
Η πτώση του ουκρανικού αεροσκάφους Antonov πλησίον της Καβάλας – Του Δρος Εμμανουήλ Γούναρη
Του
Δρος ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΓΟΥΝΑΡΗ
Εμπειρογνώμονος, Πρεσβευτού ε.τ.,
Διδάκτορος του Πανεπιστημίου του Βερολίνου (FU Berlin)
Μια πτώση ενός αεροσκάφους θα μπορούσε κανείς να τη χαρακτηρίσει ως συνηθισμένο γεγονός. Οι αρχές του κράτους στο οποίο συνετρίβη ένα αεροπλάνο είναι πάντα υποχρεωμένες να προβούν σε έρευνες προκειμένου να εξετάσουν τους λόγους της πτώσης, να εξακριβώσουν τον αριθμό των τυχόν θανόντων επιβατών, την πορεία που ακολούθησε το αεροσκάφος, αν τήρησε τους κανόνες του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) και τους κανόνες του παραρτήματος 13 του ICAO σχετικά με τα είδη που μετέφερε, οποιαδήποτε τυχόν απόρριψη αποβλήτων ή άλλων υλικών στη θάλασσα, σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 5 υποπαράγραφος 11 της Σύμβασης Δικαίου Θαλάσσης του 1982.
Η Ελλάδα, με ρηματική δήλωσή της, διαμαρτυρήθηκε στην Ουκρανία, διότι η τελευταία δεν ανέφερε τα είδη των μεταφερόμενων όπλων και το είδος τυχόν απορριφθέντων στη θάλασσα υλικών λίγο πριν από τη συντριβή του, που στοίχισε δυστυχώς τη ζωή του οκταμελούς πληρώματός του.
Στο εν λόγω αεροπλάνο είχε φορτωθεί μεγάλος αριθμός όπλων και άλλα είδη από το σερβικό αεροδρόμιο της Nic, τα οποία θα έπρεπε να είχαν δηλωθεί σε όλα τα κράτη άνωθεν των οποίων θα υπερίπτατο το ουκρανικό αεροσκάφος, μέχρι το Μπαγκλαντές, που ήταν ο προορισμός του, λόγω της επικινδυνότητας των όπλων και άλλων αγνώστων υλικών.
Ειδική ομάδα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων μέχρι σήμερα έχει αποκλείσει ολόκληρη την περιοχή του ατυχήματος, η οποία τουλάχιστον για φέτος δεν μπορεί να επανακαλλιεργηθεί.
Άλλωστε, ο πιλότος του αεροσκάφους, όταν διαπίστωσε φωτιά στον έναν από τους τέσσερις κινητήρες, αντί να προσπαθήσει να προσγειωθεί σε ένα μικρό αεροδρόμιο της Καβάλας, προσπάθησε ανεπιτυχώς να επιστρέψει στο σερβικό αεροδρόμιο της Nic, κάτι που δημιουργεί ορισμένες απορίες.
Η Ελλάδα, όπως αναφέραμε παραπάνω, διαμαρτυρήθηκε στην Ουκρανία για το όλο θέμα, αναφέροντας τις παραλείψεις της Ουκρανίας, ενώ η Ουκρανία με ρηματική δήλωσή της προς την Ελλάδα, την οποία κοινοποίησε και στην ΕΕ, ανέφερε πως ό,τι έπραξε ήταν σωστό και αδίκως η Ελλάδα διαμαρτύρεται.
Στη συνέχεια, το ελληνικό ΥΠΕΞ με δήλωσή του γνωστοποίησε ότι η Ουκρανία δεν τήρησε τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και κακώς διαμαρτύρεται.
Η όλη συμπεριφορά της Ουκρανίας στο θέμα αυτό δείχνει μια αχαριστία προς την Ελλάδα, η οποία, με εντολή των ΗΠΑ, απέστειλε –κακώς– στην Ουκρανία φορτία οπλικών συστημάτων, αναγκάζοντας τη Ρωσία, μέσω του ρωσικού ΥΠΕΞ, να δηλώσει ότι πλέον η Ελλάδα συγκαταλέγεται στα εχθρικά κράτη της Ρωσίας.
Ο ελληνικός λαός θέλει τους ρώσους και ουκρανούς στρατιώτες, χριστιανούς ορθόδοξους, όλοι τους νέα παιδιά, ζωντανούς και όχι νεκρούς. Πρέπει να δοθεί τέλος στον πόλεμο αυτό. Αντί να στέλνουμε όπλα, μπορούμε να φιλοξενήσουμε στα στρατιωτικά νοσοκομεία μας ρώσους και ουκρανούς τραυματίες.
Η ελληνική κυβέρνηση, δε, πρέπει να λάβει ιδιαίτερα μέτρα για τους 160.000 Έλληνες που ζουν στην Ουκρανία, εκατοντάδες χρόνια.
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ