Δεν θα χτυπούν πια οι καμπάνες…
Από τα πολύ παλιά χρόνια μέχρι σήμερα, σημείο αναφοράς για την ώρα, για να πληροφορηθεί ο κόσμος κάτι ευχάριστο ή δυσάρεστο, για να αναγγελθεί κάτι σημαντικό, για να πανηγυρίσουμε ή να κλάψουμε, έχουμε την καμπάνα. Μας ειδοποιεί για τον Όρθρο, τη Θεία Λειτουργία, τον Εσπερινό, μας ενημερώνει για την ώρα, μας ειδοποιεί για τις ακολουθίες, τα γεγονότα, τις εξελίξεις.
Όλα αυτά τα κάνει η καμπάνα, ο ακοίμητος φρουρός της καθημερινότητάς μας, ο αγγελιοφόρος, ο χρονομέτρης, ο διαχρονικός τελάλης, το μέσο που ξεσηκώνει, καταλαγιάζει αλλά και ενημερώνει τον κόσμο εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Η καμπάνα μέχρι τώρα ήταν η ηχώ των γεγονότων, το κάλεσμα της Εκκλησίας, η φωνή της, η εντολή της.
Στο άκουσμά της οι παλιότεροι έβγαζαν το καπέλο τους, μετά όλοι έκαναν τον Σταυρό τους, μέχρι που φτάσαμε στο σήμερα, που κάποιοι δεν θέλουν να την ακούν και προσφεύγουν στα δικαστήρια για να την… καταργήσουν. Κάποτε η καμπάνα ήταν σύμβολο, παρηγοριά, διέξοδος, σήμερα είναι ενόχληση, ηχορύπανση, φασαρία.
Οπότε, δεν πρέπει να μας ξενίζει το γεγονός ότι Δικαστήριο της Σύρου δικαίωσε κάποια κυρία από το Τριοβάσαλο της Μήλου, η οποία ζητούσε να μη σημαίνει η καμπάνα την αλλαγή της ώρας, γιατί την ενοχλούσε.
Η ενάγουσα δεν ζητούσε να μη χτυπάει η καμπάνα για τις ακολουθίες, ήθελε μόνο να μη λειτουργεί ως ρολόι.
Όμως, το Πρωτοδικείο Σύρου προχώρησε ακόμα περισσότερο και απαγόρευσε στον ναό να χτυπάει η καμπάνα του ακόμα και για θρησκευτικούς ή λατρευτικούς σκοπούς, όταν είναι ώρες κοινής ησυχίας. Από την απαγόρευση ο δικαστής εξαίρεσε τις ημέρες των μεγάλων εορτών, τις δεσποτικές και τις θεομητορικές εορτές. Με λίγα λόγια, έκρινε ότι του Αγίου Νικολάου θα απαγορεύεται να χτυπά η καμπάνα, αλλά του Ευαγγελισμού θα επιτρέπεται.
Σε περίπτωση, δε, που, παρά τις απαγορεύσεις, η καμπάνα χτυπήσει, το πρόστιμο θα είναι 200 ευρώ ανά χτύπο. Εκεί φτάσαμε. Να καθορίζουν τα δικαστήρια πότε θα χτυπούν οι καμπάνες. Σε λίγο θα μας λένε και ποια ευαγγέλια θα διαβάζονται κάθε Κυριακή, μετά τον Απόστολο. Και πότε θα χτυπούν οι καμπάνες χαρμόσυνα ή πένθιμα.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ