Μια ζωή μίζερος ο Σημίτης…
…ακόμη και στα γενέθλια του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να ξεπεράσει το μόνιμο κόμπλεξ που είχε με τον Ανδρέα. Τι θυμήθηκε, λέτε, από την «3η Σεπτέμβρη 1974»; Ότι εκείνος ο κόσμος που είχε γεμίσει το ξενοδοχείο «King’s Palace», στη γωνία Πανεπιστημίου και Κριεζώτου, όπου ο Ανδρέας παρουσίασε τη διακήρυξη, είχε… ψευδαισθήσεις.
Γράφει συγκεκριμένα στο άρθρο του στο αφιέρωμα των «Νέων» για την 44η επέτειο της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ:
«Πολλοί από όσους είχαν συμμετάσχει τότε στην ίδρυση του ΠΑΣΟΚ πίστευαν ότι γεννιόταν μια νέα επαναστατική παράταξη, η οποία θα υποκαθιστούσε το σύνολο της Αριστεράς, και ιδίως τα κομμουνιστικά κόμματα. Έτρεφαν την ψευδαίσθηση ότι, χάρη στη χαρισματική προσωπικότητα του Ανδρέα, ο ελληνικός λαός θα τους ακολουθούσε σε οτιδήποτε έλεγαν, σε οποιοδήποτε σχέδιο και αν εφάρμοζαν. Αν και δήλωναν “μαρξιστές”, δεν μπορούσαν να καταλάβουν ότι ο ελληνικός λαός δεν επιδίωκε να ανατρέψει τις παραγωγικές σχέσεις και να εγκαθιδρύσει ένα άλλο καθεστώς ιδιοκτησίας ή ένα κράτος υπαρκτού σοσιαλισμού».
ΥΓ.: «Η Νέα Δημοκρατία και η Ένωση Κέντρου, που ήλεγχαν κυβέρνηση και αντιπολίτευση, ήταν κόμματα προυχόντων», σημειώνει στο περί ου ο λόγος άρθρο του. Σήκω, Γέρο, να τον δεις…