Με τις δυνάμεις της φύσης μπορεί να κάνει «κάτι» και «τι» η τεχνητή νοημοσύνη;
Υπεραπλουστευμένο, ίσως, ή μήπως και αφελές το ερώτημα;
Μήπως θα προσιδίαζε σε σχετικές, περισσότερο βατές, παραμέτρους;
Πέρα από κάθε επιφύλαξη, οι έχοντες τη δυνατότητα και την ικανότητα να προσφεύγουν στις εφαρμογές της ανακαλύπτουν έναν άλλον κόσμο!
Η τραγική πραγματικότητα που βιώνει η Ισπανία –ενώ καθιστά επίκαιρα τα ερωτήματα– ουδόλως συνδέεται με τις γραμμές που ακολουθούν, γιατί καλύπτουν τη θεωρητική (πλην διόλου αδιάφορη) πλευρά του ζητήματος, που ανακύπτει από τις (απεριόριστες;) δυνατότητες που προσφέρονται από τις σχετικές εφαρμογές.
Όπως, λοιπόν, πληροφορούμαστε, από τις 18 έως τις 21 Νοεμβρίου, στο ξενοδοχείο «Caravel», θα πραγματοποιηθεί διεθνές επιστημονικό συνέδριο με θέμα «Μετανθρωπισμός και Τεχνητή Νοημοσύνη», το οποίο διοργανώνεται από το Ινστιτούτο «Άγιος Μάξιμος Γραικός» σε συνεργασία με το Γραφείο της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τη συμμετοχή 115 ειδικών, άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμενων με τα θέματα που ανακύπτουν.
Όπως, μεταξύ άλλων, αναφέρεται στο σχετικό ενημερωτικό σημείωμα, τις εργασίες του συνεδρίου θα απασχολήσουν διάφορα ζητήματα, όπως τα επιστημονικά και κοινωνικά δεδομένα και επιτεύγματα της τεχνητής νοημοσύνης, η φιλοσοφική, θεολογική, ηθική και δεοντολογική τους θεώρηση, ο αποδομητικός δικαιωματισμός και η κουλτούρα της αφύπνισης (wokeism), η ανθρωπολογική και ποιμαντική θεώρηση κ.ά.
Το σχετικό εισαγωγικό σημείωμα αναφέρει χαρακτηριστικά: «Από το ανθρώπινο πρόσωπο της Νεωτερικότητας και του Διαφωτισμού πήγασε η μεγάλη εμπιστοσύνη στη δύναμη της ανθρώπινης λογικής και στις δυνάμεις του ανθρώπινου πνεύματος, προκειμένου να καθορίζουν, μόνο, την ποιότητα της ζωής, αλλά και τους αξιακούς της κώδικες.
Οι σύγχρονες κοινωνίες αναγνωρίζουν την ανάγκη συμπόρευσης ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ και ΗΘΙΚΗΣ.
Η τελευταία, όμως, αδυνατεί να προφθάσει τις ραγδαίες εξελίξεις της βιοϊατρικής τεχνολογίας και του ψηφιακού οικοσυστήματος, μεγέθη τα οποία δημιουργούν νέα δεδομένα στη ζωή και στην πραγματικότητα και καλλιεργεί προσδοκίες, οι οποίες –ολοένα και λιγότερο– θεωρούνται σενάρια επιστημονικής φαντασίας.
Η τεχνητή νοημοσύνη, το έσχατο επίτευγμα των επιστημονικών εφαρμογών καταλαμβάνει μεγάλο μέρος της καθημερινότητας, υπηρετώντας ανθρώπινες ανάγκες, μέσα από το ψηφιακό οικοσύστημα και τους αυτοματισμούς.
Ωστόσο, η προοπτική να ανέλθει σε επίπεδα που θα την συνδέσουν με την ίδια την ανθρώπινη φύση και με το ανθρώπινο πρόσωπο εγείρει τεράστια ερωτηματικά, για το πεδίο της Ηθικής, της Ανθρωπολογίας, της Επιστήμης και της Θεολογίας».
Σ.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ