Απλησίαστα τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια – ΜΟΝΟ στον… χάρτη θα βλέπουμε τα νησιά

–Στον κόσμο θέλουν να… φορτώσουν το κόστος της πράσινης μετάβασης οι πλοιοκτήτες

Γράφει ο
Νίκος Παρασκευάς

Με τον καινούργιο χρόνο άρχισαν να ισχύουν για κάποιες οικονομικές δραστηριότητες και οι προϋποθέσεις που έχουν θέσει οι διεθνείς οργανισμοί για την προστασία του περιβάλλοντος.

Και, φυσικά, πρώτος στόχος είναι η ποιότητα των καυσίμων που χρησιμοποιούμε για ορισμένες δραστηριότητες, με πρώτες και καλύτερες τις θαλάσσιες μεταφορές, και ειδικά την ακτοπλοΐα, δεδομένου ότι τα πλοία της ακτοπλοΐας είτε περνάνε είτε παραμένουν σε πολλά λιμάνια, με αποτέλεσμα να προκαλούν περιβαλλοντική ρύπανση τόσο με τις κύριες μηχανές όσο και με τις ηλεκτρομηχανές.

Για να περιοριστούν οι πιθανότητες επιβάρυνσης του περιβάλλοντος, η ΕΕ έχει καθιερώσει από φέτος τα ακτοπλοϊκά πλοία να χρησιμοποιούν καύσιμα που έχουν περιορισμένη εκπομπή ρύπων, μέχρι να ολοκληρωθεί η λεγόμενη «πράσινη μετάβαση», δηλαδή να χρησιμοποιούν ως καύσιμο το φυσικό αέριο.

Το κόστος της πράσινης μετάβασης κανονικά πρέπει να επιβαρύνει εκείνους που έχουν τα πλοία, εκείνους που πλουτίζουν εκμεταλλευόμενοι τις ακτοπλοϊκές γραμμές. Επειδή, όμως, ζούμε στην Ελλάδα και τα πάντα επιβαρύνουν τον καταναλωτή, οι πλοιοκτήτες ξεκαθάρισαν στο αρμόδιο υπουργείο πως το κόστος της πράσινης μετάβασης θα μετακυλιστεί στις τιμές των εισιτηρίων ή στους ναυτικούς που υπηρετούν στα ακτοπλοϊκά πλοία.

Στην πρώτη περίπτωση, τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια θα ακριβύνουν κατά 15% – 20%, με αποτέλεσμα να γίνουν… απλησίαστα, δεδομένου ότι ήδη είναι πανάκριβα, αφού κάθε χρόνο οι τιμές τους ανεβαίνουν. Αν γίνει κάτι τέτοιο, δεν θα μπορεί κανένας όχι να πάει αλλά ούτε να… πλησιάσει τα νησιά. Και αυτό διότι, π.χ., μία τετραμελής οικογένεια, με ένα ΙΧ, θα θέλει πάνω από 1.200 ευρώ για να πάει και να γυρίσει από τη Σάμο. Αν θέλει κι άλλα τόσα για να μείνει τέσσερις μέρες στο νησί, θα χρειαστεί 2.500 ευρώ περίπου. Ποιος, όμως, μπορεί να διαθέσει τόσα λεφτά για έξι μέρες; Γιατί 2.500 ευρώ είναι δύο μηνιάτικα. Ακόμα κι αν δουλεύουν και οι δύο σύζυγοι, πάλι δεν θα τους φτάσουν. Και μετά πώς θα περάσουν τις υπόλοιπες 25 μέρες του μήνα, πώς θα ζήσουν;

Έτσι, τα νησιά θα απομονωθούν, οι τοπικές οικονομίες θα βουλιάξουν και θα περιμένουν να τους… γλιτώσουν οι ευρωπαίοι και οι αμερικανοί τουρίστες. Και τους Τούρκοι, βέβαια, που θα βρουν τρόπο να κατακλύσουν τα νησιά του Ανατολικό Αιγαίου και να κάνουν καθημερινά… αποβάσεις στα νησιά μας, με όσους κινδύνους συνεπάγεται αυτό για τα ανατολικά μας σύνορα, τα οποία όλο και περισσότερο «γκριζάρει» η κυβέρνηση της Άγκυρας.

Οι ακτοπλόοι πλοιοκτήτες, όπως μας είπε ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Ναυτών Αντώνης Νταλακογιώργος, θέλουν να απολαμβάνουν τα αγαθά και κυρίως τα κέρδη της ακτοπλοΐας, χωρίς να πληρώνουν τίποτα. Γιατί, ως εναλλακτική λύση, για να μην κάνουν αυξήσεις στα εισιτήρια των πλοίων τους, ζήτησαν να πληρώνει το κράτος τα ασφάλιστρα των ναυτικών που εργάζονται σε αυτά.

Δηλαδή, είτε το κράτος θα πληρώσει την πράσινη μετάβαση είτε ο κόσμος. Οι ίδιοι… με τίποτα. Με την τακτική αυτή, όμως, το μόνο που θα καταφέρουν είναι να απαξιώσουν τα πλοία, να αχρηστεύσουν την ακτοπλοΐα και να οδηγήσουν τον κόσμο στα αεροπλάνα, τα οποία θα έχουν χαμηλότερο εισιτήριο από τα πλοία. Αν, όμως, απαξιωθεί ο κλάδος, αν συρρικνωθεί, τα πλοία που δεν θα έχουν δουλειά θα φύγουν, θα πάνε σε άλλες χώρες ή θα πωληθούν. Και οι χιλιάδες ναυτικοί που εργάζονται σε αυτά τι θα γίνουν; Πού θα απασχοληθούν, πώς θα ζήσουν;

Επιπλέον, τα ακτοπλοϊκά δρομολόγια δεν είναι μόνο τουριστικά. Πάνω απ’ όλα, τα πλοία της ακτοπλοΐας εκτελούν συγκοινωνιακό έργο. Διασφαλίζουν την επικοινωνία με τα νησιά. Είναι ένα είδος πλωτών ΚΤΕΛ που εκτελούν και μεταφορικό έργο, διακινούν το ταχυδρομείο, εξυπηρετούν τις ενδιάμεσες συνδέσεις κ.λπ. Έχουν ουσιαστικό και καίριο ρόλο. Και, κυρίως, εκτελούν τα δρομολόγια που τους δίνει το κράτος. Από τα δρομολόγια βγάζουν λεφτά τα πλοία και κέρδη οι εφοπλιστές. Γι’ αυτό, θα πρέπει να βρεθεί λύση. Να διεκδικήσει η κυβέρνηση ευρωπαϊκούς πόρους για να επιδοτήσει τα εισιτήρια, να διασφαλίσει τη φθηνή και απρόσκοπτη συγκοινωνία με τα νησιά, να μην αισθάνονται απομονωμένοι οι ακρίτες του Αιγαίου.

Όλοι οι αρμόδιοι, όλοι οι εμπλεκόμενοι πρέπει να καθίσουν σε ένα τραπέζι και να μη σηκωθούν, αν δεν βρουν λύση. Να συζητήσουν τα πάντα, διεξοδικά, τίμια, χωρίς ιδεοληψίες και προκαταλήψεις, χωρίς τακτικισμούς και δεύτερες σκέψεις.

Η ακτοπλοΐα είναι πολύ σοβαρή υπόθεση. Έχει εθνικό, κοινωνικό και πολύ ιδιαίτερο ρόλο. Και πρέπει να αντιμετωπιστεί ως εθνικό κεφάλαιο, ως κρίσιμο θέμα. Δίχως χρονοτριβές και καθυστερήσεις. Αν θέλουμε να έχουμε νησιά και να διατηρήσουμε αλώβητη στο διηνεκές τη χώρα.

Αόριστες εξαγγελίες Στυλιανίδη από τη Σύρο

Στη Σύρο βρέθηκε ο υπουργός Ναυτιλίας κ. Στυλιανίδης στις αρχές της εβδομάδας και, φυσικά, αναφέρθηκε στο θέμα των ακτοπλοϊκών γραμμών και των εισιτηρίων. Είπε ότι θα διεκδικήσει η χώρα μας από την ΕΕ 400 εκατ. ευρώ για να επιδοτήσει πολλές γραμμές σε όλη τη νησιωτική Ελλάδα. Οι συμβάσεις για τις γραμμές αυτές θα έχουν διάρκεια 12 ετών και θα υπάρχουν και κάποιες δευτερεύουσες, τετραετούς διάρκειας.

Εκείνο που δεν είπε ο κ. υπουργός είναι το πόσο θα μειωθούν τα εισιτήρια και αν θα θεσμοθετηθούν διευκολύνσεις για τους μόνιμους κατοίκους, τους καταγόμενους από τα νησιά, τους εκπαιδευτικούς και τους γιατρούς που είναι αποσπασμένοι σε νησιά, τα κριτήρια των διευκολύνσεων κ.λπ. Με ευχολόγια και εξαγγελίες δεν λύνεται το πρόβλημα. Μέτρα χρειάζονται, και μάλιστα γρήγορα. Το καλοκαίρι δεν αργεί και, αν δεν υπάρχει αποτέλεσμα μέχρι τότε, τα νησιά θα έχουν πολύ σοβαρό πρόβλημα. Δεν υπάρχουν περιθώρια. Μέτρα, λοιπόν, εδώ και τώρα!

ΤΟ ΠΑΡΟΝ