Ανεξέλεγκτες οι αυξήσεις στα ενοίκια
–Τρίτη στην Ευρώπη η χώρα μας με 10%, τη στιγμή που ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι μόλις 3,2%
Εφιαλτική έχει γίνει η κατάσταση με τα ενοίκια, τα οποία έχουν φτάσει σε δυσθεώρητα επίπεδα και αποτελούν το πρώτο και σημαντικότερο πρόβλημα για χιλιάδες οικογένειες, που ξαφνικά διαπιστώνουν ότι δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα. Αν και οι τιμές διαμορφώνονται ανάλογα με την προσφορά και τη ζήτηση σπιτιών, σε κάποιες περιοχές ο κανόνας αυτός δεν ισχύει, με αποτέλεσμα να βλέπουμε γκαρσονιέρα στην Πειραϊκή να ενοικιάζεται προς 700 ευρώ μηνιαίως και τεσσάρι στο Κερατσίνι προς 900 ευρώ τον μήνα.
Ένα στοιχείο που δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε είναι ότι πολλοί ιδιοκτήτες ζητούν να εμφανίζεται το ένα τρίτο του ενοικίου στην εφορία και τα υπόλοιπα να τα εισπράττουν… μαύρα. Μόνο έτσι συμφωνούν να κατεβάσουν λίγο την τιμή… Και έτσι, όμως, τα ενοίκια είναι πολύ ακριβά, ενώ η κατάσταση δεν πρόκειται να ομαλοποιηθεί αν δεν περάσουν τουλάχιστον τέσσερα χρόνια, γιατί αυτό το διάστημα θα απαιτηθεί για να γίνουν νέα σπίτια και να πέσουν στην αγορά. Με την αύξηση της προσφοράς και με δεδομένο ότι η ζήτηση δεν θα σημειώσει αξιόλογες μεταβολές, μοιραία, οι τιμές των ενοικίων θα αποκλιμακωθούν, γιατί η σημερινή κατάσταση μόνο προβλήματα θα δημιουργεί.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το τελευταίο εξάμηνο οι τιμές των ενοικίων έχουν αθροιστικά αυξηθεί σε ποσοστό μεγαλύτερο του 10%, που είναι κατά πολύ μεγαλύτερο του πληθωρισμού, που… τρέχει με 2,5%.
Συγκεκριμένα, μέχρι τον περασμένο Σεπτέμβριο τα ενοίκια είχαν αυξηθεί κατά 5,4%, όμως από τότε μέχρι σήμερα αυξήθηκαν άλλο τόσο, με αποτέλεσμα η αύξηση να είναι γύρω στο 10%.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Με την αύξηση αυτή, η χώρα μας διεκδικεί τα… σκήπτρα της Ευρώπης, αφού είναι η τρίτη μετά την Ουγγαρία, όπου η αύξηση πλησιάζει το 11,8%, και την Ιρλανδία, όπου η αύξηση στα ενοίκια είναι της τάξης του 10,3%.
Ο ρυθμός της αύξησης των ενοικίων στην Ευρώπη είναι μόλις 3,2%. Η απόσταση από τις άλλες χώρες της ΕΕ δηλαδή είναι… χαώδης.
Το χειρότερο στην όλη υπόθεση είναι πως έχουμε ως χώρα μόνο αρνητικές πρωτιές στην Ευρώπη. Πρώτοι στις αυξήσεις, πρώτοι στην ακρίβεια, πρώτοι στη διαφθορά, πρώτοι σε ό,τι κακό υπάρχει.
Ακόμα χειρότερο, όμως, είναι το ότι, ενώ οι τιμές τραβάνε τον ανήφορο και σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι, με αποτέλεσμα ο κόσμος να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του και να υποφέρει.
Όταν το ενοίκιο για ένα δυαράκι στα Πετράλωνα έχει φτάσει στα 400 ευρώ, ένας εργαζόμενος που παίρνει 1.300 ευρώ, δηλαδή 1.000 καθαρά, τι θα πρωτοπληρώσει; Ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, διατροφή; Και να σημειωθεί ότι τα 1.300 είναι ένας καλός μισθός για τη χώρα μας. Αν αναλογιστούμε ότι πολλοί αμείβονται με λιγότερα, εύκολα αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος του κοινωνικού προβλήματος που έχει δημιουργηθεί και εξελίσσεται.
Για την αντιμετώπιση του προβλήματος έχουν γίνει αρκετές προτάσεις. Οι εκπρόσωποι των ενοικιαστών, για την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης, πιστεύουν ότι θα πρέπει να καθιερωθεί ένα είδος πλαφόν στο ύψος των ενοικίων.
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Προστασίας Ενοικιαστών (ΠΑΣΥΠΕ) ζητά την επαναφορά του νόμου για το Ανώτατο Επιτρεπόμενο Μίσθωμα (ν. 1703/1987), προσαρμοσμένου στις σύγχρονες συνθήκες. Προτείνει το ανώτατο επιτρεπόμενο μίσθωμα να υπολογίζεται σε ετήσιο ποσοστό επί της αντικειμενικής αξίας του μισθίου και ενδεχομένως κάποιων άλλων συντελεστών, όπως η ενεργειακή απόδοση.
Ο ΠΑΣΥΠΕ υποστηρίζει ότι το μέτρο αυτό θα μπορούσε να εφαρμοστεί, έστω και προσωρινά, μέχρι να αποδώσουν άλλα, μακροπρόθεσμα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, προκειμένου να επέλθει κάποια ισορροπία στην προσφορά και στη ζήτηση κατοικίας. Επιπλέον, ζητάει να αυξηθεί η ελάχιστη διάρκεια μίσθωσης στα έξι έτη, τονίζοντας ότι η τριετής διάρκεια είναι ανεπαρκής για οικογένειες.
Από την άλλη πλευρά, οι εκπρόσωποι των ιδιοκτητών και της αγοράς διαχείρισης ακινήτων υποστηρίζουν ότι το πλαφόν στα ενοίκια θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα, αντί να λύσει. Το επιχείρημα είναι ότι οι ιδιοκτήτες είτε θα αποσύρουν τα διαμερίσματά τους από την αγορά ενοικίασης είτε θα δημιουργηθεί μια «μαύρη» αγορά.
Εφόσον η προσφορά ακινήτων παραμείνει σταθερά χαμηλή και η ζήτηση υψηλή, αν τεθεί πλαφόν στα ενοίκια, θα υπάρξουν ενδιαφερόμενοι που θα δίνουν μαύρα ποσά, κάτω από το τραπέζι, για να τους προτιμήσουν.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ