Ν. Μανωλάκος στο “Π”: Κύπρος 1974: Αυτοί που έγραψαν Ιστορία, αλλά η Ιστορία δεν τους αναφέρει…
Του
ΝΙΚΟΥ ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ
Βουλευτή Α’ Πειραιά Νέας Δημοκρατίας
Τα τελευταία χρόνια επιστρέφουν στην Ελλάδα από την Κύπρο λείψανα ηρώων, όπως, πέρυσι τον Ιούλιο, του αντισυνταγματάρχη Στυλιανού Καλμπουρτζή, διοικητή το 1974 της 181 Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού, ο οποίος έπεσε μαχόμενος, προστατεύοντας τα πυροβόλα του και καλύπτοντας τη σύμπτυξη των στρατιωτών του, στη διάβαση Πέλλα Πάις στον Πενταδάκτυλο.
Πολύ ορθά, η Κυπριακή και η Ελληνική Πολιτεία αποδίδουν τις οφειλόμενες τιμές στους νεκρούς ήρωες. Αναπόφευκτα, όμως, τίθεται και το ερώτημα γιατί για παρόμοιες πράξεις ηρωισμού δεν τιμώνται και οι ζωντανοί…
Με αφορμή την πιο πάνω περίπτωση αλλά και τη μαύρη επέτειο της εισβολής, δεν θα έπρεπε να αποτίσουμε φόρο τιμής σε όλους εκείνους τους Έλληνες, Ελλαδίτες και Κυπρίους, που πολέμησαν εναντίον των τούρκων εισβολέων για την ακεραιότητα της Κύπρου και για την τιμή του Ελληνισμού, μόνοι, με προβληματική διοίκηση, προδομένοι και εγκαταλελειμμένοι στην τύχη τους; Θεωρώ υποχρέωσή μου να αναφερθώ σε κάποιους από αυτούς που έγραψαν Ιστορία, αλλά η Ιστορία, δυστυχώς, δεν τους αναφέρει…
Υποστράτηγος ε.α. Κοϊμτζόγλου Νικόλαος
Ως ανθυπολοχαγός, επικεφαλής του Τμήματος Αντιαρματικών, της Α’ Μοίρας Καταδρομών, με τους σκοπευτές του, καταδρομείς Μπικάκη και Καβακιώτη, σταμάτησε την προέλαση των τουρκικών αρμάτων προς τη Λευκωσία, όταν μέσα σε έναν ορυμαγδό από εκρήξεις, καπνούς και φωτιές, έμειναν όρθιοι και κατέστρεψαν τα προπορευόμενα άρματα του τουρκικού ουλαμού, που αναγκάστηκε να υποχωρήσει.
Αντιστράτηγοι ε.α. Γλεντζές Ηλίας και Γαληνός Αθανάσιος
Ως υπολοχαγοί, στην 31 Μοίρα Καταδρομών, τη νύχτα 20 προς 21 Ιουλίου, με ελάχιστους καταδρομείς, εισχώρησαν στις εχθρικές γραμμές και κατέλαβαν το ύψωμα Κοτζάκαγια, διαλύοντας τουρκική δύναμη άνω των 300 ανδρών και αφήνοντας πίσω τους πολλούς νεκρούς και τραυματίες, ενώ κατέστρεψαν το κέντρο επικοινωνιών του τάγματος.
Ταξίαρχος ε.α. Παπαμελετίου Γεώργιος (+)
Ως ταγματάρχης, διοικητής της Α’ Μοίρας Καταδρομών, ανταποκρίθηκε στην αποστολή του παρά το σοκ της κατάρριψης ενός αεροσκάφους και τους 29 νεκρούς, κατά την προσγείωση στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας. Υπερασπίστηκε το αεροδρόμιο την 23η Ιουλίου, αποκρούοντας τις επιθέσεις των τούρκων εισβολέων και προκαλώντας μεγάλες απώλειες στους αντιπάλους. Αρνήθηκε να αποχωρήσει, παρά τις προς τούτο εντολές, και παρέδωσε το αεροδρόμιο στη δύναμη του ΟΗΕ, αποτρέποντας έτσι τα σχέδια των Τούρκων για ενίσχυση από αέρος αλλά και την παραπέρα τουρκική κατοχή.
Υποστράτηγος ε.α. Μαντζουράτος Ευάγγελος
Ως λοχαγός, υποδιοικητής της 33 Μοίρας Καταδρομών, την 21η Ιουλίου συμμετείχε στην κατάληψη του υψώματος των Πετρομουθίων και ως διοικητής, μετά την απώλεια του διοικητή ταγματάρχη Κατσάνη, συνέπτυξε τη Μοίρα, με ελάχιστες απώλειες. Αν και τραυματίας, αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη Μοίρα και το πρωί της 22ας, επικεφαλής δύο Λόχων Κρούσεως, συμμετείχε στις επιχειρήσεις στον Άγιο Γεώργιο Κυρήνειας, όπου μετά από τιτάνιο αγώνα εναντίον αρμάτων και μηχανοκίνητου Πεζικού, αδυνατώντας λόγω του τραύματος να ακολουθήσει τη Μοίρα στη διάσπαση του τουρκικού κλοιού, εγκλωβίστηκε στην Κυρήνεια. Μετά από τέσσερις ημέρες επιβίωσης, εντός εχθρικών γραμμών, κατάφερε να διαφύγει και να επιστρέψει στη Μοίρα.
Αυτές είναι κάποιες από τις περιπτώσεις ηρωισμού στις πολεμικές επιχειρήσεις για την αντιμετώπιση της τουρκικής εισβολής. Σαν κι αυτές υπάρχουν ακόμα πολλές σε μονάδες εντός και εκτός των Δυνάμεων Καταδρομών.
Σήμερα, σχεδόν μισό αιώνα μετά, η Ελληνική Πολιτεία, υπό τη σοβαρή διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη, αναγνώρισε τη συμμετοχή των ελλήνων κληρωτών στις επιχειρήσεις που έλαβαν χώρα στην Κύπρο και χορήγησε σε αυτούς τιμητική σύνταξη για την προσφορά τους στην πατρίδα. Θεωρώ, λοιπόν, ότι έχει έρθει η ώρα:
Να καταγραφούν οι πολεμικές επιχειρήσεις στην Κύπρο το 1974 και να λάβουν την αρμόζουσα θέση στη Στρατιωτική μας Ιστορία, μαζί με όποια συμπεράσματα μπορούν να αποκομιστούν.
Να αποδοθούν οι οφειλόμενες ηθικές αμοιβές και τιμές στους αξιωματικούς και στους υπαξιωματικούς που πολέμησαν και μάτωσαν για την υπεράσπιση του Ελληνισμού.
Στο παρελθόν, όταν είχε τεθεί ξανά το ζήτημα, η «αριστερόστροφη» ιδεοληψία είχε αντιδράσει, συνδέοντας συλλήβδην την ανατροπή του Μακαρίου με όλους τους ελλαδίτες στρατιωτικούς που υπηρετούσαν τότε στη Μεγαλόνησο. Θεωρώ ότι κατά πάσα πιθανότητα το ίδιο θα πουν και τώρα. Μέχρι σήμερα, όμως, η συντεταγμένη Πολιτεία, για τους δικούς της λόγους, δεν έχει αξιολογήσει ποινικά τον φάκελο της Κύπρου και δεν έχει αποδώσει τις κατηγορίες σε αυτούς που θα έπρεπε. Είναι, λοιπόν, άδικο να αμαυρώνεται ο αγώνας και η θυσία έντιμων αξιωματικών, που τίμησαν το εθνόσημο, εξαιτίας μερικών επίορκων.
Πέραν δε τούτου, η επιχείρηση ΝΙΚΗ, με τα δεκαπέντε ΝΟΡΑΤΛΑΣ, που μετέφεραν την Α’ Μοίρα Καταδρομών, νύχτα, χωρίς συνοδεία μαχητικών αεροσκαφών, και οι επιχειρήσεις της Μοίρας στην Κύπρο έγιναν από τη νύχτα 20 / 21 Ιουλίου και μετά, ενώ το πραξικόπημα έγινε την 15η Ιουλίου.
Συνεπώς, χωρίς καμία άλλη καθυστέρηση, η Πολιτεία θα πρέπει να προχωρήσει στις διαδικασίες απονομής των ηθικών αμοιβών και τιμών που προβλέπονται για πράξεις ηρωισμού, κατά την περίοδο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, όχι μόνον των τεθνεώτων αλλά και των ζώντων.
Είναι χρέος της!
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ