Το παιδί φταίει ή η μάνα;

Το παιδί φταίει ή η μάνα;

Ανατριχίλα προκάλεσε σε πολύ κόσμο η είδηση ότι έχασε τη ζωή του ένα 12χρονο κοριτσάκι που καθάριζε τζάμια αυτοκινήτων στον δρόμο, όταν το χτύπησε ΙΧ.

Πολλοί είπαν ότι, έτσι όπως χωνόταν ανάμεσα στα αυτοκίνητα, κάποια στιγμή θα γινόταν το μοιραίο, ενώ κάποιοι άλλοι, μεταξύ των οποίων και ο εισαγγελέας, θεώρησαν υπεύθυνη τη μάνα, που έστελνε το παιδί της να καθαρίζει τζάμια για να της φέρνει λεφτά.

Άφηνε ένα κοριτσάκι 12 χρόνων, στην πιο τρυφερή του ηλικία, να ξημεροβραδιάζεται στους δρόμους, να κοιμάται κάτω από γέφυρες, να ζητιανεύει, χωρίς να νοιάζεται τι θα φάει, τι θα πιει, με ποιους θα νταραβερίζεται, πού θα κοιμηθεί… Πλήρης εγκατάλειψη, πλήρης αδιαφορία για το παιδί της, για το σπλάχνο της. Αν δεν ήταν παιδί της, τι άλλο θα του έκανε; Πώς θα το αντιμετώπιζε; Γιατί, όμως, αυτή η μάνα άφησε το παιδί της στην τύχη του; Γιατί δεν ενδιαφέρθηκε γι’ αυτό;

Γιατί το αντιμετώπισε σαν ξένο; Είχε λόγους, ήθελε να εκδικηθεί κάποιον και την πλήρωσε το παιδί; Όλα είναι πιθανά και όλα παίζουνε. Υπάρχει και άλλη μια παράμετρος, όμως, την οποία δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε. Γιατί υποχρεώθηκε αυτό το παιδάκι, αντί να πάει στο σχολείο, να βγει στον δρόμο και να βγάλει μεροκάματο; Αν η οικογένεια είχε τα προς το ζην θα το έστελνε να δουλέψει, θα το πέταγε στον δρόμο, να ζητιανεύει 20 λεπτά για να καθαρίζει τζάμια; Σίγουρα όχι.

Μπορεί η μάνα να έχει τεράστιες ευθύνες, αλλά ίσως και ό,τι έκανε να το έκανε από ανάγκη. Όχι πως δικαιολογείται βέβαια, αλλά, όταν δεν έχεις να φας και έχεις κι ένα τσούρμο παιδιά να ταΐσεις, θα πρέπει να βρεις λύσεις, να θυσιάσεις κάποιο για τα υπόλοιπα. Και ο κλήρος έπεσε στη 12χρονη. Ο κλήρος του θανάτου… Μία ακόμα τραγωδία, μία ακόμα θυσία στον βωμό της φτώχειας, ένα ακόμα έγκλημα με γνωστό – άγνωστο θύτη. Τώρα θα ρίξουν όλες τις ευθύνες στη μάνα και οι ευθύνες του κράτους θα σκεπαστούν. Θα πέσει το ανάθεμα πάνω της και όλοι θα είναι ήσυχοι.

Ο ένοχος θα πληρώσει, η τάξη θα αποκατασταθεί και η υπόθεση θα ξεχαστεί. Μόνο οι άνθρωποι που υποφέρουν, που βιώνουν τη φτώχεια και την ανέχεια δεν θα αποκατασταθούν, δεν θα ηρεμήσουν. Γιατί θα συνεχίσουν να πεινάνε και να ψάχνουν έναν τρόπο για να δαμάσουν την ανέχεια. Χωρίς αποτέλεσμα όμως…


ΤΟ ΠΑΡΟΝ


Σχολιάστε εδώ