Από τη μητέρα μου πήρα, από τον πατέρα μου όχι…
«Kοιτάζεις τον καθρέφτη και ψάχνεις να βρεις ποιος είσαι. Στην ουσία ο ίδιος είσαι, αλλά εσύ βλέπεις τον εαυτό σου αλλιώς. Υπάρχουν όμως και πράγματα από τα οποία δεν μπορείς να ξεφύγεις».
«Ξέρετε, τρία πράγματα έχουν λειτουργήσει στη ζωή μου λυτρωτικά: το θέατρο, η αγάπη και η φύση μέσα από πολλά πρόσωπα και στιγμές».
«Εγώ μπήκα στο θέατρο από την ‘‘πίσω πόρτα’’. Οι δικοί μου ήθελαν να στρέψουν το ενδιαφέρον μου αλλού. Το θέατρο μου δίνει την ευκαιρία να μεταβαίνω έξω από τον εαυτό μου. Μου επιτρέπει να χαθώ. Είτε ως ηθοποιός – που κράτησε λίγο – είτε ως σκηνοθέτης».
«Ο πατέρας μου ήταν έμπορος και ευελπιστούσε να συνεχίσω την επιχείρηση. Ευτυχώς ξέφυγα. Είχα πάρα πολύ μεγάλη καταπίεση ως παιδί και δεν μπορούσα να εκφραστώ. Δεν είχα φίλους, σχέσεις με τον έξω κόσμο για πάρα πολύ μεγάλο διάστημα – και στην παιδική και την εφηβική μου ηλικία. Κάποια στιγμή έπαιξα στο σχολείο σε μια παράσταση και είδα ότι το θέατρο είναι το πεδίο εκείνο που μπορώ να ζήσω αυτά που μου έλειπαν στην πραγματική μου ζωή. Την αγάπη δηλαδή και την αποδοχή».
«Από τη μητέρα μου πήρα, από τον πατέρα μου όχι. Ο πατέρας μου είχε μεγάλη δυσκολία να δείξει την αγάπη του, κάτι που για ένα παιδί ισοδυναμούται με έλλειψη αγάπης. Αλλά έχω απολύτως καταλάβει όλα τα ‘‘γιατί’’ εκείνης της ηλικίας, οπότε δεν υπάρχουν απωθημένα.
Το θέατρο λοιπόν μου έδωσε τη δυνατότητα να γίνομαι κάποιος άλλος, να χειρίζομαι εγώ κάποιους ανθρώπους και όχι να αποτελώ αντικείμενο χειρισμού, να αισθάνομαι όπως θέλω. Άρχισα να βρίσκω ένα κομμάτι του εαυτού μου που μου άρεσε».
Υπογραφή: Γιάννης Χουβαρδάς, θεατράνθρωπος
Φωτό: tospirto.net