Μ. Χαρακόπουλος: Οι υπερήλικες μπορούν να είναι ενεργοί πολίτες • Αξιοπρεπής διαβίωση για την τρίτη ηλικία

«Χαίρομαι διότι η πρωτοβουλία σας και η συνεργασία σας με τον Δήμο Λαρισαίων ευαισθητοποιεί τη συλλογική συνείδηση, ώστε να αντιμετωπίζει τους ηλικιωμένους ως οντότητες που μπορούν να συνεχίσουν να είναι ενεργοί πολίτες και ταυτόχρονα ως ανθρώπους που βιώνουν τον σεβασμό στην πιο μεστή και ώριμη περίοδο της ζωής τους». Τα παραπάνω τόνισε ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος στο μήνυμα που απέστειλε στον πρόεδρο της Πανελλήνιας Επιστημονικής Ένωσης Καινοτομίας Open Up κ. Στέλιο Ορφανάκη, με αφορμή την Κεντρική Εκδήλωση Διάχυσης – Γέφυρες Διαγενεακής Προσέγγισης του Ευρωπαϊκού έργου BETA (Bridges of Intergenerational Approach) για την ενδυνάμωση των ηλικιωμένων και τη δημιουργία μιας πιο συμπεριληπτικής κοινωνίας, που διοργανώθηκε στον πολυχώρο του JOIST σε συνεργασία με τον δήμο Λαρισαίων.

Αξιοπρεπής διαβίωση για την τρίτη ηλικία

Ο Θεσσαλός πολιτικός, ο οποίος δεν μπόρεσε να παραβρεθεί στην εκδήλωση λόγω της συμμετοχής του σε κοινοβουλευτική αποστολή στο εξωτερικό, συνεχάρη τους διοργανωτές «για την πρωτοβουλία ευαισθητοποίησης της κοινωνίας στα θέματα και τις ανάγκες της τρίτης ηλικίας». Όπως σημείωσε «η πεποίθηση ότι οι υπερήλικες έχουν λιγότερες ανάγκες και δεν χρειάζονται πολλά για να ζήσουν είναι λανθασμένη. Κάποιες ανάγκες μειώνονται, αλλά ταυτόχρονα κάποιες άλλες αυξάνονται. Κάθε σύγχρονο κράτος, αλλά και η ίδια η κοινωνία οφείλουν να παρέχουν όσο καλύτερες συνθήκες για την αξιοπρεπή διαβίωση των ατόμων της τρίτης ηλικίας. Αυτό στην πράξη σημαίνει την οικονομική τους ανεξαρτησία, την παροχή ικανοποιητικής ιατροφαρμακευτικής κάλυψης και περίθαλψης, αλλά και εξάλειψη της απομόνωσης και του παραγκωνισμού από τα κοινωνικά δρώμενα».

Συμπεράσματα από τις κρίσεις

Ο έμπειρος κοινοβουλευτικός αναφέρθηκε, επίσης, στον σύγχρονο τρόπο ζωής, ο οποίος «δυστυχώς, ευνοεί συνθήκες απομόνωσης και περιθωριοποίησης των ηλικιωμένων, ειδικά στις μικρές κοινωνίες, στα χωριά. Κατά την οικονομική κρίση, τα φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού ενισχύθηκαν στη χώρα μας. Ταυτόχρονα, όμως, αναδείχθηκε και η συνεισφορά της τρίτης ηλικίας στην επιβίωση των νοικοκυριών. Το γεγονός αυτό βελτίωσε την διαγενεακή συνεργασία και έφερε πιο κοντά τους ηλικιωμένους με τους νεότερους, με τους δεύτερους να αναγνωρίζουν, πλέον, την συνεισφορά των πρώτων. Επίσης, η βελτίωση των ψηφιακών υπηρεσιών κατά την περίοδο της πανδημίας είναι γεγονός που αφενός διευκόλυνε την εξυπηρέτηση των ηλικιωμένων, αλλά αφετέρου, έδειξε, ότι ο ψηφιακός εγγραμματισμός της τρίτης ηλικίας είναι ανεπαρκής».

Χάραξη πολιτικών από το κράτος

Καταλήγοντας ο Μάξιμος Χαρακόπουλος υπογράμμισε ότι «καθώς στη χώρα μας η αναλογία των ηλικιωμένων προς το γενικό πληθυσμό μεγαλώνει, γίνεται αντιληπτό ότι αλλαγές που ευνοούν την κοινωνική δραστηριοποίηση, εξαλείφουν την περιθωριοποίηση, συμβάλλουν στην ψηφιακή επιμόρφωση και συντελούν στην ανάπτυξη μιας ουσιαστικότερης αμφίδρομης σχέσης των ηλικιωμένων με όλα τα ηλικιακά και κοινωνικά στρώματα, θα πρέπει να αποτελέσουν βασικό στοιχείο σχεδιασμού πολιτικών από την πολιτεία».