Ένας κόσμος σε αναταραχή και ένας μικρόκοσμος σε φοβία και σύγχυση – Του Ν. Στραβελάκη

–Σκέψεις με αφορμή την έναρξη της Προεδρίας Τραμπ και την πρόταση Κωνσταντίνου Τασούλα για την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας

Του
ΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΒΕΛΑΚΗ,
Οικονομολόγου του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Τη Δευτέρα 20 Ιανουαρίου ξεκινά η προεδρική διαχείριση του Ντόναλντ Τραμπ. Πριν ακόμα εγκατασταθεί ο Τραμπ στο Οβάλ Γραφείο, τα δείγματα γραφής αλλά και τα πρόσωπα που σηματοδοτούν τη νέα διαχείριση παραπέμπουν σε σημαντικές, ασυνήθιστες και επικίνδυνες γεωπολιτικές εξελίξεις.

Είναι αστείο και συνάμα τραγικό το ότι όλοι αυτοί οι προβληματισμοί συμπίπτουν χρονικά με την πρόταση του κ. Μητσοτάκη για εκλογή του Κωσταντίνου Τασούλα στη θέση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Στη συνέχεια θα προσπαθήσω να περιγράψω την ιλαροτραγωδία.

Το διάστημα ανάμεσα στην εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ και στην επικείμενη ανάληψη των καθηκόντων του σηματοδοτήθηκε από την τοποθέτηση του Έλον Μασκ ως συνεπικεφαλής του Τομέα Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας. Η υπουργοποίηση ήταν μόνο η αρχή για τον κ. Μασκ. Όλο το διάστημα που έχει μεσολαβήσει μέχρι σήμερα κάνει δηλώσεις επί παντός επιστητού, όχι μόνο για θέματα εσωτερικής πολιτικής αλλά και για θέματα διεθνών σχέσεων και γεωπολιτικής. Ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, όταν έγινε σαφές ότι δεν πρόκειται να επέλθει ειρήνευση στην Ουκρανία, ο κ. Μασκ προέβη σε απροκάλυπτες δηλώσεις υπέρ της γερμανικής Ακροδεξιάς (AfD) αλλά και της κ. Λεπέν. Συνολικά, μοιάζει να είναι ο κ. Μασκ ο «υπεύθυνος» για την Ευρώπη της Προεδρίας Τραμπ. Είναι μια θέση ιδιαίτερα ευαίσθητη, δεδομένης της αποκλειστικής πλέον εξάρτησης της Ευρώπης από το αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) αλλά και της επαναφοράς προτάσεων, που πηγαίνουν πίσω στον 19ο αιώνα (Προεδρία Μονρόε), για αγορά της Γροιλανδίας από τη Δανία. Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλα αυτά γίνονται ενώ συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία και έχει συντελεστεί ο de facto διαμελισμός της Συρίας.

Το πιο χαρακτηριστικό, όμως, δείγμα γραφής της νέας Προεδρίας είναι η προσπάθεια Μασκ να εξαγοράσει την κινεζική πλατφόρμα TikTok. Βασικός πολιορκητικός κριός για την εξαγορά είναι η απειλή Τραμπ ότι θα απαγορεύσει τη λειτουργία της πλατφόρμας στις ΗΠΑ. Είναι σαφές ότι η Προεδρία Τραμπ, ή Τραμπ – Μασκ, όπως είναι το ορθότερο, θα είναι μια προσπάθεια δημιουργίας deals, με πολιορκητικό κριό τις οικονομικές και γεωπολιτικές σχέσεις των ΗΠΑ. Αυτή η απόλυτη ταύτιση του κράτους με ιδιωτικά συμφέροντα λειτουργών του κράτους, όπως ο Μασκ, είναι φαινόμενο μοναδικό στην Ιστορία και σίγουρα εγκυμονεί κινδύνους. Δεν είναι δυνατόν κρατικά και ιδιωτικά συμφέροντα όχι απλώς να διαπλέκονται αλλά και να ταυτίζονται, σε ένα αέναο γαϊτανάκι τρόμου.

Σε αυτές τις συνθήκες, που περιλαμβάνουν και τον διαμελισμό της Συρίας, με κεντρικό επιβλέποντα για λογαριασμό ΗΠΑ, Ρωσίας, Κατάρ, Ιράν, Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας την Τουρκία, η ελληνική κυβέρνηση μοιάζει να ζει στον δικό της, φοβικό μικρόκοσμο. Αυτό σηματοδοτεί η πρόταση Τασούλα για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Είναι μια πρόταση με γνώμονα την αποκατάσταση των σχέσεων στη «δεξιά πολυκατοικία», η οποία πλέον έχει και δεύτερο «διαχειριστή» στο πρόσωπο του Αντώνη Σαμαρά, που μάλιστα φέρεται να είναι και ο εκλεκτός της διαχείρισης Τραμπ. Συγκεκριμένα, ο κ. Σαμαράς φέρεται να προωθεί τους αμερικανικούς σχεδιασμούς για συνένωση της Νίκης με το κόμμα της κ. Λατινοπούλου και δημιουργία ενός ακροδεξιού συνεταίρου για τη ΝΔ.

Η υποψηφιότητα του Αβερωφικού κ. Τασούλα σίγουρα σπρώχνει προς αυτή την κατεύθυνση, κάτι που φάνηκε ήδη στη δεδηλωμένη πρόθεση του κ. Σαμαρά και της υπόλοιπης Ακροδεξιάς, πλην Βελόπουλου, να τον ψηφίσει.
Βέβαια, για τη Νέα Δημοκρατία είναι μια κοντόφθαλμη πολιτική, αφού το μόνο που προσφέρει είναι η συσπείρωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Το ακροδεξιό άνοιγμα με τον κ. Τασούλα βάζει τέλος στο όποιο κεντρώο άνοιγμα της ΝΔ, διευκολύνοντας τη συσπείρωση των κεντροαριστερών δυνάμεων, όπως φάνηκε ήδη με την προσέγγιση ΣΥΡΙΖΑ – Νέας Αριστεράς. Παράλληλα, στο ενδεχόμενο συμφωνίας με την Τουρκία για το Αιγαίο, κάτι που δεν αποκλείεται με διαχείριση Τραμπ, το πολιτικό σκηνικό για την ελληνική Δεξιά θα γίνει ασφυκτικό. Στην περίπτωση αυτή, η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης προσωπικά θα χρεωθούν αποκλειστικά τις πιθανές παραχωρήσεις.

Αυτή είναι η συνέπεια των φοβικών πολιτικών: Βραχυπρόθεσμα μπορεί να δίνουν ανάσα, μεσοπρόθεσμα όμως συνήθως αποβαίνουν καταστροφικές.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: Dave Davidson από το Pixabay