Ποιος το περίμενε;
Κακό πράγμα η συνήθεια. Από τον καφέ μέχρι τον… άνθρωπο, όπως μάθεις και… τον μάθει κανείς.
Αλήθεια, πίστευε κάποιος ότι ο Τσίπρας θα παραιτηθεί;
Είναι πράξη που κολλάει με τις… συνήθειες του μέχρι πρότινος αρχηγού του κόμματος.
Ακόμα και όταν ήταν εκπρόσωπος των πάλαι ποτέ συνιστωσών, πριν δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ αποκτήσει «ΠΣ», ποιος θα μπορούσε να σκεφτεί μια τέτοια εξέλιξη;
Ανεξαρτήτως των λόγων της αιφνίδιας αυτής κίνησης, το σίγουρο είναι ότι από την πολιτική πατροκτονία μέχρι την απόφαση της προηγούμενης Πέμπτης κύλισε τόσο νερό στ’ αυλάκι που είναι ικανό να τους πνίξει όλους!
Εκτός από τον ίδιο, ίσως. Που πήδηξε (πρώτος) από το καράβι…
Τα ρέστα του…
Και έτσι, όπως τα ΜΜΕ, σε απευθείας σύνδεση, αναφέρονταν εκτάκτως στο γεγονός, πόσοι από εμάς τους απλούς (πλην τίμιους…) πολίτες δεν πιάσαμε τους εαυτούς μας να κάνουν μια πρόχειρη σύνοψη στα έργα και στις ημέρες του πρώτου αριστερού πρωθυπουργού…
Ένα νταούλι, ένα πρησμένο πρόσωπο στο διάλειμμα του μαραθώνιου Eurogroup, τα capital controls, ένα «Όχι» που έγινε «Ναι», το τρίτο Μνημόνιο, η απομάκρυνση της ελπίδας από το προεκλογικό ταμείο αλλά και η δεύτερη ευκαιρία που του δόθηκε, η Συμφωνία των Πρεσπών.
Και ο Φερχάτ. Αυτόν πού τον βάζεις;
Αμανάτι
Διότι αυτός μπορεί να αποφάσισε να μας αποχαιρετίσει, όμως ο Οζγκιούρ, που βρίσκεται στην κορυφή κορυφή ενός παγόβουνου με την επιγραφή «Θράκη», μπορεί να… κορώνει, αλλά το αποτέλεσμα παραμένει αναλλοίωτο. Μασίφ.
Με τα δικά του «ήθη και έθιμα»…
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αντίδρασή του στο πρέσινγκ που αισθάνθηκε από τους δημοσιογράφους του Κέντρου, με αποτέλεσμα και να αποφεύγει να απαντήσει και να τους παραπέμπει σε δηλώσεις συναδέλφων του στην Κομοτηνή.
Μα, σε λίγο θα έχει ηχογραφημένη μια δήλωση και θα τη μοιράζει σε στικάκι.
Ίσως αυτή δεν είναι άσχημη ιδέα. Ίσως να έσωζε και κάποια προσχήματα.
Καλύτερα ήταν που τους παράτησε σύξυλους και… αναπάντητους;
Η γιορτή και η… θυσία
Οι απανταχού μουσουλμάνοι γιόρτασαν το Κουρμπάν Μπαϊράμ, που είναι αφιερωμένο στην έννοια της θυσίας, και, όπως είναι φυσικό, το κλίμα ήταν εορταστικό και στη Θράκη – για τους πολίτες, ανεξαρτήτως δόγματος.
Διότι για το τουρκικό προξενείο και τους «συνεργάτες» ήταν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για προπαγάνδα…
Η φιέστα απαιτεί ανοιχτές τις πόρτες στο «σπίτι της Ιώνων», με τον οικοδεσπότη διπλωμάτη να δέχεται το κοινό για τις καθιερωμένες –και επιβεβλημένες, όπως έχει εξελιχθεί το πράγμα– ευχές.
Το… κουπί πάντως το τραβάνε οι αυτοδιοικητικοί και γενικότερα οι πολιτικοί της Κομοτηνής και της Ροδόπης, που στην πλειοψηφία τους… αισθάνονται την ανάγκη να παραστούν αυτοπροσώπως στο τουρκοσουαρέ, σε αντίθεση με τους εκπροσώπους των υπόλοιπων περιφερειακών ενοτήτων –ιδιαίτερα της Θράκης–, που δικαιολογούνται ως απόντες με το γνωστό «πού να τρέχεις τώρα»…
Το θλιβερό, ωστόσο, είναι ότι, ενώ στο τουρκικό προξενείο κάνουν ουρά, στον νόμιμο μουφτή της Ροδόπης (και όχι μόνο) τη… γλιτώνουν διά του τύπου.
Κάποια χρόνια πριν, ήταν επιβεβλημένη η παρουσία τους στη μουφτεία, για να εκφράσουν τις ευχές τους αυτοπροσώπως, ως θεσμικοί εκπρόσωποι της Ελληνικής Πολιτείας, στον σοφολογιότατο στην Κομοτηνή.
Βέβαια, μιλάμε για τον Μέτσο Τζεμαλί, ο οποίος έχαιρε μεγάλης εκτίμησης, η τσίπα δεν είχε σωθεί τελείως και βεβαίως ήταν ο Γαβρόγλου, του Τσίπρα, που μεθοδικά απαξίωσε τον ρόλο που διαδραματίζει ο θρησκευτικός λειτουργός των μουσουλμάνων στην περιοχή μας, κάνοντας το τουρκικό προξενείο και τον εκάστοτε ένοικό του κυρίαρχους του παιχνιδιού.
Όλα τα προλαβαίνει…
Πάντως, και ο σημερινός και ο προκάτοχός του… δεν αφήνουν τίποτα να πέσει κάτω.
Ο τούρκος πρόξενος επισκέφθηκε και την Ξάνθη για έναν… εορταστικό καφέ, επικοινωνώντας φυσικά το «θέμα» – αυτό είναι και το ζητούμενο.
Οι βουλευτές του Ανδρουλάκη και του Τσίπρα (προ της παραιτήσεως), κάτι περιφερειακοί σύμβουλοι, ο δήμαρχος Μύκης και κάτι παρατρεχάμενοι της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής στη Θράκη έδωσαν «το παρών».
Σε αυτήν τη μάζωξη δεν θεωρήθηκε αναγκαία η παρουσία του Οζγκιούρ Φερχάτ…
(Πού να τρέχει τώρα…)
Θα τα πει;
Εν τω μεταξύ, κάτι επιστημονικοί σύμβουλοι, διπλωμάτες και τουρκοαναλυτές του κέντρου λένε πως επιβεβαιώθηκε την εβδομάδα που μας πέρασε η συνάντηση που θα έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον τούρκο Πρόεδρο, στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, στο Βίλνιους της Λιθουανίας…
Μα, καλά, ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν το είχε επιβεβαιώσει σε συνέντευξή του λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές της 25ης Ιουνίου, όταν (ξανα)αναφερόταν στον τρόπο που παρεμβαίνει το τουρκικό προξενείο στις εκλογές της χώρας μας, υπογραμμίζοντας ότι είναι ένα θέμα το οποίο θα θέσει ευθέως στον Ταγίπ Ερντογάν;
Το πιο σημαντικό άλλωστε δεν είναι η επιβεβαίωση της συνάντησης, αλλά το αν θα τεθεί τελικά το ζήτημα από τον έλληνα πρωθυπουργό.
Και γιατί να μην τεθεί δηλαδή; Το πολύ να προστεθεί ένα ακόμα… «Μητσοτάκης γιοκ»…
Έλλη Μητακίδου
