Τίποτε δεν σας ανήκει, κύριε Ερντογάν

Της
ΕΛΕΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ – ΛΑΜΠΡΑΚΗ

Και τώρα, αξιολάτρευτε κύριε Ταγίπ, τι γίνεται; Δεν έχετε παράπονο, σας καλωσόρισε όλη η Ευρώπη, έκανε τεμενάδες, σας ξεσκόνισε, μόνο που δεν έπεσε στα γόνατα. Όμως εσείς κάθετος, μ’ εκείνο το βλέμμα το γεμάτο εμπάθεια, στις θέσεις σας ούτε βήμα πίσω. Οθωμανική Αυτοκρατορία, λέει. Ξεχνάτε ότι υπήρξε και η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, ξεχνάτε ότι η Κωνσταντινούπολη, η Άγκυρα, η Σμύρνη, η Μαγνησία, η Καισάρεια, η Αττάλεια, όλα τα παράλια μέχρι κάτω ήταν ελληνικά, δώστε τα πίσω και μαζευτείτε στην Ανατολή, στα βάθη της οποίας και ανήκετε.

Τα είπαμε κι άλλη φορά και θα τα ξαναπούμε. Τίποτε δεν σας ανήκει. Όμως μη θίγετε την αξιοπρέπεια των Ελλήνων και κυρίως τον πατριωτισμό τους, γιατί πάνω απ’ όλα είναι λαός εύθικτος, πωρωμένος με τη λέξη «πατρίδα» και θα πρέπει να μη μείνει ούτε ένας Έλληνας για να πείτε ότι η Ελλάδα ολόκληρη σας ανήκει. Μοιράσατε, στο Αφρίν, καραμέλες στα παιδιά που είχαν απομείνει. Σκεφτήκατε όμως πόσα θάψατε κάτω απ’ τα ερείπια της πόλης τους, που φώναζαν απεγνωσμένα τις μανάδες τους για βοήθεια;

Ο καλός κι ο κακός στρατός. Ο καλός μπήκε στην πόλη για να εξολοθρεύσει τους τρομοκράτες, σκοτώνοντας, ανεξαρτήτως ηλικίας, κόσμο από μηνών έως 40, 80 ετών. Και ο κακός στρατός έκανε το έργο του και χάθηκε, δεν υπήρχε πια, μόνο αυτοί οι πάνοπλοι με τα ζαχαρωτά στο χέρι.

Το γεγονός είναι ότι όλη αυτή η επιθετικότητα έχει ξεσηκώσει έναν ολόκληρο κόσμο, που ανέχεται μία Τουρκία να δεσμεύει το Αιγαίο, απειλώντας σχεδόν με πόλεμο, να κρατά δύο αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού ομήρους, ποιος ξέρει με τι είδους εκβιασμό -αυτό είναι κάτι που θα φανεί αργότερα- και να κοκορεύεται ο Ερ­ντογάν για την υπεροχή του και την ετοιμότητά του να σαρώσει όλη την Ευρώπη με τους πωρωμένους αδαείς μουσουλμάνους του. Αυτούς που μπαίνουν σ’ ένα πολυκατάστημα πυροβολώντας και ανατινάζονται, παίρνοντας μαζί τους αθώους για να γίνουν ήρωες και να αγγίξουν τον παράδεισο. Όλοι μας αναρωτιόμαστε τι θα γίνει. Τι σχέδια έχουν οι μεγάλες δυνάμεις, που σαν καρχαρίες έτρεξαν στο ψητό. Οι έρευνες εστιάζονται στο πετρέλαιο, στο αέριο και τόσα άλλα αγαθά που κρύβει η ελληνική θάλασσα. Είναι κεκτημένα μας, κανείς δεν μπορεί να τα αμφισβητήσει.

Έτρεξαν όμως για βοήθεια οι κυρίαρχοι του κόσμου και εννοώ Αμερικανούς, Ρώσους, που αυτοί οι τελευταίοι με τακτ προβάλλουν το ενδιαφέρον τους για να κρατούν τα προσχήματα. Κι εμείς τι κάνουμε;

Ο Μανώλης με τα λόγια χτίζει ανώγια και κατώγια. Και το Ισραήλ είναι ένα μικρό κράτος, όμως ποιος μπορεί να του κουνηθεί. Εξοπλισμένο μέχρι τα μπούνια είναι, ανά πάσα στιγμή έτοιμο να υπερασπίσει τα δίκαιά του με επιτυχία. Εμείς; Εμείς κοιτάζαμε πώς θα βγάλουμε καμιά εκατοστή εκατομμύρια μίζες, αγοράζοντας υποβρύχια, αεροπλάνα, που έμειναν στα αζήτητα, και επιπλέον εξευτελίσαμε το στρατιωτικό προσωπικό, μειώνοντας μισθούς και συντάξεις. Ανόητοι Έλληνες. Δεν έχουμε φόβο απ’ τα ανατολικά, έτσι διαδιδόταν.

Όμως, ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Έναν μικρό, πολύ μικρό ενδοιασμό έχουν να ανοιχτούν προς τη Δύση οι αιώνιοι εχθροί μας. Θα τους αντιμετωπίσει κανείς ή μόνο οι Έλληνες θα πέσουν υπέρ βωμών και εστιών, ως ανάχωμα της γηραιάς Ευρώπης, που δεν μπορεί ακόμα να βρει το βήμα της; Ήταν ελπιδοφόρο το μήνυμα που έστειλε η Ευρώπη στον Ερντογάν. Χλιαρό μεν, αλλά μίλαγε για αλήθεια. Οι συνθήκες δεν αμφισβητούνται από κανέναν, του είπαν, και είναι χρέος μιας δημοκρατικής χώρας να αφήσει ελεύθερα τα δύο Ελληνόπουλα, τα οποία προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν για να κερδίσουν περισσότερα. Το μόνο που κερδίζουν είναι η αντιπάθεια του κόσμου που σκέπτεται χωρίς εμπάθεια κι αλαζονεία.