Γ. Δελής στο “Π”: Περί «ανεξαρτησίας» της δικαιοσύνης…
Του
ΓΙΑΝΝΗ ΔΕΛΗ
Βουλευτή ΚΚΕ Α’ Θεσσαλονίκης
Τις τελευταίες μέρες, με επίκεντρο την αντιπαράθεση για το έγκλημα των Τεμπών και την προσπάθεια συγκάλυψής του, τίθεται με επιμονή το ζήτημα της «ανεξαρτησίας» της Δικαιοσύνης και του σεβασμού στους θεσμούς. Τόσο από την πλευρά της κυβέρνησης της ΝΔ, η οποία έχει κάνει καραμέλα τα «έχουμε εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη και στους θεσμούς», «η αμφισβήτηση των θεσμών κρύβει κινδύνους και οδηγεί σε κοινωνική ζούγκλα» κ.ά., όσο και από άλλα κόμματα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, τα οποία υπερασπίζονται με σθένος τη λειτουργία των θεσμών του αστικού κράτους και μιλάνε για κατευθυνόμενους δικαστές και πραγματογνώμονες, για το «κράτος δικαίου» που παραβιάζεται κ.λπ.
Βέβαια, όλοι αυτοί μαζί καταλήγουν στο ότι η έλλειψη εμπιστοσύνης της κοινωνίας στη δικαιοσύνη και στους θεσμούς είναι επικίνδυνη και πρέπει να αποκατασταθεί. Και εμείς διαπιστώνουμε, για άλλη μία φορά, ότι ουσιαστικά ανησυχούν μην τυχόν και αποκαλυφθεί ποιον πραγματικά υπερασπίζεται το «κράτος δικαίου» τους, το ότι η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη στην πραγματικότητα αποτελεί εργαλείο του, το μακρύ του χέρι, που συμβάλλει στη χειραγώγηση, στην υποταγή του λαού στους εκμεταλλευτές του.
Είναι αυτή η αστική δικαιοσύνη που εφαρμόζει το νομοθετικό πλαίσιο που θωρακίζει το κέρδος, νομιμοποιεί το τσάκισμα των δικαιωμάτων, της ζωής του λαού και της νεολαίας. Είναι η δικαιοσύνη που η ηγεσία της διορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση. Είναι αυτή που αναμορφώνεται συνεχώς με βάση τις ανάγκες στήριξης της καπιταλιστικής οικονομίας, τις αντοχές της οικονομίας, της δημοσιονομικής πειθαρχίας, των ματωμένων πλεονασμάτων κ.λπ. Είναι αυτή που υπερασπίζεται τις αντιδραστικές κατευθύνσεις της ΕΕ, που νομιμοποιούν το μαζικό και προληπτικό φακέλωμα, τον απαράδεκτο τρομονόμο, που διώκει και ποινικοποιεί τη ριζοσπαστική σκέψη και δράση. Κατευθύνσεις τις οποίες στηρίζουν και η κυβέρνηση της ΝΔ και τα άλλα κόμματα της αυτοαποκαλούμενης «προοδευτικής» αντιπολίτευσης. Για παράδειγμα, με αυτούς τους νόμους τεμαχίστηκε ο σιδηρόδρομος, ώστε να πουληθούν σε ιδιώτες τα κερδοφόρα κομμάτια του.
Με αυτήν τη δικαιοσύνη, σήμερα, δύο χρόνια μετά το έγκλημα στα Τέμπη, δεν έχουν αποδοθεί κατηγορίες σε βασικούς υπεύθυνους, ενώ βγαίνουν συνεχώς στο φως ντοκουμέντα, ενώ χάνονται από τη δικογραφία αποδεικτικά στοιχεία, ενώ συνομολογείται ο κίνδυνος παραγραφής αδικημάτων, όταν και αν προκύψουν, πολιτικών προσώπων. Εξάλλου, αυτή η δικαιοσύνη επιφυλάσσει, με τη βούλα του Συντάγματος, ευνοϊκή ποινική μεταχείριση για τους υπουργούς και τα μέλη της κυβέρνησης και μόνο το ΚΚΕ ζητάει την κατάργηση όλου αυτού του πλαισίου, απαιτώντας τα μέλη της κυβέρνησης να δικάζονται από τα δικαστήρια, όπως όλοι οι πολίτες. Σέρνεται, λοιπόν, η δικαιοσύνη όταν πρόκειται να ερευνήσει εγκλήματα που οφείλονται στο κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους.
Την ίδια ώρα όμως, αυτή η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη είναι ιδιαιτέρως γρήγορη και αποτελεσματική στο να αντιμετωπίζει ως εχθρό το λαϊκό κίνημα και τους αγώνες του, βγάζει παράνομες σε χρόνο ρεκόρ τις απεργίες –ακόμα και τις απεργίες των σιδηροδρομικών με αφορμή τα μέτρα ασφαλείας–, πλειστηριάζει σπίτια ταχύτατα σε όφελος των funds και των τραπεζών, διώκει με πειθαρχικά εκπαιδευτικούς που αγωνίζονται για δημόσιο-δωρεάν σχολείο και υπερασπίζονται τον παιδαγωγικό τους ρόλο –ακόμα και εκπαιδευτικούς που με τους μαθητές τους έφτιαξαν μία ζωγραφιά για την Παλαιστίνη– κ.λπ.
Απέναντι σε αυτήν την ταξική δικαιοσύνη –και, επομένως, καθόλου ανεξάρτητη– και συνολικά στο αστικό κράτος, στους νόμους και στις κυβερνήσεις του, μόνο το οργανωμένο εργατικό-λαϊκό κίνημα μπορεί να υπερασπιστεί τα θύματα στο έγκλημα των Τεμπών και τις οικογένειές τους. Το κίνημα αυτό που παλεύει εδώ και δύο χρόνια για να αποκαλυφθούν τα πραγματικά αίτια της σύγκρουσης και της έκρηξης στα Τέμπη, που από την πρώτη στιγμή αναδεικνύει το πραγματικό δίλημμα «τα κέρδη τους ή οι ζωές μας». Γιατί δικαιοσύνη σημαίνει να ικανοποιούνται οι σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας, να βγει από τη μέση το κριτήριο του καπιταλιστικού κέρδους.
Το ΚΚΕ πρωτοστατεί για να δυναμώσει αυτό το κίνημα, αποκαλύπτει με τη στάση του τον πραγματικό ένοχο για όσα βιώνει ο λαός και η νεολαία, πρωτοστατεί στην καθημερινή πάλη παντού, σε εργασιακούς χώρους, σχολεία, σχολές και γειτονιές, για να πιστέψει ο λαός στη δύναμή του. Γιατί αυτή η δύναμη, όπως αποδείχθηκε ήδη με τις πρόσφατες μεγαλειώδεις διαδηλώσεις, μπορεί να στριμώξει πραγματικά την όποια κυβέρνηση και όχι τα κοινοβουλευτικά σόου και οι επικλήσεις περί «κράτους δικαίου» και «εμπιστοσύνης στη ανεξάρτητη δικαιοσύνη».
Αυτή η καταλυτική δύναμη του λαού και της νεολαίας πρέπει και θα εκδηλωθεί ξανά στη μεγάλη πανελλαδική απεργία στις 28 Φλεβάρη, για την αποκάλυψη των πραγματικών αιτιών και των πολιτικών που οδήγησαν στο έγκλημα, ενάντια στην αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική που τσακίζει τα δικαιώματά μας και μας οδηγεί στην ανασφάλεια.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ