θΡΑΚΙΩΤΙΚΑ: Κάν’ το όπως… θες

Την τελευταία 20ετία, οι αξιωματούχοι της γείτονος… έχουν εφεύρει τις ιδιωτικές συναντήσεις, για να αλωνίζουν στην ελληνική Θράκη…

Μέχρι και ο κ. Ερντογάν το… μοίραζε το πράγμα: Επίσημη επίσκεψη στην Αθήνα, ιδιωτική επίσκεψη στη Θράκη… Είχε το δικαίωμα; Ποιος νοιάζεται, αφού η ελληνική… αβρότητα είναι απύθμενη – σε άλλα πιάνουμε πάτο…

Το ίδιο μοντέλο ακολουθούν και οι αυτοδιοικητικοί της γείτονος, οι οποίοι, με το πρόσχημα της ιδιωτικής επίσκεψης –αν και θεσμικοί εκπρόσωποι, τέλος πάντων–, πετάγονται στην περιοχή… για τα γνωστά.

Μια τέτοια επίσκεψη… άντεξαν και πάλι η Ροδόπη και η Κομοτηνή, την περασμένη εβδομάδα. Ο νομάρχης Αδριανούπολης –μετά της συζύγου, παρακαλώ–, ο περιφερειάρχης Υψάλων και τοπικοί βουλευτές ήρθαν, συναντήθηκαν, τακτοποίησαν και έφυγαν, αφήνοντας να διαρρεύσουν, απλώς, φωτογραφίες. Αυτές, τις… οικογενειακές, όπου μαζεύονται όλοι, πάντα, σε χώρο παράνομης δομής (έχουμε μπόλικες), για να μας τρίψουν στη μούρη το… αλώνι.

Είναι χαρακτηριστικό ότι πέρυσι, σε επίσκεψή του, και πάλι, στην περιοχή μας, ο νομάρχης Αδριανούπολης είχε συναντηθεί και με τον περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, μια συνάντηση που δημοσιοποιήθηκε από την Περιφέρεια…

Δεν ξεχνιέται, βεβαίως, η… πολύ εποικοδομητική συνάντηση που είχε ο νομάρχης Αδριανούπολης με τον περιφερειάρχη και η «ενδιαφέρουσα συζήτηση για τις προοπτικές συνεργασίας των δύο περιοχών»…

Στο ψητό…

Πάντως, το κλιμάκιο –όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος– είχε συναντήσεις με τον τούρκο πρόξενο, τους ψευδομουφτήδες από Κομοτηνή και Ξάνθη και, βεβαίως, την πρόεδρο του «γκριζοκόμματος» DEB, Ασάφογλου, αλλά και τον βουλευτή Ροδόπης με τη Νέα Αριστερά (προς το παρόν) Οζγκιούρ Φερχάτ.

Και όταν τελείωσε το… πάρτι, ο επίσημος λογαριασμός στο X του τουρκικού προξενείου, το οποίο χρησιμοποιεί τον εύγλωττο τίτλο «Τουρκία στην Κομοτηνή / Türkiye in Komotini»… ενημέρωσε για το γεγονός.

(Αν αισθάνεστε εσείς καλά με όλο αυτό, αισθανόμαστε κι εμείς…)

Ονοματοδοσία…

Μιας και αναφερθήκαμε στο όνομα που χρησιμοποιεί το τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή στο πρώην Twitter, είναι γεγονός ότι παράνομο δεν είναι, είναι όμως προκλητικό. Από… διπλωματία, όπως μπορεί να καταλάβει κανείς διά γυμνού οφθαλμού, η Τουρκία σκίζει, όπως, δηλαδή, και η Ελλάδα στην αβρότητα, που λέγαμε και πριν…

Αντίθετα, ο πρώην δήμαρχος Αρριανών, ο οποίος στην αρχή έπαιρνε το επίσημο έγγραφο του δήμου, με το εθνόσημο, και έγραφε τα Δελτία Τύπου του στα… τουρκικά –αλλά ουδείς… κίνησε βλέφαρο–πλέον πέρασε σε πιο… ενδιαφέρουσες προτάσεις. Αν, φέρ’ ειπείν, ψάξει κάποιος τον Δήμο Αρριανών στο Facebook, θα διαπιστώσει ότι η τελευταία ανάρτηση που έγινε στη συγκεκριμένη σελίδα ήταν την Παρασκευή 27 Οκτωβρίου του 2017 (!), και μάλιστα επρόκειτο για ένα έκτακτο δελτίο από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, με το οποίο προειδοποιούσε για επικείμενη επιδείνωση του καιρού την επομένη, δηλαδή ανήμερα της εθνικής επετείου του «ΟΧΙ»…

Δεν θυμάμαι αν έπεσε διάνα η ΕΜΥ όσον αφορά τις σφοδρές βροχές και καταιγίδες, για τις οποίες προειδοποιούσε, αλλά ο συγκεκριμένος κρατικός οργανισμός των 659 ακολούθων με αυτήν ακριβώς την πρόβλεψη έβαζε… λουκέτο. Το λες και συμβολισμό…

Από τότε, η σελίδα υπάρχει μόνο για να μπορεί ο κάθε ενδιαφερόμενος να… μεταβεί στη νέα σελίδα του «Kozlukebir Belediyesi».

Στα ΜΚΔ ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, έστω και αν τυχαίνει να είναι επικεφαλής δήμου εντός της ελληνικής επικράτειας, όπου (ας θυμίσουμε για άλλη μία φορά…) η επίσημη γλώσσα είναι η ελληνική…

Η… μετάφραση πόλεων, χωριών, γεωγραφικών περιοχών, βουνών, τοπωνυμίων κ.λπ. απλώς απαγορεύεται…

Αλλά αυτοί οι… αθεόφοβοι μέχρι και τις ανακοινώσεις για διακοπή ρεύματος μεταφράζουν.

Έγινε… Τράμπα

Εν τω μεταξύ, στην παράνομη Ανώτατη Συμβουλευτική Επιτροπή «Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης» είχαμε, λέει, αλλαγή στη θέση του προέδρου. Ο ψευδομουφτής από την Κομοτηνή έδωσε τη θέση του στον ψευδομουφτή από την Ξάνθη.

Ο κ. Τράμπα, λοιπόν, θα πρέπει να είναι πολύ ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα, καθώς τον τελευταίο χρόνο έχει υπερβάλει εαυτόν, προσπαθώντας να ικανοποιήσει το τουρκικό κατεστημένο αλλά και να δικαιολογήσει και τη θέση του, την οποία ο προκάτοχός του (ας τον συγχωρήσει ο Αλλάχ) έφερε σε άλλο επίπεδο…

Τέτοιον ανθελληνισμό είχαμε να δούμε πολλά χρόνια – όχι ότι έφτασε τον Μέτε, αλλά έχει χρόνια, όπως φαίνεται, ακόμα…
Βέβαια, για τον κ. Σερίφ (τον απερχόμενο) –και τον… χαρακτήρα του– αυτή δεν ήταν μια καλή εξέλιξη…

Αλλά, ως γνωστόν, αυτού του τύπου οι μισθοφόροι έχουν μάθει να εργάζονται και να μη μιλούν και, φυσικά, να μη δείχνουν την απέχθειά τους για πρόσωπα και καταστάσεις.

Η δουλειά να γίνεται, το χρήμα να πέφτει…

Εξάλλου, ήταν και οι δύο απασχολημένοι με το να πείσουν, πρώτα τη μειονότητα και στη συνέχεια όποιον είναι… εύκαιρος, ότι η αλλαγή φρουράς ήταν αποτέλεσμα εκλογικής διαδικασίας…

Το ότι κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας είναι γνωστό. Δεν είναι;

Το όργανο…

Η συγκεκριμένη παράτυπη δομή μπορεί να πνέει τα λοίσθια –απαρτίζεται από 20 μέλη (ένας πάνω, ένας κάτω)–, αλλά κάνει ακόμη τη δουλειά της: προπαγάνδα, προβοκάτσια, προβατοποίηση.

Ξεκίνησε τη δεκαετία του ’80, με τη συμμετοχή όλων των αυτοδιοικητικών, όλων των βουλευτών και των συν αυτοίς… Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, καθώς η «(παρ)άτυπη» είχε τη δυνατότητα να… αναδεικνύει τους «άριστους»…

Η δομή, βεβαίως, είχε και έχει άμεση επικοινωνία με την οδό Ιώνων και πολύ καλή επαφή με τον τούρκο Πρόεδρο, ενώ συνεργάζεται συχνά με υπουργούς της γείτονος για… τα γνωστά θέματα.

Ωστόσο, με τον καιρό, η κατάσταση άρχισε να φθίνει… Οι τρόποι και οι σκοποί της «(παρ)άτυπης», κυρίως εξαιτίας της τόσο στενής και απροκάλυπτης σχέσης με το προξενείο, οδήγησαν πολύ κόσμο στην έξοδο… Ενώ τα… κραταιά χρόνια βουλευτές και αυτοδιοικητικοί αγωνίζονταν για την προεδρία, την τελευταία δεκαετία περίπου έφτασε στο σημείο να αναζητά προέδρους ανάμεσα στους ψευδομουφτήδες…

Και η ιστορία συνεχίζεται…

«Αυστριακοί»…

Ήταν 16 Φεβρουαρίου του 1999, όταν οι Έλληνες μαθαίναμε, σαστισμένοι, ότι την προηγούμενη νύχτα, με εμπλοκή της ελληνικής κυβέρνησης –της Ελλάδας–, ο Οτσαλάν έπεσε στα χέρια των Τούρκων…

Το επόμενο, μακρύ, διάστημα, οι πολίτες αυτής της χώρας ήρθαν αντιμέτωποι με τη νέα πραγματικότητα…
Τα γεγονότα, λίγο έως πολύ, γνωστά.

Είκοσι έξι χρόνια μετά, ο Οτσαλάν, σύμφωνα με τον Τουντζέρ Μπακιρχάν, συμπρόεδρο του φιλοκουρδικού Κόμματος Ισότητας και Δημοκρατίας των Λαών (DEM), ανακοίνωσε το σχέδιό του για μια διαδικασία συμφιλίωσης μεταξύ Τούρκων και Κούρδων.

Ό,τι κι αν συμβεί, η 15η Φεβρουαρίου 1999 έχει καταχωρηθεί ως μια κηλίδα ντροπής για την Ελληνική Ιστορία…

Έλλη Μητακίδου

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

---