Ο ανασχηματισμός και ο άριστος… Αρίστος – Του Ν. Στραβελάκη
–Το χρονικό και η αλαζονεία της πιο σύντομης υπουργοποίησης
Του
ΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΒΕΛΑΚΗ,
Οικονομολόγου του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Ο κ. Αρίστος Δοξιάδης έγινε ο πιο βραχύβιος υπουργός της κυβέρνησης της ΝΔ, αφού παραιτήθηκε 33 ώρες μετά τον διορισμό του και προτού παραλάβει το χαρτοφυλάκιό του. Έμεινε σε υπουργική θέση λιγότερο και από τον αλήστου μνήμης κ. Αντώνη Διαματάρη, ο οποίος, βέβαια, παραιτήθηκε (Δεκέμβρης 2019) αρκετούς μήνες μετά την ορκωμοσία του (Ιούνιος 2019), όταν αποδείχθηκε ότι είχε δηλώσει ψευδώς στο βιογραφικό του ότι κατείχε μεταπτυχιακό τίτλο (master) από το Πανεπιστήμιο Columbia.
Στην περίπτωση του κ. Δοξιάδη οι εξελίξεις ήταν ταχύτερες γιατί και οι λόγοι ήταν πολύ πιο σοβαροί. Ο πρώτος ήταν ότι ο τοποθετηθείς υφυπουργός Ανάπτυξης για Θέματα Έρευνας και Καινοτομίας, ως εκπρόσωπος της εταιρείας Απόλλων, είχε καταδικαστεί δύο φορές από την Επιτροπή Ανταγωνισμού (αποφάσεις 452, 455 του 2009) για κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης. Κοινώς, για μονοπωλιακές / ολιγοπωλιακές πρακτικές. Ο δεύτερος ήταν ότι η εταιρεία Απόλλων, που δραστηριοποιούνταν στα ξενόγλωσσα βιβλία, στη συνέχεια χρεοκόπησε, βάζοντας φέσι 10 εκατ. ευρώ στο Ελληνικό Δημόσιο. Για τα χρήματα αυτά ο κ. Δοξιάδης δεν υπέστη κάποια κύρωση, παρόλο που ήταν εκπρόσωπος της εταιρείας. Αντίθετα, πολλοί είναι οι χρεοκοπημένοι επιχειρηματίες που δεν μπορούν να ανοίξουν ούτε τραπεζικό λογαριασμό στο όνομά τους, υπό τον φόβο ότι το Δημόσιο θα τον κατασχέσει.
Ο τρίτος και κυριότερος, κατά τη γνώμη μου, λόγος της παραίτησης του κ. Δοξιάδη δεν είδε το φως της δημοσιότητας. Ο παραιτηθείς υπουργός φέρεται να είχε κάνει αίτηση για επιχορήγηση από το υπουργείο Ανάπτυξης σε εταιρεία συμφερόντων του με το ποσό των 50 εκατ. ευρώ, για καινοτόμες επενδύσεις. Κοντολογίς, θα γινόταν ο κριτής της αιτήσεώς του.
Μάλιστα, ο κ. Δοξιάδης είναι manager σε fund που δραστηριοποιείται στον χώρο της καινοτομίας. Όμως, κανείς στην κυβέρνηση ή στον Τύπο δεν διέγνωσε κάποια σύγκρουση συμφερόντων από την τοποθέτησή του στη συγκεκριμένη υπουργική θέση. Αντιθέτως, η ιστοσελίδα Powergame είδε την επαγγελματική του δραστηριοποίηση ως προσόν.
Μεγαλύτερη εντύπωση, όμως, προκάλεσε η αλαζονεία με την οποία ο κ. Δοξιάδης ανακοίνωσε την παραίτησή του. Ούτε λίγο ούτε πολύ, μας είπε ότι δεν θα μας κάνει τη χάρη να μας διοικήσει, καθότι είμαστε τοξικοί. Βέβαια, όλο το προηγούμενο διάστημα, εκείνος πέταγε αδιακρίτως τοξίνες. Αποκορύφωμα η εξύβριση των γονιών και των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών και όσων άλλων διαμαρτύρονταν και διαμαρτύρονται για την αλλοίωση του χώρου της σύγκρουσης των τρένων στα social media. Ο κ. Δοξιάδης τους είχε χαρακτηρίσει «μπάζους», κατά το «ψέκες», μη αναλογιζόμενος καν τον πόνο τους.
Μάλλον, ο παραλίγο υπουργός θεωρεί εαυτόν ένα είδος μεγαλομετόχου της χώρας, που μπορεί να λέει και να κάνει ό,τι γουστάρει, χωρίς συνέπειες, στέλνοντας τον λογαριασμό σε εμάς, τους ιθαγενείς. Το ερώτημα είναι «πώς ένας τέτοιος άνθρωπος βρίσκεται στο στενό περιβάλλον του πρωθυπουργού και μάλιστα επιλέγεται να ασκήσει κυβερνητική εξουσία»; Ενός πρωθυπουργού που δεν μπήκε καν στον κόπο να μας εξηγήσει την επιλογή του. Γιατί μπορεί ο κ Δοξιάδης να μας πέταξε τις τοξίνες του, αλλά ο κ. Μητσοτάκης απαξίωσε να κάνει ακόμη και αυτό.
Νομίζω ότι δικαιούμαστε να μάθουμε με ποια κριτήρια και κατόπιν ποιου ελέγχου ο κ. Μητσοτάκης είχε και διατηρεί στο περιβάλλον του έναν τέτοιον άνθρωπο και μάλιστα του εμπιστεύθηκε ελαφρά τη καρδία υπουργική θέση. Γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι στα στέκια της πλατείας Κολωνακίου κυκλοφορούν διάφοροι άριστοι… Αρίστοι, τοκιστές σουλατσαδόροι οι περισσότεροι, που διαμαρτύρονται διότι τους έχει ανατεθεί (από ποιόν, άραγε;) να διαχειριστούν αυτήν τη χώρα, με τους ανεπίδεκτους μαθήσεως ιθαγενείς. Θα ήθελα, πραγματικά, να ξέρω αν ο πρωθυπουργός νιώθει και εκείνος το ίδιο.
Υπάρχουν, βλέπετε, σημαντικότερα γεγονότα που με κάνουν να υποπτεύομαι τον κ. Μητσοτάκη. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές έχει παραιτηθεί ο πρωθυπουργός της Σερβίας, κάτω από το βάρος λαϊκών κινητοποιήσεων, ανάλογων των κινητοποιήσεων των Τεμπών, για την κατάρρευση της στέγης στον σιδηροδρομικό σταθμό του Νόβισαντ, όπου έχασαν τη ζωή τους 15 άνθρωποι. Όμως, το αυτί του κ. Μητσοτάκη δεν ιδρώνει για τα Τέμπη, παρόλο που έξι στους δέκα Έλληνες ζητάνε πρόωρες εκλογές. Μάλλον μας βλέπει ως τοξικούς ιθαγενείς, όπως ο φίλος του, ο κ. Δοξιάδης.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ