
Ευαγγελία Λιακούλη στο “Π”: Η κυβέρνηση, ακόμη και όταν μπορεί, δεν θέλει…
Της
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ ΛΙΑΚΟΥΛΗ
Ποινικολόγου, Γραμματέως της ΚΟ, Βουλευτού Λάρισας του Κινήματος Αλλαγής
Μετά την 24η Φεβρουαρίου η μοίρα της ανθρωπότητας δείχνει ότι άλλαξε διά παντός.
Νέες συνθήκες, σε έναν νέο κόσμο.
Η ημέρα της βίαιης εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία αποκαλείται ήδη ορόσημο στη σύγχρονη Ιστορία, σημείο καμπής, εφάμιλλο σπουδαίων, παγκόσμιων, ιστορικών γεγονότων, που ο κόσμος είχε να βιώσει από τη δεκαετία του ’80, με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου.
Αν αυτά αποδειχθούν υπερβολικά ή όχι, μόνο ο χρόνος –μαζί και ο ιστορικός του μέλλοντος– θα το κρίνει.
Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η χώρα της Ουκρανίας, στην καρδιά της Ευρώπης, μετατράπηκε, σε μία νύχτα, σε χωνευτήρι της νέας παγκόσμιας πραγματικότητας, ο καταλύτης μαζί και το έναυσμα για ριζικές αλλαγές και μετασχηματισμούς, αφού η καθιερωμένη διεθνής τάξη πραγμάτων έχει κλονιστεί και, σε διάφορες εκφάνσεις της, ανατρέπεται με ασυνήθιστους, απροσδόκητους και συχνά ανεπιθύμητους –τουλάχιστον για την ίδια– τρόπους.
Ο ουκρανικός λαός στέκεται ηρωικά απέναντι στη βαρβαρότητα του πολέμου, θρηνεί για τους νεκρούς του, ενώ, την ίδια ώρα, τα εκατομμύρια προσφύγων που εγκαταλείπουν την πατρίδα τους συγκλονίζουν την υφήλιο, μέσα από τα δάκρυα και τις κραυγές τους, μέσα από το πένθος τους και την αγωνία τους για την επόμενη μέρα των παιδιών τους…
Η πληγή που άνοιξε στην Ευρώπη ολοένα βαθαίνει και οι συνέπειες που επιφέρει στην παγκόσμια και, κυρίως, στην ευρωπαϊκή κοινότητα είναι ήδη ορατές.
Η διαρκώς εξελισσόμενη πολεμική τραγωδία έχει προκαλέσει, εκτός από την άνευ προηγουμένου –από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι σήμερα– ανθρωπιστική κρίση, ένα σοβαρό οικονομικό σοκ, αβέβαιης διάρκειας και μεγέθους, αλλά και ισχυρούς τριγμούς στην παγκόσμια διατροφική ασφάλεια.
Η επισιτιστική επάρκεια αποτελεί βασική προτεραιότητα για τη χώρα μας και η εξασφάλισή της στοιχειώδη προϋπόθεση της ήδη διαταραγμένης κανονικότητάς μας.
Η ελληνική κυβέρνηση, στη δύσκολη αυτή συγκυρία, αποδεικνύεται, ακόμα μία φορά, ανίκανη να αντεπεξέλθει στις κρίσιμες απαιτήσεις των καιρών.
Προτιμά να επιδίδεται σε συσκέψεις και ρηχά επικοινωνιακά κόλπα, θεωρώντας ότι με αυτόν τον τρόπο μετατοπίζει το μείζον πρόβλημα και αποπροσανατολίζει τον ελληνικό λαό. Η καθυστέρηση στη λήψη αποτελεσματικών μέτρων ενίσχυσης του πρωτογενή τομέα, που καθοριστικά και καίρια συνδέεται με το πρόβλημα της διατροφικής ασφάλειας, με ειδικά και απόλυτα εξειδικευμένα κίνητρα σε συγκεκριμένες περιφέρειες και συγκεκριμένα προϊόντα, με στόχο την αντιμετώπιση της μεγάλης αύξησης του κόστους παραγωγής, λόγω της εκτόξευσης των τιμών των καυσίμων, της ηλεκτρικής ενέργειας, των λιπασμάτων και των ζωοτροφών, είναι εγκληματική.
Ενώ θα μπορούσε να δράσει αποτελεσματικά, δεν θέλει…
Είναι απολύτως σαφές ότι η κυβέρνηση, από την αρχή της θητείας της, έχει επιλέξει να αφήσει τους αγρότες απροστάτευτους απέναντι στις κρίσεις που τους πλήττουν βαθύτατα, την υγειονομική, την οικονομική, την κλιματική και τώρα την ενεργειακή.
Η συγκέντρωση του παραγωγικού πλούτου σε λίγους και ισχυρούς και η απώλεια κάθε κινήτρου για τους μικροκαλλιεργητές είναι πλέον μια πανθομολογούμενη πολιτική επιλογή της κυβέρνησης, που δεν κάμπτεται, δεν διαφοροποιείται, δεν προσαρμόζεται ούτε ακόμη και μπροστά στη διατροφική απειλή που αντιμετωπίζει η χώρα.
Εξαιτίας της πολιτικής επιλογής της κυβέρνησης αλλά και των επιμέρους αστοχιών και της έλλειψης σχεδιασμού για την επόμενη μέρα, δημιουργείται ένα επικίνδυνο διπλό πρόβλημα για τη χώρα μας, λόγω της απροκάλυπτης πλέον εγκατάλειψης του πρωτογενή τομέα, με τη μειωμένη παραγωγή τροφίμων και κατά συνέπεια την επίταση του κινδύνου επισιτιστικής κρίσης.
Από την πρώτη στιγμή το ΠΑΣΟΚ/Κίνημα Αλλαγής, στοχεύοντας σε έναν ανθεκτικό πρωτογενή τομέα, στη διασφάλιση της παραγωγής ποιοτικών προϊόντων αλλά και της υπεραξίας στον αγροτοδιατροφικό κλάδο, πρότεινε συγκεκριμένα και κοστολογημένα μέτρα, απαντώντας άμεσα και ρεαλιστικά στα ζωτικής σημασίας προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα.
Οι πολιτικές μας επιλογές είναι το πλαίσιο της σοσιαλδημοκρατικής αντίληψής μας για το νέο παραγωγικό μοντέλο της χώρας, που θα ανοίξει τους ορίζοντες στην καινοτομία με τη συνδρομή της επιστήμης, τη διαρκή εκπαίδευση των αγροτών μας και τη σύνδεσή τους με την τεχνογνωσία, την εξωστρέφεια και διασφάλιση των αγορών διάθεσης των ποιοτικών προϊόντων μας και τη διασφάλιση όρων επιβίωσης και ευημερίας για τους ανθρώπους που υπηρετούν τη γη και ανακατεύουν τον ιδρώτα τους με το χώμα, στους οποίους οφείλουμε αξιοπρέπεια και αξίωση.
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ