Φιάσκο τα μη κρατικά – μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια
–Τελικά, θα αναγορευθούν σε πανεπιστήμια τα κολέγια των ψευδεπίγραφων σπουδών;
Με τον νόμο «πλαίσιο λειτουργίας μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων» στην Ελλάδα, η κυβέρνηση προφανώς ήθελε να αναθεωρήσει το πλαίσιο της Ανώτατης Εκπαίδευσης, με την προοπτική η χώρα μας να είναι «κέντρο παιδείας και πολιτισμού».
Όμως, με την εξέλιξη των πραγμάτων, φαίνεται ότι θα «αναγορευθούν» σε Πανεπιστήμια τα κολέγια που λειτουργούν χρόνια στην Ελλάδα και που χορηγούν πτυχία χωρίς ακαδημαϊκή αναγνώριση, αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις χωρίς περιεχόμενο συγκροτημένων σπουδών.
Έτσι, μάλλον το ένα τρίτο (1/3) των 32 κολεγίων που λειτουργούν σήμερα θα αναβαθμιστούν σε πανεπιστήμια, που θα είναι όμως κερδοσκοπικά.
Γιατί απλά θα λειτουργήσουν με συμφωνίες δικαιόχρησης με ξένα πανεπιστήμια, στα οποία όμως θα πληρώνουν σαφέστατα δικαιώματα της εμπορικής τους λειτουργίας, ενώ και ο επικεφαλής των εδώ παραρτημάτων θα είναι ένας κολεγιάρχης, ο οποίος θα έχει στόχο την ελαχιστοποίηση του κόστους, τη μεγιστοποίηση κερδών, σε βάρος της ποιότητας της εκπαίδευσης.
Αυτό, άλλωστε, ζούμε στη σημερινή πραγματικότητα, αφού έχουμε πάμπλουτους κολεγιάρχες, με σκάφη, οι οποίοι ζουν μια ζωή μέσα στη χλιδή, και χιλιάδες «πτυχιούχους», κάποιοι εκ των οποίων προσφεύγουν και στη δικαιοσύνη για να διεκδικήσουν κάποια δικαιώματα.
Ένα απτό παράδειγμα τέτοιου κολεγίου, που δεκαετίες τώρα λειτουργεί στην Αθήνα, διαφημίζει νομικές σπουδές αναγνωρισμένες στην Ελλάδα, χωρίς αυτό να είναι αληθινό και χωρίς καμία υπηρεσία να το έχει απαγορεύσει, γιατί αυτές οι σπουδές δεν χορηγούν πτυχία που αναγνωρίζονται από το ΔΟΑΤΑΠ.
Όμως και το κολέγιο τώρα θα είναι παράρτημα πανεπιστημίου, με δικαιόχρηση όμως, και όχι μη κερδοσκοπικό – μη κρατικό, αφού το μη κερδοσκοπικό δεν θα μπορεί να το επιβάλλει κανένας, από τη στιγμή που θεσμοθετούνται δικαιώματα δικαιόχρησης και εμπορικών συμφωνιών.
Χαρακτηριστικό είναι το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι κάποιοι κολεγιάρχες που θα καταθέσουν φάκελο για αδειοδότηση καθυστερούν την κατάθεση μέχρι τελευταία στιγμή, για να συμφωνήσουν με το πανεπιστήμιο, με το οποίο θα συμφωνήσουν το χαμηλότερο κόστος δικαιόχρησης.
Ένα, μάλιστα, το πρώτο ίσως επιτυχημένο κολέγιο, με ιδιόκτητες, υψηλής ποιότητας εγκαταστάσεις, με δυνατότητα συνεργασίας με κάποια αμερικανικά πανεπιστήμια, δεν καταθέτει φάκελο για αδειοδότηση και θα είναι σε αναμονή.
Επίσης, φακέλους για αδειοδοτήσεις προς το παρόν δεν έχει ανακοινωθεί ότι θα καταθέσει και κάποιο Πανεπιστήμιο της Κύπρου.
Μάλιστα, από τον Φορέα Εποπτείας των Μη Κρατικών – Μη Κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων Κύπρου επισημαίνεται ότι η διαδικασία αξιολόγησης των προγραμμάτων σπουδών που θα εγκριθούν για να υποβληθούν στην Ελλάδα απαιτεί τουλάχιστον ένα ολόκληρο ακαδημαϊκό έτος αξιολογήσεων, που σημαίνει ότι, και με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες και τις πλέον πιο ταχύρρυθμες διεκπεραιώσεις στην Ελλάδα, κανένα πανεπιστήμιο από αυτά, του πετυχημένου κυπριακού πειράματος, δεν μπορεί να λειτουργήσει τον Σεπτέμβριο.
Στην προκείμενη περίπτωση των κολεγίων θα υπάρξει αξιολόγηση των προγραμμάτων σπουδών της χώρας από την οποία θα προέρχεται η δικαιόχρηση.
Γιατί είναι βέβαιο ότι ένα κολέγιο εδώ δεν μπορεί να έχει την τεχνογνωσία, την εμπειρία, την επάρκεια για να οργανώσει και να λειτουργήσει κορυφαίες σχολές, όπως μια Νομική Σχολή, με απόλυτη αντιστοιχία με τις ελληνικές Νομικές Σχολές, Ιατρική, Οδοντιατρική και προγράμματα σπουδών που έχουν αυξημένη ποιότητα και πολυπλοκότητα εφαρμογής.
Γι’ αυτό, η Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΘΑΑΕ) είναι αδιαμφισβήτητο ότι δεν μπορεί να αξιολογήσει τα προγράμματα σπουδών και το πλαίσιο λειτουργίας και οργάνωσης των δέκα περίπου φακέλων, που θα υποβληθούν σε χρόνο ρεκόρ και για ένα τέτοιο, μεγάλο φάσμα γνωστικών αντικειμένων.
Και αυτό διότι σε δύο – τρεις μήνες και μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2025 δεν μπορούν να προετοιμαστούν ούτε οι ελαιοχρωματισμοί των κτιριακών εγκαταστάσεων.
Μάλιστα, εκείνο που είναι ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι αυτό που προκύπτει από τη μελέτη σκοπιμότητας, ίδρυσης και λειτουργίας παρατημάτων πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, σύμφωνα με την οποία, αν μια τέτοια επένδυση λειτουργήσει σωστά, μια πανεπιστημιακή μονάδα δεν μπορεί να έχει κέρδη.
Εκτός εάν δεν έχει καθηγητές υψηλής κατάρτισης και κύρους, δεν έχει εγκαταστάσεις υψηλών απαιτήσεων και δεν έχει όλα εκείνα τα προαπαιτούμενα για μια επαρκή επαγγελματική ανώτατη εκπαίδευση.
Γιατί αν σκεφτούμε ότι η κατά κεφαλήν δαπάνη κάθε ελληνικού δημόσιου πανεπιστημίου μπορεί να είναι και τριπλάσια του ύψους των διδάκτρων, αυτό και μόνο καταδεικνύει ότι δεν μπορεί να υπάρχουν κέρδη. Και γι’ αυτό δεν μπορεί να προσφέρεται η πανεπιστημιακή εκπαίδευση ως κερδοφόρος επιχείρηση, και είναι απορίας άξιο γιατί υπάρχει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον από τα κολέγια.
Γιατί τα κολέγια έχουν κέρδη, αλλά, αναμφισβήτητα, έχουν και χαμηλή παροχή υπηρεσιών.
Στην Κύπρο το πείραμα στέφθηκε με επιτυχία γιατί στηρίζεται σε προσέλκυση φοιτητών από τον διεθνή χώρο, όπως η περίπτωση του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου (ΕΠΚ), που έχει 1.000 κινέζους φοιτητές, ενώ στο Πανεπιστήμιο σπουδάζουν φοιτητές από πάνω από 30 χώρες.
Οι φοιτητές από ξένες χώρες, που θα έρθουν στην Αθήνα, γιατί να επιλέξουν πανεπιστημιακές σπουδές ιδιωτικών πανεπιστημιακών κολεγίων και όχι πανεπιστημίων με διεθνή παρουσία, όπως είναι άλλωστε και τα δημόσια πανεπιστήμια της Ελλάδας;
Υπό την έννοια αυτή οδηγούμεθα σε ένα μεγαλοπρεπέστατο… φιάσκο, αφού ουσιαστικά δεν θα αλλάξει τίποτε εκτός από… ονόματα. Πολύς θόρυβος για το τίποτα, ή για να βρουν ευκαιρία να γίνουν ακόμα πλουσιότεροι εκείνοι που επί χρόνια απομυζούν τις ελληνικές οικογένειες με το δέλεαρ της ανώτατης παιδείας;
ΤΟ ΠΑΡΟΝ