Στάικος Βεργέτης στο “Π”: Το ελληνικό ποδόσφαιρο από τις αναπτυξιακές ηλικίες έως την Εθνική ομάδα

Του
ΣΤΑΪΚΟΥ ΒΕΡΓΕΤΗ
Προπονητή του ΟΦ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ

Ως επαγγελματίας προπονητής και ως γονιός δύο παιδιών, αγοριών, που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, όχι απλώς παρατηρώ αλλά και βιώνω την εξέλιξη του ποδοσφαίρου στη χώρα μας από τις αναπτυξιακές ηλικίες μέχρι και τον καθρέφτη αυτού, που λέγεται Εθνική ομάδα.

Μέσα από την ενασχόλησή μου τα τελευταία 18 χρόνια έχω συναναστραφεί με πολλά παιδιά που επεδίωξαν να ζήσουν το όνειρό τους, να γίνουν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Μέσα σε αυτήν τη διαδρομή αντελήφθην ότι μόνο το ταλέντο δεν ήταν αρκετό. Η πορεία από την ακαδημία έως την πρώτη ομάδα εμπεριέχει πολλά εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν, εμπόδια που άλλοτε προκύπτουν από τα ίδια τα παιδιά και άλλοτε από την Πολιτεία και τους συλλόγους. Να είστε βέβαιοι ότι όλα αυτά που θα αναλυθούν παρακάτω αντανακλούν στο όλο οικοδόμημα του ελληνικού ποδοσφαίρου.​

Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει ένα ιδιαίτερα ταλαντούχο παιδί που εγγράφεται στην ποδοσφαιρική ακαδημία ενός συλλόγου. Το ταλέντο είναι το 30% της πίτας που λέγεται επιτυχία». Οι αθλητικές εγκαταστάσεις (γήπεδα, γυμναστήριο, υλικό προπόνησης) και το καταρτισμένο προπονητικό επιτελείο είναι τα πρώτα εφόδια που θα βοηθήσουν αυτό το παιδί να διεκδικήσει το όνειρό του και θα δώσουν στο ποδόσφαιρο έναν αξιόλογο υπηρέτη του. Σε πάρα πολλούς συλλόγους δεν δίνεται σημασία στα στοιχεία αυτά. Πολλά γκρουπ δεν έχουν γήπεδο να προπονηθούν ή μοιράζονται ένα γήπεδο την ίδια ώρα με άλλα. Αυτομάτως η προπονητική διαδικασία χάνει μεγάλο ποσοστό από την ποιότητά της.

Πολλά παιδιά δεν μπαίνουν σε γυμναστηριακές εγκαταστάσεις πριν επιλεγούν στη μεγάλη ομάδα, τότε όμως είναι πια αργά. Σε ό,τι αφορά τους προπονητές, πολλοί είναι οι σύλλογοι που απασχολούν πρώην ποδοσφαιριστές τους για την προπόνηση των παιδιών της ακαδημίας, χωρίς πολλές φορές να είναι επαρκώς καταρτισμένοι για κάτι τέτοιο. Αμέσως το ταλέντο μένει στάσιμο, σπόρος που δεν πέφτει σε χώμα για να αναπτυχθεί, αλλά σε πέτρα, όπου αναγκαστικά δεν βρίσκει προοπτικές ανάπτυξης. Η κατάσταση αυτή έχει ως απόρροια να καλεί ο προπονητής της πρώτης ομάδας παιδιά της ακαδημίας στην προπόνηση και αυτά να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της προπονητικής διαδικασίας, με αποτέλεσμα να απορρίπτονται και να απογοητεύονται.

Χαρακτηριστικό και αρνητικό στατιστικό αυτής της κατάστασης είναι το μεγάλο ποσοστό ξένων ποδοσφαιριστών στα ρόστερ των ομάδων της Super League 1 και Super League 2 (μολονότι ορίζεται σε αυτή ως υποχρεωτική η ύπαρξη του 50% ελλήνων ποδοσφαιριστών στις αποστολές αγώνων).​

Ολοκληρώθηκε ο πρώτος γύρος στη Super League 1 με μικρή παρουσία γηγενών ποδοσφαιριστών στις 11άδες των ομάδων, μάλιστα δεν έλειψαν και οι αγώνες που δεν υπήρξαν καθόλου Έλληνες στο γήπεδο. Η τροφοδότηση της Εθνικής από παίκτες του πρωταθλήματος της χώρας μας μοιάζει πια ανέφικτη, απραγματοποίητη. Παρατηρείται κύμα φυγής των Ελλήνων σε ξένα πρωταθλήματα προκειμένου να πάρουν ευκαιρίες και μέσα από τους ξένους συλλόγους να κάνουν καριέρα και να επανδρώσουν την Εθνική. Η κατάσταση αυτή αποκτά ανησυχητικές διαστάσεις και αποτελεί επιτακτική ανάγκη να παρθούν ουσιαστικές λύσεις, εδώ και τώρα.​

Το ταλέντο ο Θεός το έστειλε παντού, δεν έριξε περισσότερο στην Ισπανία και στη Γερμανία και λιγότερο στη χώρα μας. Το θέμα όμως είναι αν και κατά πόσο το αξιοποιούμε, αν και κατά πόσο βοηθάμε τα παιδιά που το διαθέτουν, τόσο με τις υλικοτεχνικές μας υποδομές όσο και με τους καταρτισμένους προπονητές, να απογειώσουν το χάρισμά τους​.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: fosonline.gr