ΤΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ
ΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΞΑΠΛΩΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ, ΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΣΚΑΚΙ
Ήταν η μέρα σκοτεινή ο γέρος ξαπλωμένος έλεγε λέξεις μυστικές ώς κάθε πεινασμένος
-
Η ΑΛΕΠΟΥ ΠΟΣΑ ΠΟΔΙΑ ΕΧΕΙ, ΤΡΙΑΚΟΣΙΑ, ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΒΡΕΧΕΙ
Παράδοξο καί τί νά πώ μιά αλεπού στήν Χώρα τριακόσια πόδια νά φορά - κι εσύ, Λαέ, προχώρα
-
ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΤΟΥΡΚΟΣ, ΔΕΝ ΒΑΣΤΙΕΤΑΙ ΕΔΩ Ο ΒΟΥΡΚΟΣ
Βλέπω πρός τήν Ανατολή εκεί πού ζούν πασάδες μέ τόν Σουλτάνο Αρχηγό καί μάγειρους αγάδες
-
Η ΑΛΕΠΟΥ ΟΙ ΛΥΚΟΙ, ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΤΑHΛΙΚΙ
Άν περπατάς μονάχος σου καί συναντάς καί άλλους κι όλοι παρέα γίνεστε ωσάν τούς παπαγάλους
-
ΜΙΑ ΓΕΛΟΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΦΡΙΚΗΣ ΑΗΔΙΑ
Ένας ζητιάνος σκέφτηκε νά κάνει χαρακίρι γιατί τόν περιγέλαγαν ώς άθλιο μπατίρη
-
ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΑ ΑΥΤΙΑ ΜΟΥ ΨΥΛΛΟΙ, ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΒΟΡΕΙΟΙ ΦΙΛΟΙ;
Τά χρόνια πάνε, πέρασαν καί γίναμε γερόντια μέ ζαρωμένο πρόσωπο κι ελάχιστα τά δόντια
-
Ο ΒΙΑΣΜΟΣ ΜΙΑΣ ΚΟΡΑΣΙΔΑΣ, Ο ΒΙΑΣΤΗΣ ΛΕΓΟΤΑΝ ΜΙΔΑΣ
Η Χώρα ήταν όμορφη κι ακόμα παραμένει παρότι εβιάσθηκε η δόλια η καημένη
-
ΑΡΧΙΣΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ, Η ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΘΑ ΜΑΣ ΛΙΩΣΕΙ
Χαράς σ’ εκείνο τόν Λαό πού όντως γειτονεύει μέ γείτονα αρπακτικό πού συνεχώς τόν κλέβει
-
ΑΣΕ ΜΕ, ΚΥΡΑ, ΚΥΡΑ-ΔΑΣΚΑΛΑ, ΤΩΡΑ ΠΕΦΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΑΛΑ
Τήν γνώρισα μιά εποχή παρέα μέ αρκούδες ζούσαν σέ πόλη σκοτεινή μέ γόησσες μαϊμούδες
-
ΝΑΙ, ΤΟ ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΣΠΙΤΙ
Κάτι πουλιά τής ερημιάς φτιάχνανε τήν φωλιά τους μικρή καί απαράλαχτη όπως τά όνειρά τους...