Άναψε φωτιές το δώρο του Μητσοτάκη στον Ερντογάν!
– Κατά των διερευνητικών επαφών ο Σαμαράς και η μισή Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ
Αντιμέτωπος με ένα διαρκώς ογκούμενο… κύμα αμφισβήτησης (οργής) εντός της Νέας Δημοκρατίας βρίσκεται ο Κυρ. Μητσοτάκης για τους χειρισμούς του στα ελληνοτουρκικά, ενώ στην κυβέρνηση επικρατεί αμηχανία και διχασμός.
Την ίδια στιγμή που σε πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία διακινούνται σενάρια για κυβερνητική κρίση και για ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις σε βάθος χρόνου. Η βασική κατηγορία που αποδίδεται στον κ. Μητσοτάκη είναι ότι η απόφασή του να πάει σε διερευνητικές επαφές πριν από τη Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου –χωρίς εγγυήσεις και προαπαιτούμενα– ήταν ένα δώρο προς τον Τ. Ερντογάν, καθώς έτσι τον απάλλαξε από το άγχος των κυρώσεων που σχεδίαζε η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η δυσφορία μεταξύ των στελεχών και κατ’ επέκταση των ψηφοφόρων της παράταξης γίνεται ακόμη μεγαλύτερη στην υπόνοια και μόνο ότι ο κ. Μητσοτάκης υπέκυψε στις πιέσεις του Βερολίνου.
Η ανοιχτή, δημόσια διαφωνία και με συγκαλυμμένες απειλές του Αντ. Σαμαρά είναι μόνο η κορυφή του… παγόβουνου της τεταμένης κατάστασης που υπάρχει στα ενδότερα της κυβερνητικής παράταξης. Την άποψη του πρώην πρωθυπουργού, σύμφωνα με την οποία ήταν βαρύτατο λάθος ο πρωθυπουργός να πάει σε διερευνητικές επαφές πριν από την Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου, συμμερίζονται (ασπάζονται) κι άλλοι παράγοντες με μακρά θητεία και σε υψηλά αξιώματα της Νέας Δημοκρατίας, καθώς επίσης και δεκάδες βουλευτές όλων των τάσεων, από τα… βάθη της Δεξιάς μέχρι τις παρυφές της Κεντροαριστεράς.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα
Όπως και να ’χει, στο ζήτημα των ελληνοτουρκικών ο κ. Μητσοτάκης βρίσκεται εν μέσω διασταυρούμενων πυρών, που προϊόντος του χρόνου είναι πιθανό να ενταθούν κι άλλο. Η πορεία του τους επόμενους μήνες θυμίζει αρκετά με πλεύση μέσα από συμπληγάδες πέτρες. Από τη μια πλευρά έχει να αντιμετωπίσει τις ισχυρές πιέσεις των ξένων, πρωτίστως των Γερμανών, που τον ωθούν σε έναν ανοιχτό διάλογο με τον Τ. Ερντογάν. Σε αντίθεση με το παρελθόν, αυτήν τη φορά οι πιέσεις δεν είναι γενικές και αόριστες, αλλά έχουν συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, καθώς πληροφορίες από διπλωματικές πηγές αναφέρουν ότι η «εντολή» του Βερολίνου είναι η όποια λύση να έχει μπει σε τροχιά εντός του 2021. Είτε αυτή αφορά μια διμερή συμφωνία Ελλάδας – Τουρκίας, είτε την προσφυγή στη Χάγη.
Από την απέναντι πλευρά ο κ. Μητσοτάκης έχει να αντιμετωπίσει την κατηγορηματική διαφωνία του Αντ. Σαμαρά σε οποιοδήποτε ενδεχόμενο –τον διάλογο, την προσφυγή στη Χάγη–, προτάσσοντας ως μοναδική επιλογή της χώρας μας την αποτροπή. Με τη θέση του συμπλέουν αρκετοί βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, χωρίς κανείς πάντως να μπορεί να προσδιορίσει τον ακριβή αριθμό τους, μιλάμε βέβαια για πάνω από 15 – 20. Αν ο πρωθυπουργός αντισταθεί στις πιέσεις και παραμείνει αμετακίνητος στις πάγιες εθνικές θέσεις, αρνούμενος τον διάλογο με την Τουρκία, θα έχει να αντιμετωπίσει τη μαζική οργή των Ευρωπαίων, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό σε διάφορα επίπεδα. Αν, αντίθετα, υποκύψει στις πιέσεις των έξω, θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον πρώην πρωθυπουργό και το τμήμα αυτό της παράταξής του που θεωρεί «εθνική μειοδοσία» τον διάλογο με την Τουρκία. Κι εδώ οι εξελίξεις μπορεί να είναι πιο ραγδαίες. Από πολιτικής απόψεως, ο κ. Μητσοτάκης θα είναι αδύνατον να υλοποιήσει μια πολιτική στα εθνικά θέματα με την οποία διαφωνεί ο πρώην πρωθυπουργός και μεγάλος αριθμός βουλευτών.
Σαμαράς: «Πρώτα η πατρίδα, μετά το κόμμα»
Όποιος μελέτησε με προσοχή την πρόσφατη συνέντευξη του κ. Σαμαρά στην «Καθημερινή» εντόπισε το βαθύτερο νόημα των λεγομένων του: Ότι αν ο πρωθυπουργός επιμείνει στη γραμμή που φαίνεται να έχει χαράξει θα τον βρει απέναντί του. Κι όχι μόνον αυτό, ότι δεν θα διαστάσει να τον καταγγείλει τον ελληνικό λαό. Αδιαφορώντας πλήρως για τις συνέπειες. «Για τον Σαμαρά η πατρίδα είναι πάνω από κόμματα και κυβερνήσεις», λένε χαρακτηριστικά στελέχη που έχουν τακτική συνομιλία μαζί του.
Όλοι στα ενδότερα της Νέας Δημοκρατίας αντιλαμβάνονται ότι όσον αφορά τον κ. Σαμαρά οι απειλές (συγκαλυμμένες προς το παρόν) δεν είναι λόγια του αέρα. Εξ ου και σε ορισμένα πολιτικά γραφεία έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες χαρτογράφησης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας σε μια προσπάθεια να «φακελωθούν» οι βουλευτές που είναι ενδεχόμενο να ακολουθήσουν τον πρώην πρωθυπουργό σε μια πιθανή «ανταρσία». Οι πιο μετριοπαθείς τους αριθμούν στους 10 – 15, η πλευρά του πρώην πρωθυπουργού τους ανεβάζει στους 20 – 25. Δεδομένου ότι η Νέα Δημοκρατία έχει στην κοινοβουλευτική δύναμή της 158 βουλευτές, αρκεί το «όχι» 8 – 9 βουλευτών για να γίνει η ζημιά.
«Εγώ δεν δίστασα να ρίξω τον πατέρα Μητσοτάκη, που ήταν παντοδύναμος, θα διστάσω τώρα με τον Κυριάκο», είναι φράσεις που αποδίδονται στον κ. Σαμαρά. Χωρίς ωστόσο να είναι εξακριβωμένο ότι τις είπε έτσι ακριβώς ή μεταφέρθηκαν υπερμεγεθυμένες από κάποιον από τους ένθερμους υποστηρικτές του. Ορισμένοι εκτιμούν ότι λόγω «βεβαρημένου παρελθόντος» (1993) ο κ. Σαμαράς δεν θα επιχειρήσει να ανατρέψει τον κ. Μητσοτάκη, θα προτιμήσει πιθανότητα να τον υποχρεώσει να τον διαγράψει για να του… λύσει τα χέρια. Οι πιο ψύχραιμοι θεωρούν ότι όλα αυτά θα παραμείνουν σε επίπεδο σεναρίων και ο κ. Μητσοτάκης δεν θα μπει σε διάλογο με την Τουρκία και έτσι ο κ. Σαμαράς δεν θα μπει στον πειρασμό μιας νέας «ανταρσίας»!
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ