
Ο Φάμελλος (στα λόγια…) φτιάχνει προοδευτική κυβέρνηση
–Γεφύρι της Άρτας η συμπόρευση με τη Νέα Αριστερά
Ελλείψει πολιτικού αφηγήματος και με τον ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις να κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, ο Σ. Φάμελλος έχει κάνει σημαία τη συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων, με σκοπό την εκθρόνιση της Νέας Δημοκρατίας από την εξουσία.
Μιλώντας στα μέσα της εβδομάδας στο Φόρουμ των Δελφών, επαναδιατύπωσε την πρότασή του για συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων και την κάθοδο με κοινό ψηφοδέλτιο στις επόμενες εθνικές εκλογές. «Αυτό που φαίνεται στις δημοσκοπήσεις είναι ότι οι πολίτες θέλουν μια συμμαχία που θα ανατρέψει τον Μητσοτάκη», υπογράμμισε. Ωστόσο, η… μάχη που έχει αποφασίσει να δώσει δείχνει να είναι εκ των προτέρων χαμένη, ενώ η επιμονή του προκαλεί ποικίλα σχόλια, σκωπτικά, διανθισμένα ενίοτε με μεγάλες δόσεις ειρωνείας. Η πρόταση-πρόσκληση για διάλογο και συνεργασία απευθύνεται πρωτίστως στο ΠΑΣΟΚ.
Ο Ν. Ανδρουλάκης έχει κατ’ επανάληψη δηλώσει ότι το Κίνημα θα κατέβει αυτόνομα στις επόμενες εθνικές εκλογές. Γιατί, λοιπόν, επιμένει να στέλνει… προσκλήσεις στη Χαρ. Τρικούπη και να εκτίθεται; «Δεν εκτίθεμαι εγώ, εκτίθεται όποιος το αρνείται. Όσοι αρνούνται λένε όχι στους πολίτες», ανέφερε. Κατά τα φαινόμενα, το… έργο αυτό θα συνεχίσει να παίζεται στα πολιτικά σινεμά για πολλούς μήνες ακόμη.
Δεύτερος αποδέκτης της πρόσκλησης για συνεργασία, η Νέα Αριστερά, ωστόσο, κι εδώ κάθε άλλο παρά εύκολο θα είναι το εγχείρημα. Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διαφωνούν με την επιστροφή προσώπων με τα οποία συγκρούστηκαν στο πρόσφατο παρελθόν.
Οι πληγές παραμένουν ανοιχτές. Την ίδια στιγμή, και από τη Νέα Αριστερά δεν υπάρχει ομοφωνία για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Από την Κουμουνδούρου προσπαθούν να υποβαθμίσουν τη σημασία των αντιρρήσεων, κάνοντας λόγο για παραπολιτικής φύσεως ζητήματα.
Πλην όμως, ουδείς μπορεί να αγνοήσει τη διαφωνία του Π. Πολάκη, ο οποίος δείχνει αποφασισμένος να συγκρουστεί με τον Σ. Φάμελλο στο προσεχές Συνέδριο (Μάιο) του κόμματος.
Ωστόσο, ακόμη και αν ξεπεραστούν τα εμπόδια και ΣΥΡΙΖΑ – Νέα Αριστερά αποφασίσουν να συμπορευτούν, οι δυνάμεις που αθροίζουν (7% – 8%) δεν τους δίνουν καμία δυνατότητα παρέμβασης στα πολιτικά πράγματα της χώρας.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ