Γ. Δελής στο “Π”: Προεδρολογίας το Ανάγνωσμα

Του
ΓΙΑΝΝΗ ΔΕΛΗ
Βουλευτή ΚΚΕ Α’ Θεσσαλονίκης

Εν αναμονή της ανακοίνωσης του πρωθυπουργού σχετικά με το πρόσωπο που θα προτείνει για την Προεδρία της Δημοκρατίας, φουντώνουν τα σενάρια, δίνουν και παίρνουν τα ονόματα, καταναλώνεται άφθονο μελάνι σε μια ακόμη αποπροσανατολιστική συζήτηση, που δεν έχει καμιά σχέση με τα προβλήματα του λαού.

Αξίζει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι, παρά τις επιμέρους προτάσεις, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιποί συμφωνούν –για μία ακόμη φορά– σε ό,τι αφορά την ουσία του θεσμού ως «θεματοφύλακα» του αστικού κράτους και ως «προπύργιου δημοκρατίας»! Βεβαίως, πρόκειται για τον ίδιο θεσμό που στην πραγματικότητα ο ρόλος του είναι να επικυρώνει τις αντιλαϊκές αποφάσεις της εκάστοτε κυβέρνησης. Αυτό έκαναν τόσο οι κεντροαριστεροί όσο και οι κεντροδεξιοί Πρόεδροι, και μάλιστα σε κρίσιμες περιόδους, όπως τα χρόνια της κρίσης και των Μνημονίων, όπου το ένα αντιλαϊκό νομοσχέδιο διαδεχόταν το άλλο, πολλές φορές και με παραβίαση του Συντάγματος.

Ειδικά στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, η προεδρολογία εξυπηρετεί και τις διεργασίες αναπαλαίωσης και αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος. Είναι προφανές ότι αυτή η συζήτηση αξιοποιείται είτε ως πρόβα συναινέσεων και συμπράξεων, που αύριο μπορεί να δοκιμαστούν και σε κυβερνητικό επίπεδο, είτε ως ένας πολιτικός διαγκωνισμός για το ποιος θα αποκτήσει προβάδισμα έναντι του άλλου. Και ενώ τα κόμματα αξιοποιούν τη συζήτηση για την εκλογή νέου ΠτΔ στην προσπάθειά τους να στριμώξουν το ένα το άλλο, αυτός που τελικά στριμώχνεται είναι ο λαός, με αποφάσεις που λαμβάνουν οι κυβερνήσεις και επικυρώνονται από τον κάθε Πρόεδρο σε βάρος του.

Μάλιστα, με βάση την τελευταία συνταγματική αναθεώρηση και την αποσύνδεση της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής, ο θεσμός αυτός είναι ακόμη πιο πολύ ενταγμένος στον στόχο της κυβερνητικής σταθερότητας.

Στο πλαίσιο αυτό, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι κινήσεις των κομμάτων της Σοσιαλδημοκρατίας, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΕΑΡ. Αναζητούν έναν Πρόεδρο-θεματοφύλακα του κράτους δικαίου, προερχόμενο από την προοδευτική παράταξη. Πρόκειται για τα ίδια κόμματα που στήριξαν το 2015 τον κ. Παυλόπουλο και το 2020 την κ. Σακελλαροπούλου. Αλήθεια, με βάση τα κριτήρια που θέτουν σήμερα, τι έχουν να πουν για τις επιλογές που έκαναν τότε;

Αν κάτι επιβεβαιώνουν όλα τα παραπάνω, είναι ότι πίσω από τα μεγάλα λόγια για το κύρος του θεσμού κρύβονται τα πολιτικά παιχνίδια και οι σκοπιμότητες, ανάλογα με την εκάστοτε πολιτική συγκυρία. Κρύβεται επίσης η κοινή στόχευση για έναν ακόμη αποπροσανατολιστικό καβγά. Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα δεν θα βρουν καμία απάντηση σε αυτόν τον καβγά για τις αγωνίες τους, για τον μισθό και τη σύνταξη που τελειώνει στις 15 του μήνα, για την ακρίβεια και τις ανατιμήσεις, για την ανασφάλεια από τις εκρηκτικές διεθνείς εξελίξεις και την εμπλοκή της χώρας μας στα πολεμικά μέτωπα. Αντίθετα, είναι σίγουρο ότι και ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, είτε προοδευτικός είτε συντηρητικός, θα είναι ο εκφραστής της κυρίαρχης πολιτικής.

Απέναντι στα παραπάνω, το ΚΚΕ έχει μια σταθερή θέση αρχών: Δεν ψηφίζει ούτε προτείνει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η θέση αυτή δεν εξαρτάται από το εκάστοτε πρόσωπο, αλλά έχει να κάνει με τον ίδιο τον ρόλο του θεσμού. Την ίδια ώρα που τα άλλα κόμματα ασχολούνται με τη σχετική σεναριολογία, το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά στους αγώνες, για να δυναμώσει η αμφισβήτηση αυτής της κυρίαρχης αντιλαϊκής πολιτικής και των κάθε λογής πολιτικών εκφραστών της. Γιατί, ανεξάρτητα απ’ το ποιος τελικά υπογράφει τους άδικους και αντιδραστικούς νόμους, αυτό που έχει σημασία είναι να δυναμώνει η λαϊκή πάλη για την ανατροπή τους.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ