Μετά τις διαδηλώσεις – Του Γ. Παπαγιαννόπουλου

Του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
Αρχιτέκτονα – Συγγραφέα

Όπως είχαμε προβλέψει, οι μεγαλειώδεις –σε ήθος και συμμετοχή– συγκεντρώσεις της 28ης Φεβρουαρίου για την τραγωδία των Τεμπών ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο σε πανελλαδικό επίπεδο.

Από το αν θα υπάρξει –και ποια– συνέχεια των κινητοποιήσεων θα κριθεί το αν θα μπορούμε να μιλάμε για ένα εν δυνάμει μεγάλο Κίνημα ή για ένα ξέσπασμα της συσσωρευμένης λαϊκής οργής, το αν υπάρχει δυνατότητα να προκύψει κάτι ΝΕΟ.

Δεν είμαι ακόμη σε θέση να καταλάβω αν όντως το πολιτικό σύστημα της χώρας έλαβε το μήνυμα ή το γράμμα χάθηκε για πολλοστή φορά. Εν πάση περιπτώσει, εμείς κρατάμε το ότι το Κίνημα που αναπτύσσεται γύρω από το αίτημα της απονομής ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ για την τραγωδία των Τεμπών –και όχι μόνο– έχει χαρακτηριστικά αυτονομίας, ηθικής υπεροχής, ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ.

Οι υπαρκτές πολιτικές δυνάμεις αδυνατούν έως τώρα να το χειραγωγήσουν, παρότι κάποιοι παλαιοί στο κουρμπέτι κάνουν ό,τι μπορούν για να το καπελώσουν.

Αν μπορούσαν να ακούσουν –όπως πρέπει–, θα είχαν πολλά να μάθουν από πρώτο χέρι. Είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία για αυτοκάθαρση – αν μπορεί να υπάρξει.

Προσοχή: Αυτό αφορά ΟΛΕΣ τις πολιτικές δυνάμεις. Όχι μόνο την κυβέρνηση αλλά και την αντιπολίτευση, με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις στις 26/1 και στις 28/2 επανέφεραν στο προσκήνιο τον ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΛΑΟ, την ανάγκη για ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Έχουμε ανάγκη ενός ΝΕΟΥ, πάνδημου, παλλαϊκού πολιτικού υποκειμένου, που να στηρίζεται στον ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ