Σε τούτη τη χώρα δεν υπάρχει, τελικά, κουκούτσι μυαλό;
ΔΗΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ
Του Μάκη Κουρή
• Αυτό δείχνει η περιπέτεια του αριστούχου φοιτητή Βασίλη Δημάκη
Ποια άλλη εξήγηση να δώσεις όταν μένεις ενεός από την απίστευτη μεταχείριση που επιφύλαξε η Διοίκηση των Φυλακών Κορυδαλλού στον κρατούμενο Βασίλη Δημάκη με την αιφνιδιαστική μεταγωγή του στις 16 Απριλίου στις Φυλακές Γρεβενών… Σε έναν κρατούμενο που όχι απλώς είχε την… ατυχία να είναι αριστούχος μαθητής του Εσπερινού Λυκείου Πατρών, αλλά κατάφερε και να μπει στο Πανεπιστήμιο και να παρακολουθεί με «βραχιολάκι» τα μαθήματά του.
Η δεύτερη ατυχία του ήταν ότι στήριξε ειρηνική διαμαρτυρία στον Κορυδαλλό. Και άμ’ έπος άμ’ έργον μετήχθη άρον άρον, με τη… συνδρομή των ΕΚΑΜ, σε άλλη φυλακή, στα Γρεβενά, μακριά από το Πανεπιστήμιό του… για παραδειγματισμό!
Οι γνωρίζοντες την ιστορία του ξέρουν ότι ο Βασίλης Δημάκης ήταν από ανήλικος στη φυλακή, χωρίς ποτέ το λίγο διάστημα που ήταν εκτός φυλακών να ασκήσει βία εναντίον οποιουδήποτε κατά τη διάρκεια κλοπών και ληστειών. Και κάποια στιγμή αποφάσισε να διεκδικήσει μια άλλη ζωή, αποδεικνύοντας ότι το μπορεί. Το σύστημα, όμως, πήγε κόντρα, θέλοντας να του δείξει ότι δεν έχει το δικαίωμα να σπουδάσει…
Αυτή είναι, υπουργέ Δικαιοσύνης Κώστα Τσιάρα, η αποστολή των φυλακών; Ο… σωφρονισμός του κρατουμένου δείχνοντάς του ότι καλύτερη μέρα δεν θα έχει, ακόμη κι αν θέλει να αλλάξει, να κερδίσει τη ζωή, να γυρίσει σελίδα;
Αυτός δεν είναι ο ρόλος της φυλακής; Η προσπάθεια να μην ξαναγυρίσει ο κρατούμενος στο κελί;
ΥΓ.: Υπό το βάρος των αντιδράσεων από κόμματα, φορείς και οργανώσεις, η ηγεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης αποφάσισε την επιστροφή του Β. Δημάκη στις Φυλακές Κορυδαλλού.