ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΜΑΘΕΤΕ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ: © Στράτος Καλαφάτης
Συγγραφέας
ΘΟΔΩΡΗΣ ΓΚΟΝΗΣ
ΑΠΟ ΜΙΚΡΗ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ, ήμουνα συνεσταλμένη, δε μιλούσα με αγνώστους, το απέφευγα, μόνο στη θάλασσα ξανοιγόμουν, εκεί έβρισκα και το θάρρος και τα λόγια και τις λέξεις, μιλούσα καθαρά, μελωδικά, τραγουδιστά, σαν το πουλάκι της αυγής πάνω στο σύρμα, και ένα μικρό ψεύδισμα που είχα χανόταν, και ένα τραύλισμα και μια ταχυλογία της ντροπής και αυτή χανόταν, την έπαιρνε το κύμα μακριά, αλλά όχι στον αγύριστο, γυρνούσε μετά μαζί μου στο σπίτι, με ακολουθούσε με το βρεγμένο μαγιώ της και την πετσέτα, κρεμόταν πάλι με το μανταλάκι στα χείλη και στη γλώσσα μου, και κολυμπούσα με τις ώρες, εδώ, σε αυτήν τη Μυτίτσα, σε αυτά τα βράχια έμαθα να κολυμπώ σχεδόν από μόνη μου, μικρή μπήκα στα νερά, έπεσα από το βράχο και αυτό ήταν όλο. […]
Εδώ και δέκα χρόνια, κάθε μέρα ένας άγνωστος μού τηλεφωνούσε νωρίς το πρωί και άλλες φορές το απόγευμα, ποτέ βράδυ, ποτέ νύχτα αργά, που εδώ που τα λέμε πολύ θα το ήθελα, γιατί βασανιζόμουν και βασανίζομαι ακόμα από τις αυπνίες, εγώ τον ρωτούσα ποιός είναι, ποιό είναι το όνομά του, τίποτα, χαμογελούσε και μου απαντούσε: «Κάποια στιγμή θα μάθετε ποιός είμαι», πάντα στον πληθυντικό δέκα χρόνια συνεχόμενα, τώρα έχει να με πάρει δύο χρόνια και μου λείπει, μου λείπει πολύ, πάρα πολύ, αυτό το τηλεφώνημα, είναι σαν να έχει σταματήσει η ζωή μου, σαν να μη ζω, ήμουν πενήντα χρονών όταν με πήρε για πρώτη φορά, πολύ ωραία, ζεστή φωνή, αρρενωπή και διακριτική, καθόλου προσβλητικός, προσεχτικός, αστείος, ευγενικός, αλλά όχι γλυκανάλατος, είχε και το πιπέρι στο στόμα του και το αλάτι μαζί με τη ζάχαρη, μιλούσε καθαρά και σωστά και βαθιά σαν να ερχόταν από μια άλλη υγρασία η φωνή του, διαφορετική από τη δική μας εδώ του τόπου μας, είχε κάτι του ξένου, του περαστικού, του διωγμένου από κάπου, κι αυτό εμένα μου άρεσε πολύ, με αναστάτωνε.
> Η παράσταση «Κάποια στιγμή θα μάθετε ποιος είμαι» παρουσιάστηκε στο θέατρο Σταθμός τον Νοέμβριο του 2024 σε σκηνοθεσία Μαρίας Ζορμπά, με τη Μυρτώ Αλικάκη την Αιμιλία Παπαχριστοφίλου και τη Νικόλ Κοροντζή.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ
ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ
Από την ενότητα Αρχιπέλαγος. Θάλασσα της Αστυπάλαιας
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο ΘΟΔΩΡΗΣ ΓΚΟΝΗΣ κατάγεται από την Αλωνίσταινα Αρκαδίας, γεννήθηκε στην Γκάτζια Αργολίδος, μεγάλωσε στο Ναύπλιο.
Εργάζεται στο θέατρο ως σκηνοθέτης.
Γράφει διηγήματα, θεατρικά κείμενα, ποιήματα και λόγια για τραγούδια. Βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά και τα βουλγαρικά. Διηγήματα και ποιήματα στα σουηδικά, ισπανικά και πορτογαλικά. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.
Από τις Εκδόσεις Άγρα κυκλοφορούν τα βιβλία του: Τραγούδια (1993), Ένα τραγούδι για τον Νίκο Γκάτσο (1993), Λόγια για τραγούδια (1997), Τα πορτοκάλια της Παλαιάς Επιδαύρου (2000), Αγρινίου. Καρόλου Ντηλ και Τσιμισκή (2004), Καρόλου Ντηλ και Τσιμισκή (2008), Ο ύπνος της Αδριανουπόλεως (2011), Εφτά λευκά πουκάμισα (2017), Εθνικός Κήπος – Περίπατος μαθητείας (με τη συνεργασία της Ελένης Στρούλια, 2019), Το μαύρο φόρεμα του κόρακα (2021).
Από τις Εκδόσεις Γαβριηλίδη εκδόθηκαν τα βιβλία: Η πύλη της ξηράς και Ο Ξεπεσμένος δερβίσης. Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορεί το βιβλίο Ναύπλιο: Μια πόλη στη λογοτεχνία και από την Κάππα Εκδοτική Η Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου και άλλες παρηγορίες (με τη συνεργασία της Γλυκερίας Μπασδέκη).
ΠΕΖΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ
ΠOIΗΜΑΤΑ
Κατηγορία: Ελληνική πεζογραφία
ISBN: 978-960-505-678-0