Ν. Καρούλιας στο “Π”: Κανένας δεν ήταν Δομάζος

Του
ΝΙΚΟΥ ΚΑΡΟΥΛΙΑ
Παλαίμαχου Ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού

Ήταν δέος το να παίζεις με τον Δομάζο. Το πείσμα, ο εγωισμός, η τεχνική του, η ηγετική μορφή του, η αύρα του στα αποδυτήρια ήταν κάτι το μοναδικό. Ξεχώριζε από μακριά. Ανεπανάληπτος, ασύλληπτος ο τρόπος που σκεφτόταν και αγωνιζόταν, δεν είχε ταίρι.

Μας μιλούσε, μας καθοδηγούσε, μας στήριζε. Του άρεσε όπως έπαιζα, καθώς ήμουν επιθετικό μπακ, και δεν ξεχνώ το χειροκρότημα και τις συμβουλές του. Πέρασαν πολλοί από το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά κανένας δεν ήταν Δομάζος, φαινόμενο σπάνιο και μοναδικό στα χρονικά. Υπήρξε ο πατριάρχης μας και νιώθω σαν να τελείωσε μαζί του το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Έξω από το γήπεδο ήταν ένας καλός και δραστήριος άνθρωπος, που ασχολούνταν με τα παιδιά. Τους μάθαινε το ποδόσφαιρο, είχε κοινωνικές ευαισθησίες. Σε ό,τι είχε σχέση με παιδιά και κοινωνικές δράσεις ο Μίμης έτρεχε. Δεν κουραζόταν, δεν σταματούσε, δεν κώλωνε πουθενά.

Είναι λίγο το να λες «δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ». Θα ήταν σαν να λησμονούμε τη ζωή μας ολόκληρη, τις μνήμες και τη διαδρομή μας. Μάθαμε κοντά του, βλέποντάς τον να κάνει αδιανόητα πράγματα με την μπάλα. Τέτοιο αυθεντικό ταλέντο, μία φορά στα χίλια χρόνια. Στρατηγός κανονικός, όχι δήθεν.

Ας αναπαυθεί η ψυχή του. Εμείς θα προχωράμε μέσα από τη σκέψη του. Του το οφείλουμε.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ