Τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα
Έχουν περάσει δύο χρόνια από την τραγωδία των Τεμπών και ακόμη η υπόθεση δεν έχει ξεκαθαρίσει. Οι μνήμες εξακολουθούν να είναι νωπές και ο πόνος απερίγραπτος.
Πέρα από τα συλλαλητήρια, τις διαμαρτυρίες, την πολιτική διάσταση που έχει πάρει, και δικαίως, το θέμα, γιατί μια τέτοια τραγωδία δεν γίνεται να ξεπεραστεί έτσι απλά, υπάρχει και μια άλλη διάσταση, που δεν έχει αναδειχθεί όσο θα έπρεπε: Από τα Τέμπη μέχρι σήμερα έχουν γίνει και άλλα ατυχήματα, ή παρ’ ολίγον ατυχήματα, με τρένα, κάτι που αποκαλύπτει πως δεν έχει… ιδρώσει το αυτί των αρμοδίων μετά την τραγωδία των Τεμπών.
Πριν από λίγο καιρό, είχαμε έναν φύλακα σε διάβαση που κοιμόταν και δεν κατέβασε τις μπάρες όταν περνούσε το τρένο, στο ύψος του Ταύρου. Λίγες ημέρες αργότερα, πάλι ένας φύλακας ξέχασε ότι ερχόταν τρένο και έτρεχε την τελευταία στιγμή να προλάβει, ενώ προχθές σε επαρχιακό σταθμό ένας μαθητής τραυματίστηκε επειδή πήγε να περάσει μέσα από τις γραμμές για να πάει στο σχολείο του.
Όλα αυτά τα περιστατικά, τα οποία είναι μόνο αυτά που γνωρίζουμε, γιατί σίγουρα θα έχουν γίνει κι άλλα, χωρίς συνέπειες, που δεν θα τα μάθουμε ποτέ, δείχνουν ότι κάτι σάπιο υπάρχει στα τρένα, κάτι δεν πάει καλά, κάποιο γρανάζι δεν λειτουργεί και χαλάει όλο το σύστημα. Δεν ξέρουμε αν και στον παλιό ΟΣΕ, που ήταν υπό ελληνική επίβλεψη και ευθύνη, γίνονταν τέτοια πράγματα, αλλά, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είχαμε ακούσει κάτι συνταρακτικό, κάτι που να μας κινήσει το ενδιαφέρον.
Τώρα όμως τα φάουλ είναι απανωτά, οι αστοχίες πολλές, τα παρατράγουδα συνεχόμενα. Το πάθημα των Τεμπών δεν φαίνεται να έγινε μάθημα. Δεν δείχνει να έχει αλλάξει κάτι στους ελληνικούς σιδηροδρόμους, που εμφανίζουν εικόνα παρακμής. Τι να φταίει, άραγε; Η κακή διοίκηση της ιταλικής εταιρείας που πήρε τη διαχείριση του μεταφορικού έργου των ελληνικών σιδηροδρόμων; Το λάθος νομικό πλαίσιο που διέπει αυτήν τη σύμβαση; Η αντίδραση των εργαζομένων, που ενδεχομένως δεν ήθελαν αυτή την αλλαγή; Η πρόσληψη ακατάλληλων υπαλλήλων για να έχουν χαμηλότερους μισθούς, σε μια προσπάθεια οικονομιών κλίμακος; Ό,τι και να πούμε, θα είναι παρακινδυνευμένο και ενδεχομένως λανθασμένο.
Γι’ αυτό, ας μιλήσουν οι αρμόδιοι, εκείνοι που έχουν το μαχαίρι και το καρπούζι. Δεν ξέρουμε ποιοι είναι αυτοί, αν είναι η κυβέρνηση, αν είναι οι Ιταλοί, αν είναι οι Γάλλοι που ανακοινώθηκαν πρόσφατα. Εκείνο που ξέρουμε είναι πως οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι, δύο χρόνια μετά τα Τέμπη, βρίσκονται στον ίδιο παρονομαστή και παραπαίουν.
Κατά συνέπεια, η τραγωδία των Τεμπών, που είναι ακόμη νωπή, δεν μας έχει διδάξει τίποτα. Δυστυχώς…
ΤΟ ΠΑΡΟΝ