Το 60% των νοικοκυριών ξεμένει από λεφτά το τελευταίο δεκαήμερο του μήνα

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΙΜΕ / ΓΣΕΒΕΕ

Η ανέχεια και η φτωχοποίηση δείχνουν για μία ακόμα χρονιά το αποκρουστικό τους πρόσωπο στην ελληνική κοινωνία. Η ακρίβεια, η ανεργία, το πάρτι των κάθε λογής κερδοσκόπων, που δεν έχουν φραγμό και όριο, έχουν φέρει τον κόσμο σε απόγνωση.

Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από την ετήσια έρευνα που έκανε για το 2024 ο πλέον έγκυρος και επίσημος φορέας, το Ινστιτούτο Μελετών της ΓΣΕΒΕΕ, όσον αφορά τις δαπάνες διαβίωσης των νοικοκυριών σε σχέση με το εισόδημά τους. Τα στοιχεία που προκύπτουν από την έ­ρευνα είναι συγκλονιστικά.

Γιατί το 60% των νοικοκυριών δηλώνει ότι το εισόδημά του, το οποίο μπορεί να προέρχεται από την εργασία και των δύο συζύγων, δεν φτάνει για να καλυφθούν οι ανάγκες όλο τον μήνα. Δηλαδή, στο τέλος του μήνα στριμώχνονται και προφανώς αρχίζουν είτε να δανείζονται είτε να καταφεύγουν σε γνωστούς, συγγενείς και φίλους για να μην πεινάσουν.

Ενδεικτικά, αποκαλύφθηκε ότι τα νοικοκυριά που ανήκουν στην κατηγορία αυτή από τις 19 κάθε μήνα και μετά δεν έχουν χρήματα για να περάσουν! Δηλαδή, σχεδόν δύο στα τρία νοικοκυριά το τελευταίο δεκαήμερο κάθε μήνα πεινάνε. Ας δούμε, όμως, και άλλα ανατριχιαστικά στοιχεία. Το 12% περίπου των νοικοκυριών ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, δηλαδή δεν έχει τροφή και στέγη, και ζει με τη βοήθεια της Εκκλησίας, των δομών και των ιδρυμάτων. Επίσης, το 81,6% δεν μπορεί να αποταμιεύσει ούτε ένα ευρώ, ενώ τα μισά νοικοκυριά της χώρας πνίγονται, αν τους τύχει ένα έκτακτο έξοδο της τάξης των 500 ευρώ. Αν, δηλαδή, πάθει κάποια ζημιά το αυτοκίνητο, αν συμβεί κάποια βλάβη σε μια ηλεκτρική συσκευή, αν χαλάσει κανένα κλιματιστικό, δεν υπάρχει η δυνατότητα αποκατάστασης ή –ακόμα χειρότερα– αντικατάστασης.

Αν αυτή η κατάσταση δεν δείχνει την εικόνα μιας εξαθλιωμένης κοινωνίας, ενός λαού στο χείλος του γκρεμού, τι δείχνει;

Μία άλλη αποκάλυψη που προκύπτει από την έρευνα αυτή είναι πως οι οικονομικές πιέσεις είναι εντονότερες για τα χαμηλά και τα μεσαία εισοδήματα, με τις πιο ευάλωτες ομάδες να δέχονται τις μεγαλύτερες επιβαρύνσεις. Ο μισθός αποτελεί τη μοναδική ή κυρίαρχη πηγή εισοδήματος για πάνω από τα μισά νοικοκυριά, ενώ το 39,5% δεν έχει καμία επιπλέον πηγή χρημάτων.
Ειδικά οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροεπιχειρηματίες βρίσκονται σε ολοένα δυσμενέστερη θέση.

Συγκεκριμένα, το 53,3% των νοικοκυριών που εξαρτώνται από επιχειρηματικά έσοδα δηλώνει ότι το εισόδημά του δεν επαρκεί μέχρι το τέλος του μήνα, ποσοστό που αυξήθηκε δραματικά σε σχέση με το 2023, όταν ήταν 42,8%.

Επιπλέον, το 47,8% των νοικοκυριών που βασίζονται σε επιχειρηματικά κέρδη δηλώνει πραγματικό ετήσιο εισόδημα έως 18.000 ευρώ, γεγονός που υποδηλώνει τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο μικρομεσαίος επιχειρηματικός κόσμος. Το ποσοστό αυτών των νοικοκυριών που δεν έχει άλλη πηγή εισοδήματος έχει μειωθεί σημα­ντικά, γεγονός που υποδεικνύει ότι ένα μέρος των επιχειρηματιών έχει στραφεί σε επιπλέον πηγές άντλησης εισοδήματος, πιθανότατα σε μια προσπάθεια να αντεπεξέλθει στην υψηλότερη φορολογική επιβάρυνση λόγω του νέου τεκμαρτού τρόπου φορολόγησης. Παράλληλα, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο σημειώνουν εκρηκτική αύξηση για το σύνολο των νοικοκυριών (28,9%), ενώ το 16% φοβάται ότι μπορεί να χάσει την κατοικία του λόγω αδυναμίας πληρωμής δανείων ή άλλων υποχρεώσεων.

Στο επίκεντρο των οικονομικών πιέσεων βρίσκεται η ακρίβεια, η οποία συνεχίζει να πλήττει σχεδόν όλα τα νοικοκυριά. Οι αυξήσεις στα τρόφιμα επηρεάζουν το 72,4% των πολιτών, σε τέτοιον βαθμό ώστε να περιορίζουν δαπάνες για άλλες ανάγκες, ενώ οι δαπάνες για λογαριασμούς σπιτιού και είδη διατροφής έχουν αυξηθεί για πάνω από το 60% των νοικοκυριών. Αντίθετα, οι πολίτες μειώνουν τις εξόδους τους για ψυχαγωγία (41,9%) και αγορές ένδυσης – υπόδησης (39,2%). Ταυτόχρονα, η πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες δυσκολεύει, με διαρκώς αυξανόμενο αριθμό νοικοκυριών να καθυστερεί ή να αδυνατεί να καλύψει ιατρικά έξοδα, λογαριασμούς ρεύματος, θέρμανσης και εκπαίδευσης.

Μπροστά σε αυτό το περιβάλλον, η πλειονότητα των πολιτών θεωρεί ότι τα πιο αποτελεσματικά μέτρα αντιμετώπισης της οικονομικής δυσχέρειας είναι η αύξηση μισθών και συντάξεων (69%), η ενίσχυση των ελέγχων στην αγορά για περιορισμό της αισχροκέρδειας (52,7%) και η μείωση φόρων και τελών (45,9%).

Ταυτόχρονα, η κυβερνητική πολιτική για την αντιμετώπιση της ακρίβειας αξιολογείται ακόμα πιο αρνητικά σε σχέση με προηγούμενες χρονιές, γεγονός που αντανακλά τη συνεχιζόμενη δυσαρέσκεια των πολιτών.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ