Ο αστάθμητος παράγοντας Σαμαράς
–Η κόντρα με τον Κυρ. Μητσοτάκη και οι φήμες για νέο κόμμα
«Πού το πάει ο Σαμαράς;». Το ερώτημα αυτό τίθεται με μεγάλη συχνότητα το τελευταίο διάστημα στις συνάξεις (συναντήσεις) γαλάζιων βουλευτών. Την ίδια στιγμή που στο παρασκήνιο διακινούνται ποικίλα σενάρια ως προς τις προθέσεις και τα μελλοντικά του σχέδια. Όποια κι είναι αυτά, πάντως, μόνο ευφορία δεν πρέπει να προκαλούν στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο πρώην πρωθυπουργός αποτελεί έναν αστάθμητο παράγοντα, ο οποίος υπό ορισμένες συνθήκες μπορεί να τινάξει στον αέρα τους σχεδιασμούς του Κυρ. Μητσοτάκη.
Στη συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας σε βάρος της κυβέρνησης, την οποία κατέθεσαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ο Αντ. Σαμαράς άσκησε δριμεία κριτική, βασικός αποδέκτης της οποίας –εννοείται– ήταν ο Κυρ. Μητσοτάκης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, ήταν πιο σκληρός και από την αντιπολίτευση. Δεν περιορίστηκε, δε, μόνο στο θέμα των Τεμπών, αλλά επεκτάθηκε και στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, στα ελληνοτουρκικά κυρίως. Τα τελευταία για τον πρώην πρωθυπουργό συνιστούν «αιτία πολέμου» με τον κ. Μητσοτάκη, ειδικά αν ο τελευταίος προωθήσει πολιτικές σε βάρος των κυριαρχικών συμφερόντων της χώρας μας. «Πόλεμος» που μπορεί να φτάσει μέχρι και την ανατροπή της κυβέρνησης μέσω των γαλάζιων βουλευτών που επηρεάζει. Πόσοι είναι αυτοί;
Σύμφωνα με συνεργάτες του κ. Σαμαρά, όταν προκύψει τέτοιο ζήτημα, ο αριθμός των βουλευτών που θα θέσουν εαυτόν εκτός Νέας Δημοκρατίας θα είναι διψήφιος. Ωστόσο, στελέχη που γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις στην παράταξη εκτιμούν ότι οι βουλευτές που θα ακολουθούσαν τον κ. Σαμαρά δεν υπερ-βαίνουν τους πέντε με έξι. «Θα ήταν μια κίνηση αυτοκτονίας», λένε χαρακτηριστικά.
Το άλλο σενάριο που έχει συζητηθεί κατά καιρούς είναι ο πρώην πρωθυπουργός να προχωρήσει στην ίδρυση νέου κόμματος, είτε με τον ίδιο επικεφαλής είτε με άλλο πολιτικό πρόσωπο. Τι τύχη θα είχε ένα νέο κόμμα σε έναν χώρο όπου υπάρχουν τρία με τέσσερα άλλα; Συνομιλητές του κ. Σαμαρά υποστηρίζουν ότι ένα νέο κόμμα με τη σφραγίδα του πρώην πρωθυπουργού θα άλλαζε πλήρως τις ισορροπίες στον χώρο της Δεξιάς. Θα συσπείρωνε ένα σημαντικό κομμάτι ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας που δεν συμφωνούν με την κεντρώα στροφή του Κυρ. Μητσοτάκη.
Επιπλέον, θεωρούν ότι θα αποσπούσε ψηφοφόρους από την Ελληνική Λύση, τη Φωνή Λογικής και τη Νίκη, οπότε ένα ποσοστό της τάξης του 10% θα ήταν εφικτό.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ