Αθάνατο ρουσφέτι

Ακούμε τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για τον αστυνομικό που κακοποιούσε τα παιδιά του, ωστόσο, πριν αποκαλυφθεί η δράση του αυτή, και ενώ είχε υποπέσει πολλές φορές σε παραπτώματα, τον είχαν μεταθέσει στην… τιμητική θέση της φρουράς της Βουλής.

Δεν θα πούμε επί ποιας κυβέρνησης είχε μετατεθεί στη θέση αυτή, όμως θα τονίσουμε πως κανονικά ο κύριος αυτός θα έπρεπε να είχε τεθεί σε αργία, με βάση όλα όσα περιλαμβάνονται στον φάκελό του. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε πως, λόγω των ψυχολογικών του προβλημάτων, του είχε απαγορευτεί να φέρει όπλο. Και όμως ένα τέτοιο προβληματικό άτομο όχι μόνο εξακολουθούσε να υπηρετεί στην ΕΛΑΣ αλλά πήρε και καλή μετάθεση, την καλύτερη απ’ ό,τι λένε στην Αστυνομία, στη Βουλή.

Το τι γινόταν στο σπίτι του σίγουρα δεν το γνώριζε κανένας. Τον φάκελό του όμως μπορούσαν να τον δουν οι ανώτεροί του, εκείνοι που κανόνισαν τη μετάθεσή του στη Βουλή. Εδώ είναι το ζητούμενο. Αναζήτησε κανένας τον φάκελο αυτόν; Διάβασε τις ποινές που του είχαν επιβληθεί και τους λόγους για τους οποίους του είχαν επιβληθεί; Κλήθηκε ποτέ να δώσει εξηγήσεις γι’ αυτά;

Απ’ ό,τι μαθαίνουμε, τίποτα από όσα προαναφέραμε δεν συνέβη. Κάποιος υπουργός, ίσως και η τότε πρόεδρος της Βουλής είπαν στον υπεύθυνο ότι επιθυμούσαν να γίνει αυτή η μετάθεση. Και έγινε, έτσι απλά, με συνοπτικές διαδικασίες. Χωρίς κανέναν έλεγχο, χωρίς καμία, έστω τυπική, διερεύνηση. Επειδή το είπε ο υπουργός ή η πρόεδρος, έπρεπε να γίνει. Τι στο καλό, ολόκληρη πρόεδρος δεν δικαιούται ένα ρουσφετάκι;

Αν, όμως, υπήρχε μια διαδικασία, μια πρακτική, κάποιες προϋποθέσεις για να πάει κάποιος αστυνομικός στη Βουλή ή σε οποιαδήποτε άλλη προβεβλημένη υπηρεσία, αυτή η μετάθεση δεν θα είχε γίνει.

Και θα γλίτωναν οι πολιτικοί την κατακραυγή.

Ας τους γίνει, λοιπόν, μάθημα αυτή η εξέλιξη, για να καταλάβουν ότι κάποιες υπηρεσίες, που προστατεύουν θεσμούς, δεν είναι σαν τις άλλες και σε αυτές δεν χωράνε ρουσφέτια.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ