Ζωή μου

-Κραυγή αγωνίας από την ελληνορθόδοξη κοινότητα Πολλοί έσπευσαν να πανηγυρίσουν την ανατροπή του αιμοσταγούς δικτάτορα Άσαντ στη Συρία, ενώ δεν παρέλειψαν να εκφράσουν την ε μπιστοσύνη τους στους τζιχαντιστές, οι οποίοι διακήρυτταν σε όλους τους τόνους ότι θα εφαρμοστεί μια κανονικότητα στη χώρα και θα σεβαστούν τη διαφορετικότητα όσον αφορά τις φυλές και τις θρησκείες. Δυστυχώς, πριν αλέκτορα φωνήσαι, όλα αυτά ξεχάστηκαν και οι τζιχαντιστές δήλωσαν πως, ως καλοί και πιστοί μουσουλμάνοι, δεν θα επιτρέψουν την ύπαρξη άλλων θρησκειών και δογ μάτων. Κατά συνέπεια, έθεσαν υπό διωγμό τον Χριστιανισμό και ιδιαίτερα την ελληνορθόδοξη κοινότητα, απαγορεύοντας μάλιστα την τέλεση λειτουργιών και κάθε είδους εκδηλώσεων για τα Χριστούγεννα. Να θυμίσουμε ότι η ελληνορθόδοξη κοινότητα της Συρίας, σύμφωνα με το Newsbomb, αριθμεί περίπου 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους, δηλαδή είναι υπολογίσιμη και δικαιούται να έχει λόγο αλλά και στοιχειώδεις ελευθερίες. Να τονίσουμε εδώ πως ακόμα και ο δικτάτορας Άσαντ δεν είχε τολμήσει ποτέ να καταργήσει τη γιορτή των Χριστουγέννων, ίσως για να μη δυσανασχετήσει ο κολλητός του, ο Πούτιν, αλλά αντιθέτως σεβόταν τους Ελληνορθόδοξους, που απολάμβαναν πλήρη δικαιώματα. Τώρα, με τη νέα κατάσταση, φαίνεται πως τα πράγματα ζορίζουν για τους ομοεθνείς και ομόθρησκους που ζουν στη Συρία, αλλά δεν έχουμε κάποια αντίδραση από πλευράς κυβέρνησης. Η ελληνορθόδοξη κοινότητα ζει ώρες αγωνίας γιατί δεν ξέρει τι της ξημερώνει και με επιστολή της καλεί τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των ορθοδόξων και να απαιτήσει να έχουν ίσα δικαιώματα με τους άλλους πολίτες. Να θυμίσουμε ότι εδώ κι έναν περίπου χρόνο αγνοούνται δύο ελληνορθόδοξοι αρχιερείς και 12 μοναχές, που είχαν απαχθεί από τζιχαντιστές από μοναστήρι στην έρημο της Συρίας. Η αντίδραση του Κράτους τότε και της Εκκλησίας ήταν επιεικώς αναιμική, διαδικαστική θα λέγαμε. Ελπίζουμε να μην είναι ανάλογη και τώρα… ΤΟ ΠΑΡΟΝ