Τα αυτογκόλ που έφεραν την ήττα

Σε ένα άνευ προηγουμένου φιάσκο εξελίχθηκε ο περιβόητος ανασχηματισμός της κυβέρνησης, με συνέπεια το… νέο ξεκίνημα που οραματιζόταν (και ήλπιζε…) ο Κυρ. Μητσοτάκης να μείνει στα χαρτιά. Και ίσως είναι η πρώτη φορά στα πολιτικά χρονικά που μια κυβέρνηση ξεκινάει με αλλεπάλληλα αυτογκόλ, απόρροια των λανθασμένων επιλογών αλλά και της σύγχυσης που επικρατεί στο επιτελείο του πρωθυπουργού. Βούτυρο στο ψωμί των κομμάτων της αντιπολίτευσης, που έστησαν ένα νέο πάρτι σε βάρος της κυβέρνησης.

Η περίπτωση του Αρίστου Δοξιάδη είναι ξεχωριστή για πολλούς και διάφορους λόγους. Πρώτον, διότι έμεινε στη θέση του υφυπουργού Ανάπτυξης λιγότερα από δύο 24ωρα (διάστημα-ρεκόρ). Δεύτερον, διότι ουδείς από το επιτελείο του πρωθυπουργού, πριν ο τελευταίος τον επιλέξει για τη συγκεκριμένη θέση, δεν φρόντισε να ενημερωθεί για το παρελθόν του κ. Δοξιάδη. Να δει αν υπάρχουν… σκελετοί στην ντουλάπα του. Παιδαριώδες λάθος για το συγκεκριμένο επίπεδο. Το ενδεχόμενο συνεργάτες του πρωθυπουργού να έλεγξαν το παρελθόν του και να έκριναν ότι τα ευρήματα δεν συνιστούσαν σοβαρό πρόβλημα θα μπορούσε να είναι το ακόμη πιο κακό σενάριο. Το πολιτικό κόστος, ούτως ή άλλως, είναι σημαντικό.

Εντελώς διαφορετική είναι η περίπτωση του Ν. Τσάφου, ο οποίος συνεχίζει να βάλλεται από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που ζητούν επιτακτικά την παραίτηση ή την αποπομπή του από τη θέση του υφυπουργού Ενέργειας. Οι θέσεις που κατά καιρούς έχει εκφράσει για τα εθνικά ζητήματα (ελληνοτουρκικά, Κυπριακό), ακόμη κι αν στη συνέχεια τις διέγραψε ή τις ακύρωσε, αποτελούν ένα μελανό σημείο στη θητεία του στα δημόσια πράγματα. Άστοχη και αψυχολόγητη ήταν και η απόφαση του πρωθυπουργού να τον συμπεριλάβει στο κυβερνητικό σχήμα, υποτιμώντας, προφανώς, τις αντιδράσεις που θα προκαλούσε το γεγονός αυτό.

Οι εξηγήσεις και οι διευκρινίσεις τόσο του ίδιου όσο και του κυβερνητικού εκπροσώπου κάθε άλλο παρά άμβλυναν τις δυσμενείς εντυπώσεις. Αν δεν είχε προηγηθεί η παραίτηση του Αρ. Δοξιάδη, ο κ. Τσάφος θα είχε ήδη απομακρυνθεί από τη θέση του, πλην όμως, στο Μέγαρο Μαξίμου δεν… άντεχαν πολιτικά μια δεύτερη αποχώρηση από την κυβέρνηση έπειτα από πίεση της αντιπολίτευσης.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ