Τα δεινά μας θα τελειώσουν όταν εμφανιστεί το κράτος
Νέα θεομηνία είχαμε το περασμένο Σαββατοκύριακο. Νέες καταστροφές σε Ρόδο και Λήμνο, νέες καταρρεύσεις υποδομών, νέες πλημμύρες, νέους θανάτους. Και όλα αυτά σε μια προαναγγελθείσα κακοκαιρία, που είχε ήδη δείξει το κακό της πρόσωπο στην Ισπανία και λίγο – πολύ την περιμέναμε, ίσως και με μεγαλύτερη ένταση.
Για μία ακόμη φορά, όμως, φάνηκε ότι περιμέναμε μοιρολατρικά την καταστροφή, ανήμποροι να κάνουμε κάτι, να προλάβουμε το κακό.
Φυσικά, σε κατοικημένες περιοχές στις οποίες τα ρέματα έχουν μπαζωθεί, τα ποτάμια έχουν κλείσει, οι γέφυρες είναι από… χαρτόνι, δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα. Σχεδόν τίποτα. Εκείνο που μπορεί και επιβάλλεται να γίνει είναι να μην επαναλαμβάνουμε τα λάθη του παρελθόντος, να μη συνεχίσουμε να ακολουθούμε την αποτυχημένη συνταγή που μας οδηγεί στην καταστροφή. Δυστυχώς, όμως, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να γίνεται. Γιατί η νοοτροπία παραμένει η ίδια. Το διαχρονικό πάρτι στις πολεοδομίες συνεχίζεται με την ίδια ένταση, η καταπάτηση των νόμων εξακολουθεί να είναι ο κανόνας, οι κάθε είδους Αρχές είναι σταθερά προσηλωμένες στο δόγμα: «Δεν βλέπουμε τις παραβάσεις των ισχυρών και των μεγάλων συμφερόντων» και πάει λέγοντας.
Είδαμε στη Ρόδο μια γέφυρα να καταρρέει, ένα ξενοδοχείο να κρέμεται στον αέρα γιατί υποχώρησε το έδαφος από κάτω του. Είδαμε τη Μύρινα, την πρωτεύουσα της Λήμνου, να έχει γίνει… έλος από τα λασπόνερα, που δεν είχαν διέξοδο και την έπνιξαν…
Ποιος έδωσε άδεια, όμως, να χτιστούν ξενοδοχεία στα ποτάμια; Ποιος παρέλαβε τα… χάρτινα γεφύρια; Ποιος έκανε ότι δεν έβλεπε όταν οι χείμαρροι μπαζώνονταν; Οι ίδιοι που σήμερα επιτρέπουν να λειτουργεί το γραφείο της Πολεοδομίας Μυκόνου σε αυθαίρετο κτίριο, νομιμοποιώντας μια καραμπινάτη παρανομία. Οι ίδιοι που άφηναν να λειτουργεί παραθαλάσσιο μπαρ στη Ρόδο σε απαγορευμένο χώρο επί δύο και πλέον χρόνια. Οι ίδιοι που δεν… βλέπουν ότι στον Τύμβο των Σαλαμινομάχων έχουν εγκατασταθεί σκραπατζίδικα και τον έχουν… πνίξει.
Όσο γίνονται αυτά, όσο η αυθαιρεσία και η παρανομία κυριαρχούν, όσο η διαφθορά σε όλα τα επίπεδα κάνει… πάρτι, θα δούμε κι άλλα, πολύ χειρότερα.
Γιατί το κράτος, δυστυχώς, λάμπει διά της απουσίας του. Δεν υπάρχει πουθενά. Και όταν λείπει το κράτος, τα κάθε είδους τρωκτικά… χορεύουν. Και μας βγάζουν τη γλώσσα κοροϊδευτικά.
Να μην ψάχνουμε, λοιπόν, να βρούμε τι φταίει για αυτά που τραβάμε. Φταίει το κράτος που δεν υπάρχει, που κοιμάται, που δεν παρεμβαίνει, που δεν αντιδρά.
Όταν… ξυπνήσει το κράτος, όταν καταλάβει ότι έχει ρόλο τον οποίο πρέπει να επιτελέσει, θα έχουμε ελπίδες. Μέχρι τότε… υπομονή. Και μη χειρότερα…
ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Φωτό: Jeanette Atherton from Pixabay