Γιώργος Παπαηλιού: ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΑΙΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Του
Γιώργος Παπαηλιού
Βουλευτής Αρκαδίας (ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία)
Με ερώτηση προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ζητείται από την κυβέρνηση να προωθήσει αναθεωρημένο τον κανονισμό του ΕΛΓΑ, που να ανταποκρίνεται στις νέες προκλήσεις (ζημίες) της φυτικής παραγωγής (της ελαιοκαλλιέργειας) λόγω της κλιματικής κρίσης και έργα αγροτικών υποδομών και αντιπλημμυρικά έργα και δράσεις στην Περιφέρεια Πελοποννήσου και στην Περιφερειακή Ενότητα Αρκαδίας και να διεκδικήσει τη δημιουργία ενός νέου Ταμείου, για την «Προσαρμογή της Γεωργίας στην Κλιματική Κρίση», με μόνιμες και διαυγείς πηγές χρηματοδότησης, οι πόροι των οποίων δεν θα προέρχονται από τους πόρους της ΚΑΠ.
Η κλιματική κρίση έχει πλήξει και εξακολουθεί να πλήττει σε μεγάλο βαθμό τον πρωτογενή τομέα της Πελοποννήσου, ειδικότερα δε την ελαιοκαλλιέργεια, με συνέπεια την ποιοτική και ποσοτική υποβάθμιση των προϊόντων της.
Και όλα αυτά, όταν η ελαιοκαλλιέργεια είναι η κύρια ή και η αποκλειστική πηγή εισοδήματος για χιλιάδες παραγωγούς της Πελοποννήσου. Κατά συνέπεια, η μέριμνα γι΄ αυτήν πρέπει να συνιστά προτεραιότητα για το κράτος, αφού συνδέεται άμεσα και με τη βιωσιμότητα πολλών συνεταιριστικών και ιδιωτικών επιχειρήσεων του αγροδιατροφικού κλάδου (ελαιοτριβεία, τυποποιητήρια, γεωπονικά καταστήματα κ.ά).
Όμως απουσιάζουν, αφενός ένα ολοκληρωμένο και συγκροτημένο στρατηγικό σχέδιο διαχείρισης των υδάτινων πόρων, το οποίο να περιλαμβάνει έργα υποδομής (μικρά φράγματα, λιμνοδεξαμενές και ταμιευτήρες), για να εξασφαλιστεί η άρδευση των καλλιεργειών, και αφετέρου ένα συνολικό και στοχευμένο master plan για την αντιπλημμυρική προστασία της Πελοποννήσου.
Ταυτόχρονα, ο εν ισχύει κανονισμός του ΕΛΓΑ δεν ανταποκρίνεται στις νέες συνθήκες που ήδη επικρατούν, λόγω της κλιματικής κρίσης, αφού δεν καλύπτει την αποκατάσταση του συνόλου των ζημιών από όλους τους φυσικούς κινδύνους και τις ασθένειες σε ποσοστό 100 %, με την απαραίτητη κρατική χρηματοδότηση και την ταυτόχρονη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για τους αγρότες.
Ας υπομνηστεί, ότι την ολοκλήρωση της αναθεώρησης του κανονισμού του ΕΛΓΑ η κυβέρνηση (οι πέντε ! υπουργοί Αγροτικής Ανάπτυξης της κυβέρνησης της ΝΔ που διαδέχτηκαν ο ένας τον άλλον) έχει εξαγγείλει εδώ και καιρό, αλλά ο αγροτικός και κτηνοτροφικός κόσμος είναι ακόμη «στο περίμενε»!.
Οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης, εκτός από τη μείωση του αγροτικού εισοδήματος που επιφέρουν, απειλούν τις επιμέρους τοπικές οικονομίες και την κοινωνική συνοχή,
Γι΄ αυτό απαιτούνται συντονισμένες ενέργειες και πρωτοβουλίες σε εθνικό και ευρωπαϊκό περιβάλλον.
Είναι αναγκαίο, να υπάρξει οικονομική αποζημίωση και ενίσχυση των παραγωγών, ώστε να αντισταθμιστεί η απώλεια του εισοδήματός τους, και έτσι να μπορέσουν να συνεχίσουν απρόσκοπτα τη δραστηριότητά τους.
Επιπλέον απαιτείται η κατασκευή αγροτικών υποδομών και αντιπλημμυρικών έργων και η προώθηση δράσεων που συμβάλλουν στην παραγωγική οικονομική ανάπτυξη της ελληνικής υπαίθρου (της Πελοποννήσου-της Αρκαδίας).
Στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου, με πρωτοβουλία του βουλευτή Αρκαδίας Γιώργου Παπαηλιού κατατέθηκε ερώτηση προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, την οποία συνυπέγραψαν και 10 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, με την οποία ζητείται από την κυβέρνηση να προωθήσει αναθεωρημένο τον κανονισμό του ΕΛΓΑ, που να ανταποκρίνεται στις νέες προκλήσεις (ζημίες) της φυτικής παραγωγής (της ελαιοκαλλιέργειας) λόγω της κλιματικής κρίσης και έργα αγροτικών υποδομών και αντιπλημμυρικά έργα και δράσεις στην Περιφέρεια Πελοποννήσου και στην Περιφερειακή Ενότητα Αρκαδίας, στο πλαίσιο του Εθνικού Σκέλους του ΠΔΕ και του ΠΑΑ, του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, επιπλέον δε, κατά τη διαπραγμάτευση για την ΚΑΠ μετά τη 2027, να διεκδικήσει τη δημιουργία ενός νέου Ταμείου, για την «Προσαρμογή της Γεωργίας στην Κλιματική Κρίση», με μόνιμες και διαυγείς πηγές χρηματοδότησης, οι πόροι των οποίων δεν θα προέρχονται από τους πόρους της ΚΑΠ, προκειμένου να διασφαλίζονται το εισόδημα των αγροτών και κτηνοτρόφων, η απρόσκοπτη συνέχιση της γεωργικής και κτηνοτροφικής δραστηριότητας, από τις αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης και βέβαια η επιβίωση της υπαίθρου.