Θ. Φωτίου στο “Π”: Η ιδεολογία που παράγει τη βία
Της
ΘΕΑΝΩΣ ΦΩΤΙΟΥ
Βουλευτού Νέας Αριστεράς Β3 Νότιου Τομέα Αθηνών
Η βία, με τις πολλαπλές της μορφές, μας χτυπάει καθημερινά την πόρτα. Η ενδοοικογενειακή βία, κατά γυναικών, ανηλίκων και ενηλίκων. Η ενδοσχολική και η εξωσχολική βία. Η βία των ανηλίκων κατά ανηλίκων και ενηλίκων. Η βία του διαδικτύου.
Κατάπληκτοι, νοικοκυραίοι γείτονες πέφτουν από τα σύννεφα καθημερινά. Ποιος φταίει, επιτέλους; Η οικογένεια, το σχολείο, οι παρέες, το διαδίκτυο, τα κινητά, τα iPad, τα παιχνίδια στις πλατφόρμες; Οι ξένοι, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, οι Ρομά; Κάθε τόσο ανακαλύπτεται και ένας νέος εχθρός.
Ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης εξαγγέλλει κάθε τόσο νέα μέτρα και νέους νόμους. Εθνικές στρατηγικές για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας, της βίας των ανηλίκων, της βίας στον κυβερνοχώρο. Για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική κακοποίηση. Παράλληλα, κάνει συνεχείς αλλαγές στους Ποινικούς Κώδικες. Αυστηροποίηση, ποινικοποίηση, αστυνομοκρατία παντού, αποβολή ακόμα και για ανοιχτό κινητό μέσα στην τάξη. Η ανηλικότητα και η εφηβεία δεν είναι πια ασπίδα προστασίας απέναντι στον εγκλεισμό, που κατεβαίνει πλέον σε μικρότερες ηλικίες, έως και σε δωδεκάχρονα παιδιά του δημοτικού. Όπως και η βία, που αγκαλιάζει πια και τις μικρότερες ηλικίες.
Θύματα επαναθυματοποιούνται, αφού με τον νέο νόμο δεν απαιτούνται πια ούτε τα «Σπίτια του Παιδιού» για να καταθέτουν τα ανήλικα θύματα. Ανήλικοι θύτες μπαίνουν σε γοργές «μεταπτυχιακές σπουδές εγκλήματος» στις σωφρονιστικές φυλακές ανηλίκων. Γυναίκες πατάνε το panic button επί ματαίω, ενώ υποχρεούνται να ζουν με τον βιαστή τους μέχρι να τις σκοτώσει. Μικρά παιδιά και βρέφη μπαίνουν συχνά σε ιδρύματα ως θύματα κακοποίησης ή λόγω προβληματικών οικογενειών και δεν δίνονται σε επαγγελματίες αναδόχους γιατί οι κυβερνήσεις Μητσοτάκη δεν εφαρμόζουν πέντε χρόνια τώρα τον θεσμό.
Ανήλικοι θύτες νομιμοποιούν την κακοποίηση συνομηλίκων τους, ανεβάζοντας στο διαδίκτυο ντροπιαστικές και ενοχοποιητικές σκηνές. Το διαδίκτυο έχει την υπερδύναμη των χιλιάδων likes, των «ηρώων» της μίας ημέρας, των ακολούθων. Το διαδίκτυο είναι η φυγή από την πραγματικότητα, που είναι απωθητική, ενώ δοξάζεται η κυριαρχία του ατομισμού, του «εγώ». Το διαδίκτυο προσφέρει την κοινωνική απάθεια για να αντιμετωπιστεί μια πραγματικότητα σκληρή και πολλές φορές άδικη. Είναι τυχαίο το ότι η Ελλάδα κατέχει τη δεύτερη θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε κατάθλιψη και άγχος, με 7 στα 10 άτομα να μη λαμβάνουν καμία βοήθεια (Global Burden of Disease, statistics.com);
Και ενώ εξαγγέλλονται κάθε μήνα νέα μέτρα από τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του, η βία σε όλες τις εκφάνσεις της αυξάνεται. Με βάση τα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας, διπλασιάστηκαν τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας μέσα στο πρώτο δεκάμηνο του 2024 σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2023. Από 9.890 περιστατικά ανέβηκαν σε 18.427. Με 15.571 γυναίκες-θύματα. Βέβαια, δεν είναι τυχαίο το ότι κάθε φορά, σε κάθε νέο μέτρο ή νομοσχέδιο, αρμόδιοι φορείς, δικηγορικοί σύλλογοι, φεμινιστικές οργανώσεις, κοινωνιολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι, εγκληματολόγοι και ειδικοί σε θέματα κοινωνικής προστασίας επισημαίνουν με έμφαση τις αντιρρήσεις τους. Η κυβέρνηση, όμως, δεν κάνει βήμα πίσω.
Είναι ένα συγκροτημένο νεοφιλελεύθερο σχέδιο, που εκτελείται με συνέπεια μπροστά στα μάτια μας. Βασίζεται στη φθηνή εργασία, στην εξόντωση και στην ιδιωτικοποίηση της υγείας, της παιδείας και της κοινωνικής πρόνοιας. Στην αντίστροφη αναδιανομή του πλούτου των ελληνικών νοικοκυριών, από τους φτωχούς στους πλούσιους, με πλειστηριασμούς και φορολογικά μέτρα που ευνοούν τις μεγάλες περιουσίες και εκτοξεύουν τα νοίκια στον Θεό, με τα καρτέλ της αισχροκέρδειας στα τρόφιμα, στο πετρέλαιο και στην ενέργεια, που αυξάνουν την ακρίβεια και το κόστος διαβίωσης. Με τη φτώχεια και τις ανισότητες να αυξάνονται και 1 στα 2 νοικοκυριά να μην τα βγάζει πέρα.
Και όλα αυτά με μια καθημερινή ιδεολογική προπαγάνδα, που μας λέει ότι η Ελλάδα έχει σταθερότητα και μέλλον ευοίωνο, με μεγαλύτερη ανάπτυξη και με την Ευρώπη να μας θαυμάζει. Έτσι στήνεται το ιδεολογικό αφήγημα του νεοφιλελευθερισμού, που εμφανίζεται άτρωτο και κυρίαρχο. Όσο για τους φτωχούς, τους ανάπηρους κ.λπ., υπάρχουν και οι όμιλοι και οι εταιρείες με φιλανθρωπικό έργο. Αυτή η θρασύτατη ιδεολογία διαπερνά τον ιστό της κοινωνικής μας ζωής. Διαπερνά τη νέα γενιά και της αφήνει ένα διπλό σκληρό αποτύπωμα, καθώς καταλαβαίνει ότι την εξαπατούν και ο θυμός της μεγαλώνει. Παράλληλα, βυθίζεται στον πλασματικό κόσμο του διαδικτύου και στους πολλαπλούς κινδύνους του εθισμού.
Τις επόμενες ημέρες, ο κ. Μητσοτάκης φέρνει νέο νομοσχέδιο για τη βία, υπό το πρόσχημα της ενσωμάτωσης κοινοτικής οδηγίας, την οποία και πάλι παραποιεί. Χωρίς διαβούλευση, με τους φορείς και πάλι να το καταγγέλλουν. Πρόκειται για άλλη μία προσπάθεια συσκότισης των αιτίων, χωρίς τα κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση της βίας. Η πρόληψη των πολλαπλών μορφών βίας, που χρειάζεται πολλά κονδύλια και χιλιάδες δημόσιες δομές, παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες. Η έγκαιρη και έγκυρη διάγνωση, που απαιτεί αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος αλλά και των δομών της κοινότητας, παραμερίζεται γρήγορα. Όσο για τη βία των ανηλίκων, περιορίζεται στην τιμωρία των ανήλικων δραστών.
Δυστυχώς, όσο είναι κυρίαρχη η ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού, η ιδεολογία τού «ο καθένας την πάρτη του», όσο δεν κατανοούμε ότι το παιδί, η γυναίκα, ο έφηβος της διπλανής πόρτας είναι η δική μας οικογένεια, τόσο η βία θα θεριεύει. Μπορούμε να σπάσουμε τη βιτρίνα αυτής της ιδεολογίας. Χρειάζεται δουλειά. Χρειάζονται αγώνες, συλλογική δράση και επιμονή.
Εμείς στη Νέα Αριστερά θεωρούμε ότι είναι από τους πιο σημαντικούς αγώνες που πρέπει να δώσουμε για την ανθρωπότητα και για τους νέους.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ