Γιώργος Σταθόπουλος: Με αυτούς που σπούδασα στου Φλόκα, πήρα άλλα πτυχία…

«Τέλειωσα το σχολείο, μας έπαιρναν νωρίτερα στον στρατό. Και ως στρατιώτης έδωσα εξετάσεις σε σχολή, έκανα φροντιστήριο μια εβδομάδα, πέρασα στους τρεις πρώτους.

Σπούδασα στη σχολή, συνέχισα να το παίζω καλλιτέχνης.

Το καταπληκτικό ήταν πως τους είχα όλους δασκάλους. Στο μάθημα γυμνό νυκτός, μια εβδομάδα ήταν ο Μόραλης, μετά ο Νικολάου, ο Παππάς, ο Γραμματόπουλος.

Εγώ τον Μάνο Χατζηδάκη τον ήξερα, είχα φίλο έναν πολύ κολλητό του, τον Δημήτρη Βερνίκο. Με γνώρισε, έτσι έκανα κι άλλα εξώφυλλα. Δύο ανθρώπους θαύμασα στη ζωή μου, ακούγοντάς τους, και επειδή είχα τη συμπάθεια του Γκάτσου πήγαινα και τους έβλεπα όποτε ήθελα. Μάνος και Γκάτσος.

Όλοι ελάσσονες μπροστά σε αυτούς. Στου Φλόκα αυτά και στο GB. Χωρίς να παριστάνουν τους καλλιτέχνες. Ο Μάνος είχε έλθει πολλές φορές εδώ στο εργαστήρι. Έπινε καφέ. Με συμπαθούσαν. Όταν έλειπε ο Μάνος στην Αμερική, πήγαινα κάθε μέρα και έβλεπα τον Γκάτσο.

Ποτέ δεν είχα παράπονα, ποτέ δεν ζητούσα τίποτε, από κράτος ή από σχολή. Όλοι οι καλλιτέχνες έχουν παράπονα. Με αυτούς που σπούδασα στου Φλόκα, πήρα άλλα πτυχία.

Εκεί δεν καταδέχονταν τίποτε. Ούτε παράπονο, ούτε τίποτε. Μια φορά κανόνισαν να δώσουν στον Γκάτσο μια σύνταξη, και δεν δέχθηκε. Μόνο τα τραγούδια του είχε. Δεν θα εξέδιδε ποτέ τα τραγούδια του, ο Ελύτης το έκανε».

Υπογραφή: Γιώργος Σταθόπουλος, από τους σημαντικούς ζωγράφους

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτο: Σωτήρης Κακίσης/www.vakxikon.gr – Ο Γιώργος Σταθόπουλος ζωγραφίζοντας στο ατελιέ του στη Γούβα