετρουλή Παναγιώτη.
> Στο πλαίσιο της αναδιάταξης για την είσοδο στρατηγικού επενδυτή ή της εξεύρεσης ζεστού χρήματος για την επίτευξη των επενδυτικών της σχεδίων; Η Dionic, πάντως, συνεχίζει τις πωλήσεις ποσοστών αφενός ιδίων μετοχών και αφετέρου συμμετοχών.
> Ακόμη κι αν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα έκαναν ότι δεν καταλάβαιναν, τι άλλο θέλουν πλέον για να πειστούν πως τα χρήματα με τα οποία ενισχύουν το τραπεζικό σύστημα παραμένουν για ιδίαν χρήση; Απ’ ό,τι δείχνουν τα επίσημα στοιχεία του μηχανισμού καταθέσεων overnight της ΕΚΤ, την ώρα που η αγορά ασφυκτιά, η «στάθμευση» της ρευστότητας από τα πιστωτικά ιδρύματα της Ευρωζώνης ξεπέρασε κάθε προηγούμενο.
> Το γρηγορόσημο, η κλίκα, η παρέα, το σινάφι πάνε σύννεφο! Μέχρι και 2,5 έτη χρειάζεται ένα έργο του ΕΣΠΑ από τη στιγμή που ξεκινά μέχρι να δώσει την πρώτη δαπάνη, ελέω αφενός των διαχειριστικών λαθών και αφετέρου του δαιδαλώδους θεσμικού πλαισίου.
> Στο έξι κάθισε ο αριθμός των εισηγμένων που προσέφυγαν στο άρθρο 99 για το 2011! Μιλάμε για τις Τεγόπουλος, Πετζετάκις, Alapis, Alter, Eικόνα & Ήχος, Νεώριο Σύρου, με το μέλλον να είναι ακόμη πιο δυσοίωνο.
> Αν νομίζετε πως η διαπλοκή έχει αντίπαλο στην Ελλάδα, πλανάσθε πλάνην οικτράν! Είναι δυνατόν εν έτει 2012, σε μια υποτιθέμενη σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, να δρα ομάδα επιχειρηματιών που προχωρά στην απαξίωση ολόκληρων περιοχών, προκειμένου να αγοράσει τα εγκαταλελειμμένα τους ακίνητα έναντι πινακίου φακής;
> Κατά πώς βολεύει τις διοικήσεις τους! Για ορισμένες εισηγμένες όλα είναι εύκολα: «βαφτίζουν» μια γενική συνέλευση ειδικού σκοπού και περνάνε με μικρά μετοχικά ποσοστά ύψους λίγο πάνω από το 20% αποφάσεις που υπό κανονικές συνθήκες θα απαιτούσαν απαρτία 67%.
> Φούσκα ήταν και έσκασε, με τις ευθύνες διοικήσεων και εποπτικών αρχών για τις λογιστικές αλχημείες να είναι τεράστιες! Μια και μόνο κακή χρήση ήταν υπεραρκετή, ώστε οι ζημίες των τραπεζών να ξεπεράσουν τα συνολικά κέρδη της τελευταίας δεκαετίας.
> Ας πρόσεχαν, τώρα είναι αργά για κλάματα! Τι κι αν η ελάχιστη ετήσια εγγυημένη απόδοση σε κάποια ασφαλιστικά προγράμματα δινόταν σε περιόδους που τα επιτόκια των τραπεζικών καταθέσεων ήταν πολύ υψηλά. Αυτό αποτελεί πρόβλημα των εταιρειών και όχι των πελατών τους.
> Αν και επηρεάζει άμεσα την εταιρική πορεία, εντούτοις δεν εμφανίζεται στους ισολογισμούς της! Πόσες από τις εγχώριες επιχειρήσεις απέκρυψαν το βάρος κάποιων αποζημιώσεων, στον χρόνο που αυτές πραγματοποιήθηκαν, και το μετέφεραν για να καταστεί έξοδο σταδιακά στο μέλλον;
> Ας κρατήσουν μικρό καλάθι, γιατί στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό! Επειδή τα στελέχη του ΣΔΟΕ, προκειμένου να «διαφημίσουν» το έργο τους φτάνουν στο σημείο να θεωρούν ως «βέβαιο εισπραχθέν» το 50% των προστίμων των φορολογουμένων που προσφεύγουν στα δικαστήρια κατά των αποφάσεών τους, αναρωτιόμαστε τι μέλλει γενέσθαι στην περίπτωση που πολλά εξ αυτών ακυρωθούν κατά την ακροαματική διαδικασία.
> Αναπάντητα παραμένουν πολλά ερωτήματα αναφορικά με το ενδεχόμενο «κουρέματος» και των ιδιωτών στο περίφημο PSI+! Για παράδειγμα, τι θα γίνει με αυτούς που έχουν τοποθετηθεί μέσω private bank και οι τίτλοι τους φέρουν ως κάτοχο την τράπεζα;
> Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα! Δεν έφτανε η οικονομική κρίση, που μαστίζει το τραπεζικό σύστημα, περιορίζοντας δραματικά τις πιστώσεις του, οι ναυτιλιακές εταιρείες έχουν να αντιμετωπίσουν και την πτώση των ναύλων που χρησιμοποιούνται ως εγγυήσεις για τον δανεισμό τους.
> Επιβεβαιώθηκαν οι Κασσάνδρες! Απογοητευτική ήταν η κίνηση στην αγορά κατά την πρώτη εβδομάδα των εορτών, με τον τζίρο των εμπορικών επιχειρήσεων να σημειώνει κάθετη πτώση, βάζοντας ταφόπλακα στις όποιες σκέψεις για ανάτασή τους.
> Εργαζόμενοι… ο τελευταίος τροχός της άμαξας! Οι διοικήσεις των εισηγμένων, σε συνεργασία με τις πιστώτριες τράπεζες, τακτοποιούν πρωτίστως τις οφειλές προς την εφορία, δευτερευόντως προς τα ασφαλιστικά ταμεία, εν συνεχεία τις υποχρεώσεις προς τους δανειστές τους και στο τέλος, αν μείνει κάτι, ακολουθούν τα ποσά που αφορούν το προσωπικό τους.
****
**** Σκληρό καρύδι! Η Εκκλησία της Ελλάδας, ως ένας εκ των βασικών μετόχων της ΕΤΕ, απαίτησε και πέτυχε την πρόσοδο της επένδυσής της, προκειμένου να είναι σε θέση να υλοποιήσει το κοινωνικό και ανθρωπιστικό της έργο.
*** Ονόματα να μη λέμε, υπολήψεις να μη θίγουμε, αλλά η υπόθεση βγάζει μάτια! Υπάρχει, άραγε, εισηγμένη που, αν και η κύρια δραστηριότητά της έχει να κάνει με μια συγκεκριμένη υπηρεσία, εντούτοις εμφανίζεται επίσημα από το ΧΑ να διαπραγματεύεται σε κατηγορία άλλου αντικειμένου;
*** Αν έχεις τέτοιους φίλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς! Αληθεύει ότι οι διοικήσεις κάποιων ημικρατικών εταιρειών και επιχειρήσεων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, φοβούμενες το ενδεχόμενο επιστροφής στη δραχμή, έχουν μεταφέρει μέρος των ταμειακών τους διαθεσίμων σε αλλοδαπά πιστωτικά ιδρύματα;