Ν. Γρηγοράκου στο “Π”: Τα πέντε ψέματα της κυβέρνησης για τον κατώτατο μισθό
Της
ΝΑΓΙΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΥ
Βουλευτού ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ Λακωνίας
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιχείρησε για άλλη μια φορά την περασμένη εβδομάδα να παρουσιάσει μια στρεβλή εικόνα γύρω από τον κατώτατο μισθό, επιδιώκοντας να αποπροσανατολίσει τους πολίτες.
Η αλήθεια, που τόσο έντεχνα προσπάθησε να αποκρύψει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, είναι πως δεν αυξάνεται ο κατώτατος μισθός αλλά η απόγνωση των εργαζομένων, που για άλλη μια φορά δεν βλέπουν φως στο τούνελ. Μετατρέποντας τους εργαζομένους σε νούμερα και τις ανάγκες τους σε «παραμέτρους αλγορίθμου», σε μια άνευ προηγουμένου επιχείρηση παραπληροφόρησης, η κυβέρνηση πέρασε από τη Βουλή ένα ακόμη εργασιακό νομοσχέδιο που όχι μόνο απομακρύνεται από τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων αλλά και παραβιάζει το πνεύμα της ευρωπαϊκής οδηγίας, που θεσπίστηκε το 2022 μετά από πρωτοβουλία των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών και των ευρωπαϊκών συνδικάτων, για επαρκείς κατώτατους μισθούς.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ η εν λόγω ευρωπαϊκή οδηγία υπογραμμίζει την ανάγκη προώθησης των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ως το καλύτερο μέσο για τον καθορισμό των μισθών, η κυβέρνηση της ΝΔ προτίμησε να εισαγάγει έναν αλγόριθμο, που περιορίζει καθοριστικά τη δυνατότητα διαλόγου και διαπραγμάτευσης.
Στην επικοινωνιακή της φιέστα, η κυβέρνηση, συκοφαντώντας το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής, διατύπωσε πέντε μεγάλα ψέματα:
«Το ΠΑΣΟΚ καταψήφισε το εργασιακό νομοσχέδιο ενώ αυξάνει τον κατώτατο μισθό στα 950 ευρώ»
Η αλήθεια: Η αύξηση στα 950 ευρώ, που επαναλαμβάνεται ως κυβερνητική δέσμευση, δεν αφορούσε το συζητούμενο νομοσχέδιο. Για το ύψος του κατώτατου μισθού έως το 2027 στα 950 ευρώ έχει ήδη δεσμευθεί η κυβέρνηση. Αυτό που συζητήθηκε και που τελικά ψήφισε η κυβέρνηση είναι η μελλοντική διαδικασία καθορισμού, μέσω αλγορίθμου, που περιορίζει τη διαφάνεια και τη συμμετοχή των εργαζομένων.
«Η χρήση αλγορίθμου είναι ευρωπαϊκή πρακτική – Εφαρμόζουμε το γαλλικό μοντέλο»
Η αλήθεια: Από τις χώρες που εφαρμόζουν αλγόριθμο, μόνο η Γαλλία βασίζεται σε αυτόν. Η κυβέρνηση, όμως, απέκρυψε εντέχνως ότι το 94% των γάλλων εργαζομένων καλύπτεται ήδη από συλλογικές συμβάσεις. Αντίστοιχα, στην Ελλάδα η κάλυψη από συλλογικές συμβάσεις είναι μόλις 27% – 30%, κάτι που υπονομεύει πλήρως τη δυνατότητα δίκαιου καθορισμού των μισθών.
«Ο αλγόριθμος δεν επιτρέπει μείωση του κατώτατου μισθού»
Η αλήθεια: Η μη μείωση του κατώτατου μισθού δεν αποτελεί ούτε πολιτική επιλογή της κυβέρνησης ούτε καινοτομία. Επιβάλλεται μέσα από τη συγκεκριμένη ευρωπαϊκή οδηγία. Δεν υπάρχει εδώ καμία κυβερνητική επιτυχία. Αντιθέτως, αποδεικνύεται η ανεπάρκεια του προτεινόμενου συστήματος να διασφαλίσει αξιοπρεπείς μισθούς.
«Η διαδικασία καθορισμού μέσω αλγορίθμου ενισχύει τη δικαιοσύνη»
Η αλήθεια: Ο αλγόριθμος που εισάγει η κυβέρνηση βασίζεται σε μόλις δύο κριτήρια για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού: στη μεταβολή του δείκτη τιμών καταναλωτή και στην αγοραστική δύναμη του γενικού δείκτη μισθών. Με άλλα λόγια, αγνοεί τη συνολική οικονομική πραγματικότητα, που περιλαμβάνει στοιχεία όπως η παραγωγικότητα, το κόστος ζωής και η πραγματική κατάσταση των επιχειρήσεων. Επομένως, αντί να ενισχύει τη δικαιοσύνη, καθιστά τη διαδικασία μονομερή και αποξενώνει τους κοινωνικούς εταίρους. Δεν είναι τυχαίο το ότι στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, όπου οι κατώτατοι μισθοί είναι υψηλότεροι και οι ανισότητες χαμηλότερες, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις διαδραματίζουν κομβικό ρόλο.
«Η κυβέρνηση προστατεύει τους εργαζομένους»
Η αλήθεια: Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα παραμένουν εγκλωβισμένοι σε μνημονιακές συνθήκες, ενώ η αγοραστική τους δύναμη είναι η δεύτερη χαμηλότερη στην ΕΕ. Η απουσία συλλογικών συμβάσεων, σε συνδυασμό με το υψηλό κόστος ζωής, καθιστά τον κατώτατο μισθό ανεπαρκή για τις βασικές ανάγκες.
Γίνεται σαφές ότι η κυβέρνηση της ΝΔ δεν φέρνει αυξήσεις αλλά αλγόριθμους και προτιμά να παίζει με τα μαθηματικά, μετατρέποντας τον κατώτατο μισθό σε μια υπόθεση για υπολογιστές και όχι για ανθρώπους. Το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής επιμένει πως ο μισθός είναι δικαίωμα και όχι εξίσωση. Οι κατώτατοι μισθοί πρέπει να καθορίζονται μέσω συλλογικών διαπραγματεύσεων, διασφαλίζοντας βιώσιμες λύσεις που ενισχύουν τη δικαιοσύνη και την ανάπτυξη. Η κοινωνική ευημερία δεν χτίζεται με ψέματα και επικοινωνιακές τακτικές. Χτίζεται με διαφάνεια, διάλογο και ουσιαστική προστασία των εργαζομένων. Ο αλγόριθμος της φτώχειας δεν είναι κοινωνική πολιτική!
ΤΟ ΠΑΡΟΝ