Ανδρέας Βορύλλας στο “Π”: Η πραγματική δύναμη των αδυνάτων μέσα από το πατριωτικό κίνημα Νίκη

Του
ΑΝΔΡΕΑ ΒΟΡΥΛΛΑ
Βουλευτή ΝΙΚΗΣ Β2 Δυτικού Τομέα Αθηνών

Συμπληρώνεται σχεδόν ενάμισης χρόνος από όταν το πατριωτικό κίνημα Νίκη κάθισε στα έδρανα του Εθνικού Κοινοβουλίου. Παρακολουθώντας κάποιος όλο αυτό το διάστημα την πολιτική του δράση, τόσο μέσα στη Βουλή όσο και δίπλα στον έλληνα πολίτη, διαπιστώνει πως το έργο που έχει παραχθεί είναι ίσως το μόνο ακηδεμόνευτο, χωρίς στρεβλώσεις, χωρίς αγκυλώσεις και χωρίς εξυπηρετήσεις σε ολιγοπωλιακά και αλλότρια συμφέροντα.

Πάντα, σε όλες μας τις πολιτικές εκφάνσεις, το μέλημά μας είναι να αναδεικνύουμε, να καταγγέλλουμε και να επιζητούμε ή να προτείνουμε λύσεις στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας. Και όχι μόνο. Επιδίωξή μας είναι να επικοινωνήσουμε στον λαό τη βαθιά κρίση που αντιμετωπίζει το πολιτικό μας σύστημα και, φυσικά, τη σήψη, που σε πολλές περιπτώσεις γίνεται πιο επικίνδυνη ακόμα και από την… ασιατική γρίπη.

Καθημερινά, συνειδητοποιούμε όλοι ότι η χώρα μας αντιμετωπίζει βαθιά και πολύπλευρη κρίση. Κρίση θεσμική, κρίση πολιτική, κρίση οικονομική. Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι αντιμετωπίζει κρίση ηθική, που παίρνει σε ορισμένες περιπτώσεις τη μορφή εθνικής παρακμής. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος:

Οι γονείς απειλούνται ώστε να μην πιστεύουν ότι τα παιδιά τους τους ανήκουν. Τρανταχτό παράδειγμα, η εισαγωγή της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και της woke ατζέντας από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Χωρίς, φυσικά, να παραβλέπουμε την ανεπάρκεια του εκπαιδευτικού μας συστήματος, αφού –σύμφωνα με τις «διαταγές» της κυβέρνησης– δεν θέλει να δώσει στο αύριο της πατρίδας μας ανθρώπους με τις αξίες, την ηθική, την κριτική του ορθού λόγου αλλά και τις παραδόσεις του έθνους μας. Θέλει αλλοτριωμένους, κατασκευασμένους και μπολιασμένους πολίτες, που να είναι ταυτισμένοι με την παγκοσμιοποιημένη, πολυπολιτισμική και νεοφιλελεύθερη, νεοταξίτικη κοινωνία.

Οι παρενέργειες, όμως, αυτών των προτύπων, που η κυβέρνηση Μητσοτάκη τα προωθεί με θρησκευτική προσήλωση, αφαιρούν ένα ακόμα τεράστιο αγαθό, το Δίκαιο. Το Σύστημα Ποινικής Δικαιοσύνης χρησιμοποιείται για την τιμωρία των πολιτικών αντιπάλων και την προστασία των πολιτικών φίλων. Η «Κοινωνική» Δικαιοσύνη των δικαιωματιστών έχει αντικαταστήσει την πραγματική Δικαιοσύνη. Η έννοια της ελευθερίας έχει καταστεί κενή περιεχομένου, με τον καταναγκασμό να έχει αντικαταστήσει τη συναίνεση.

Η ελευθερία του λόγου αντιμετωπίζεται ως επικίνδυνη. Γι’ αυτό η κυβέρνηση, οι εταιρείες και οι πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης επιδίδονται σε ανεξέλεγκτη λογοκρισία.

Από τα προαναφερόμενα, σε συνδυασμό με την οικονομική δυσπραγία και τη φτωχοποίηση των Ελλήνων (σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το 26% ζει σε απόλυτη φτώχεια), βγαίνει το συμπέρασμα πως η σήψη της εξουσίας μπορεί να διεμβολίσει όλη την κοινωνία.

Με αυτές τις διαπιστώσεις αλλά και με γνώμονα τις βασικές μας αρχές και πάντα σύμφωνα με τις διδαχές του Ευαγγελίου, εμείς, οι άνθρωποι της Νίκης, επαγρυπνούμε, αντιστεκόμαστε και είμαστε η πραγματική δύναμη των αδυνάτων.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ