to-chronografima

to-chronografima

ΤΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ

Ω! ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ, ΑΠ’ ΕΔΩ ΠΑΝΕ ΚΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ

Ω! ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ, ΑΠ’ ΕΔΩ ΠΑΝΕ ΚΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ

Στήν σκάλα τής ανηφοριάς είναι πολλά τ’ «αγκάθια» φίδια, ανυπολόγιστα καί σάπια κατακάθια.

ΤΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ

ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΑΥΡΟΜΑΧΙΕΣ, ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ

Οι Ταυρομάχοι πάνοπλοι μέ τό σπαθί στό χέρι τούς ανοήτους θέλουνε είς τών αυτών ασκέρι.

ΤΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ

ΣΩΣΕ ΚΥΡΙΕ ΤΟΝ ΛΑΟ ΣΟΥ, ΣΟΥ ΤΟ ΛΕΩ ΓΙΑ ΚΑΛΟ ΣΟΥ

Ο Έλλην ώς ατσούμπαλος –θεότρελος συνάμα– σέ κοροϊδεύει συνεχώς μέ προσευχές καί κλάμα.

ΤΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ

ΠΟΤΕ; ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΦΙΛΟΥΣΑ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ ΤΗΝ ΠΑΤΟΥΣΑ

Έρχονται πάλι κεραυνοί στήν Χώρα τήν μοιραία σύννεφα αρμενίζουνε περήφανα κι ωραία.

ΤΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ

ΕΛΑΤΕ ΑΠΑΝΤΕΣ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ, ΚΙ ΑΣ ΠΑΤΗΣΕΤΕ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ

Τό πανηγύρι άρχισε είναι γιορτή μεγάλη παίζουν τά όργανα βαριά – ίδια τά ίδια πάλι.

ΤΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ

ΣΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ ΠΑΤΑΤΕΣ, ΤΟΤΕ, ΑΝ ΤΙΣ ΒΡΕΙΣ, ΦΑΤΕΣ

Μία πατάτα κύλησε κι έπεσε στό χαντάκι ο κόσμος γύρω σιωπηλός καί γύρω γύρω δράκοι.

ΤΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ

Ω! ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ ΕΛΛΑΔΑ, ΣΕ ΑΡΜΕΓΟΥΝ ΩΣ ΓΕΛΑΔΑ

Δέν ήταν βλάκας ο βοσκός ήτανε υπηρέτης σ’ ένα παλάτι αρχοντικό καί πολλαπλώς ικέτης.

ΤΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ

ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΤΡΕΛΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΔΕΙΑΝΟ ΤΑΜΕΙΟ

Πήγα μιά μέρα στό Δαφνί καί χτύπησα τήν πόρτα καί νά σου ο θυροφύλακας μέ βρώμικα τά χνώτα.

ΤΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ

ΑΣΠΡΟ ΤΟ ΧΙΟΝΙ, ΜΑΥΡΟΙ ΧΡΟΝΟΙ

Καί ξαφνικά ξημέρωσε καί άλλαξε η φύση τά σύννεφα σκουριάσανε σ’ ανατολή καί δύση.

ΤΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ

ΕΤΟΣ ΔΕΚΑΕΝΝΕΑ ΜΕ ΣΤΑΧΤΗ ΤΑ ΝΕΑ

Βρέ, πώς αλλάζουν οι καιροί πώς γίναν Κολλητήρια, στούς άφιλους νά κάνουμε τούς δούλους καί χατίρια.

ΜΑΚΗΣ ΚΟΥΡΗΣ - Θαρραλέα

Η 17η Νοέμβρη δεν είναι γιορτή, είναι ευθύνη

Σεβασμό, υπερηφάνεια, σκεπτικισμό αλλά και ανείπωτη θλίψη αισθανόμαστε κάθε χρόνο αυτή τη μέρα όσοι…