Η κοινωνία απέναντι στην κυβέρνηση
Του
ΒΑΣΙΛΗ ΤΑΛΑΜΑΓΚΑ
Παρατηρώντας κανείς την επικαιρότητα των τελευταίων ημερών και τις παλλαϊκές συγκεντρώσεις ανά την Ελλάδα, θα δει ότι σχεδόν τα πάντα σε επίπεδο πολιτικής στο εσωτερικό κινούνται γύρω από τις εξελίξεις στην εθνική τραγωδία των Τεμπών. Το στίγμα δίνει ξεκάθαρα η Μαρία Καρυστιανού με τα λεγόμενά της, συγκινώντας όλους τους γονείς, και όχι μόνο.
«Μας ωθεί ειρηνικά στους δρόμους για τη ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΟΛΩΝ των ψυχών που θυσιάστηκαν και για την ΚΑΘΑΡΣΗ που θα δώσει οξυγόνο στην Ελλάδα.
Σας είμαστε ευγνώμονες για τη συμπαράσταση στον πόνο και τον αγώνα μας για δικαιοσύνη και σας καλούμε για άλλη μια φορά να είστε πλάι μας, γιατί εσείς και μόνο εσείς είστε η ΔΥΝΑΜΗ και η ΕΛΠΙΔΑ όλων μας.
Αλλά και για να στερήσουμε το δόλιο επιχείρημα που οι κακόψυχοι θα σκαρφιστούν, ότι η συγκέντρωση των πολιτών εξυπηρετεί δήθεν κόμματα, χρώματα και συμφέροντα», λέει συνεχώς η Μαρία Καρυστιανού.
Αυτή η μάλλον αφοριστική για τα πολιτικά κόμματα άποψη είναι αυτή που κινητοποιεί την κοινωνία. Την ίδια ώρα, η τεράστια κοινωνική στήριξη στο πρόσωπό της είναι αυτή που ταρακουνάει συθέμελα την κυβέρνηση.
Σε όλες σχεδόν τις δημοσκοπήσεις αποτυπώνεται ανάγλυφα η αμφισβήτηση των πολιτών προς την κυβέρνηση και τους θεσμούς. Το 70% περίπου πιστεύει πως υπάρχει κυβερνητική προσπάθεια για συγκάλυψη των ευθυνών, ενώ η κρίση των θεσμών βρίσκεται στην τρίτη θέση των προβλημάτων της χώρας, παρουσιάζοντας, μάλιστα, μεγάλη αύξηση, από το 5% στο 12%.
Η χαίνουσα πληγή που δημιουργεί το θέμα των Τεμπών στην κυβέρνηση αποτυπώνεται και στην εικόνα της, αφού το 68% έχει αρνητική γνώμη για το έργο της, ένα ποσοστό κατά τέσσερις μονάδες αυξημένο σε σχέση με τον Ιανουάριο και κατά εννιά συγκριτικά με τον Δεκέμβριο. Ανάλογα είναι τα ποσοστά και για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Οι αρνητικές γνώμες για τον πρωθυπουργό έχουν αυξηθεί κατά δέκα μονάδες το τελευταίο δίμηνο, φτάνοντας από το 57% στο 67%.
Τέλος, στην εκτίμηση ψήφου, όλα σχεδόν τα αντισυστημικά κόμματα ανεβαίνουν με μεγάλη ταχύτητα.
Από τα παραπάνω είναι εμφανές ότι το κυβερνητικό αφήγημα, σύμφωνα με το οποίο η κυβέρνηση θα ξεπεράσει την κρίση γιατί δεν έχει πολιτικό αντίπαλο, έχει πέσει στο κενό. Η κυβέρνηση έπεσε στην παγίδα του εφησυχασμού. Έτσι, το κενό αναγκάστηκε να το καλύψει ο ισχυρότερος αντίπαλος όλων, η ίδια η κοινωνία…
ΤΟ ΠΑΡΟΝ