«Τίνος είσαι συ;»

«Τίνος είσαι συ;»

Ήταν Μάιος του 2015. Η Κομοτηνή ετοιμαζόταν, όπως κάθε χρόνο, να τιμήσει την απελευθέρωσή της (14 Μαΐου) με ένα εκτεταμένο πρόγραμμα εκδηλώσεων, που υπογράμμιζε (αν μη τι άλλο) τη σπουδαιότητα αυτού του ιστορικού γεγονότος. Μόνο που εκείνον τον Μάιο, εκτός από τις «Εκδηλώσεις των Ελευθερίων», θα πραγματοποιούνταν και το ετήσιο συνέδριο της FUEN, που, όλως παραδόξως, επιλέχθηκε να γίνει στην πόλη ακριβώς τη συγκεκριμένη περίοδο.

Στις 14 Μαΐου –αν και το συνέδριο ξεκινούσε στις 13 (sic)– αυτή η νομική οντότητα, σε συνεργασία με το «γκριζόλυκο» κόμμα DEB, τον Σύλλογο Επιστημόνων Μειονότητας «Δυτικής Θράκης» και την… Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία «Τούρκων Δυτικής Θράκης» αποφάσισαν να προβάλουν «την καταπίεση της “τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης”».

Η Ομοσπονδιακή Ένωση Ευρωπαϊκών Εθνοτήτων, κατά τη μετάφραση του αρκτικόλεξου, αυτοπροσδιορίζεται ως μια μη κυβερνητική οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που όμως, όπως φαίνεται, δεν αναγνωρίζει ανθρώπινα δικαιώματα, παρά μόνο των ομάδων που εκπροσωπεί.
Στην ουσία, με τον κραυγαλέο τρόπο που λειτούργησε στην Κομοτηνή, αποδεικνύει ότι καμία σχέση έχει με… τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αντιθέτως, δουλίτσα να γίνεται…

Και η… δουλίτσα γίνεται, με συγκεκριμένες ομάδες, για συγκεκριμένους λόγους.
Διότι στη συγκεκριμένη Ένωση δεν θα δεις… Κούρδους της Τουρκίας ούτε και Αρμένιους, φυσικά. Για έναν… περίεργο λόγο, αυτές οι ομάδες δεν είναι αποδεκτές από τη FUEN…

Αλλά, η αλήθεια είναι πως υπάρχει εξήγηση, αρκεί να ρωτήσεις όπως οι παππούδες σου: «ποιανού παιδί είσαι εσύ;». Το… συγκεκριμένο «παιδί» έχει ιδρυθεί από Γερμανούς και Τούρκους, οπότε θα έλεγε κανείς πως… είναι φυσικό να λειτουργεί σαν… κλαμπ του ’90 – με «πόρτα» για όσους δεν ταιριάζουν με το… ύφος του μαγαζιού.

Και το «μαγαζί» έχει συγκεκριμένο προσανατολισμό. Στη συγκεκριμένη Ένωση, άλλωστε, λειτουργεί και… παράρτημα: η Ομάδα Εργασίας Τουρκικών Μειονοτήτων / Κοινοτήτων (της FUEN)… Εκπρόσωπος τύπου της «Ομάδας» είναι ο Χαλίτ Χαμπίμπογλου…

Φέτος, η 10η (παρακαλώ) ετήσια συνάντηση της «Ομάδας» πραγματοποιήθηκε το διάστημα 30 Οκτωβρίου – 2 Νοεμβρίου στην Άγκυρα (πού αλλού), με τη συμμετοχή εκπροσώπων οκτώ τουρκικών μειονοτήτων και κοινοτήτων από εννιά διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες, «σε μια ευρεία γεωγραφία», λέει, «από τα Βαλκάνια μέχρι τον Καύκασο»…

Η αντιπροσωπεία έγινε δεκτή από τον αντιπρόεδρο της Δημοκρατίας της Τουρκίας και τις επίσημες αρχές που είναι αρμόδιες για «την τουρκική γλώσσα και τον πολιτιστικό κόσμο».

Επίσης, επισκέφτηκε για πρώτη φορά την Προεδρία για τους Τούρκους στο Εξωτερικό και τις Συναφείς Κοινότητες (YTB) και έγινε δεκτή από τον αντιπρόεδρό της Αμπντουλχαντί Τουρούς, όπως και τον Διεθνή Οργανισμό Τουρκικού Πολιτισμού (TURKSOY), όπου έγινε δεκτή από τον γενικό γραμματέα του Σουλτάν Ραέβ και τον αναπληρωτή γενικό γραμματέα Σαγίτ Γιουσούφ, το Ινστιτούτο Yunus Emre (YEE) αλλά και την Τουρκική Υπηρεσία Συνεργασίας και Συντονισμού, τη γνωστή ΤΙΚΑ.

Όπως γίνεται αντιληπτό, κανένα… αξιοθέατο δεν άφησαν ανεκμετάλλευτο. Και λογικό, αφού ο στόχος είναι η διάδοση του παντουρκισμού, με όχημα τη γλώσσα, ακόμη κι εκεί που δεν… υπάρχει Τούρκος…

Βιβλία με… περιεχόμενο

Και, κάπως έτσι, η… γειτόνισσα συνεχίζει συστηματικά την προσπάθεια διείσδυσης, καθώς το… χούι του επεκτατισμού δεν κόβεται. Αντίθετα, χρησιμοποιεί οτιδήποτε μπορεί της να φανεί χρήσιμο. Και τι χρησιμότερο από ένα… βιβλίο; Ή μήπως δύο;
Στη συνάντηση της Άγκυρας συμμετείχε ο Μουσταφά Καϊμακτσί, ως… εκπρόσωπος της «τουρκικής μειονότητας Δωδεκανήσων», ο οποίος πήγε για να παρουσιάσει το βιβλίο του για τους… «Τούρκους της Ρόδου και της Κω»…

Ο κ. Καϊμακτσί μπορεί να συστήνεται ως συγγραφέας, είναι όμως, απλώς, ο πρόεδρος του Συλλόγου Πολιτισμού και Αλληλεγγύης των «Τούρκων Ρόδου, Κω και Δωδεκανήσων»…
Το σχέδιο «Τούρκοι της Δωδεκανήσου», υπό… φυσιολογικές συνθήκες, θα έπρεπε να τοποθετείται στην κατηγορία… «κόμικς φαντασίας». Είναι, ωστόσο, μια μάλλον θλιβερή ιστορία – ένας ακόμη «δράκος» της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής, τον οποίο υπάρχει ο κίνδυνος… να αρχίσουμε όλοι να «βλέπουμε».

Το συγκεκριμένο πόνημα αποτελεί την ουρά μιας προσπάθειας που έγινε την περασμένη χρονιά από το «καθεστώς», ώστε να πεισθεί το διεθνές περιβάλλον –μιας και, προς το παρόν, στο εσωτερικό, οι μουσουλμάνοι της περιοχής τους… επιστρέφουν σαν πακέτα με την επισήμανση «άγνωστος παραλήπτης»– πως… «στα Δωδεκάνησα υπάρχει τουρκική μειονότητα».
Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι «με το άρθρο 19 της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων του 1947 και με την ένταξη των Δωδεκανήσων στον εθνικό κορμό, οι Μουσουλμάνοι, Έλληνες πολίτες, που ζουν σε Ρόδο και Κω, τυγχάνουν της ίδιας μεταχείρισης, εν σχέσει με τον σεβασμό των δικαιωμάτων τους, με τους άλλους Έλληνες. Με βάση τη Συνθήκη της Λωζάνης, η μόνη, αναγνωρισμένη νομικά, μειονότητα είναι η Μουσουλμανική Μειονότητα στη Θράκη. Η Ελλάδα, αλλά και τα Δωδεκάνησα, διαχρονικά, έχουν επιδείξει σεβασμό στις αρχές της θρησκευτικής ελευθερίας και στα ανθρώπινα δικαιώματα».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

«Τουρκική μειονότητα» ΣΤΗΝΕΙ η Άγκυρα στα Δωδεκάνησα;

Το δεύτερο πόνημα είναι του προέδρου (όλοι αυτού του τύπου οι πρόεδροι έχουν… συγγραφικό ταλέντο) της ΠΕΚΕΜ (Πολιτιστική και Εκπαιδευτική Εταιρεία Μειονότητας), του κ. Χουσεΐν Μποσταντζί. Είναι ένα βιβλίο-αφιέρωμα στον ψευδομουφτή Ροδόπης Ιμπραήμ Σερίφ. Μποσταντζή και Σερίφ συνεργάστηκαν επί μακρόν, σύμφωνα και με τις δηλώσεις των ιδίων κατά την παρουσίασή του, για να το ολοκληρώσουν. Πρόκειται για μια προσπάθεια… αγιοποίησης του Σερίφ, τον οποίο και προωθούν ως… αγωνιστή της μειονότητας.

Για να… πείσουν, όλο το «σύστημα» έδωσε το «παρών»: Ο πρόξενος Ουνάλ μετά της συζύγου και των υποπρόξενων, ο ψευδομουφτής Ξάνθης Μουσταφά Τράμπα, η πρόεδρος του «γκριζόλυκου» DEB κ. Ασάφογλου, ο βουλευτής της Νέας Αριστεράς (σε αυτήν τη φάση) Οζγκιούρ Φερχάτ, ο πρόεδρος της «Τουρκικής» Ένωσης Ξάνθης Οζάν Αχμέτογλου, ο οποίος διηύθυνε και τη συζήτηση, ο πρόεδρος του Συλλόγου «Τούρκων Δασκάλων Δυτικής Θράκης» Αϊντίν Αχμέτ, ο πρόεδρος της Μουσουλμανικής Νεολαίας Κομοτηνής Σεντάτ Χασάν, ο πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων Σχολείων και Μελών Ιμάμ Χατίπ Μεχμέτ Εμίν Αχμέτ, ο υποψήφιος με το DEB και πρόεδρος του Συλλόγου Επιστημόνων της Μειονότητας, που τραμπούκισε πρόσφατα τον Μουφτή Κομοτηνής, Χουσεΐν Μπαλτατζί, ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού Καπνοπαραγωγών Θράκης Σινάν Αχμέτ αλλά και το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ–ΚΙΝΑΛ Σιμπέλ Μουσταφάογλου.

Ο… βιβλιοφάγος και οι πηγές

Βιβλίων αυτού του περιεχομένου θα πρέπει να είναι αναγνώστης ο κ. Ράμα, που ξετύλιξε στη Θεσσαλονίκη την τελευταία ρανίδα χυδαιότητας που διαθέτει, σε ό,τι αφορά τη Βόρειο Ήπειρο και την ελληνική εθνική μειονότητα.

Το περίεργο, όμως, δεν ήταν η στάση του συγκεκριμένου. «Η ιστορία δεν παραγράφεται και διατηρεί ζωντανό το αίτημα για πλήρη σεβασμό, εκ μέρους της Αλβανίας, των δικαιωμάτων της ελληνικής εθνικής μειονότητας. Αυτό συνιστά ρητή προϋπόθεση της ενταξιακής πορείας της Αλβανίας, σύμφωνα με την ομόφωνη θέση των 27 κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 11ης Οκτωβρίου 2024», διέρρευσαν, λέει, οι διπλωματικές πηγές του ΥΠΕΞ.
Γιατί; Αυτό δεν… ευκαιρούσε;

Εναλλακτικοί

Η τουριστική αξιοποίηση της Ροδόπης –που… προβλημάτισε αυτήν τη στήλη την περασμένη Κυριακή, με αφορμή την «εξαφάνιση» της περιοχής ως γεωγραφικής οντότητας σε τουριστικό χάρτη / οδηγό που δημοσίευσε η «Le Figaro»– ήταν το αντικείμενο συζήτησης σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στην Περιφερειακή Ενότητα Ροδόπης, με έμφαση στην αξιοποίηση του Παπικίου Όρους –τα γνωστά ως «θρακικά Μετέωρα»–, στα όρια του Δήμου Ιάσμου.
Η συζήτηση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της Ολοκληρωμένης Χωρικής Επένδυσης (ΟΧΕ) «Ζώνη Ορεινού Ό­γκου Ροδόπης και ποταμού Νέστου», η οποία βρίσκεται σε διαδικασία εξειδίκευσης από την Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης Προγράμματος «Ανατολική Μακεδονία και Θράκη». Στη συνάντηση των εμπλεκόμενων φορέων εξετάστηκε η δυνατότητα ένταξης στην ΟΧΕ της αξιοποίησης της Μοναστικής Πολιτείας.
Όπως είχαμε επισημάνει, η Ροδόπη, όπως και ολόκληρη η Θράκη, διαθέτει έναν σημαντικό πολιτιστικό πλούτο και μνημεία που αποδεικνύουν την ιστορία της μέσα στον χρόνο, αρκεί να γίνει μια οργανωμένη, ουσιαστική προσπάθεια, που θα έπρεπε, εντέλει, να είναι και στις προτεραιότητες κάθε διοίκησης είτε στον Α’ είτε στον Β’ Βαθμό Αυτοδιοίκησης.

Έλλη Μητακίδου


ΤΟ ΠΑΡΟΝ


Σχολιάστε εδώ