Ραντεβού με παγίδες για το Κυπριακό στη Νέα Υόρκη
–Στην Αθήνα υπουργός σε εκδήλωση για το… Σχέδιο Ανάν
Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ
Μετά τα ελληνοτουρκικά, όπου η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να δρομολογήσει διαδικασία πολιτικής διαπραγμάτευσης χωρίς να έχει τεθεί ως προϋπόθεση η εγκατάλειψη ακραίων διεκδικήσεων εναντίον της κυριαρχίας της χώρας, σειρά φαίνεται να παίρνει το Κυπριακό, με την τριμερή συνάντηση την οποία οργανώνει ο ΓΓ του ΟΗΕ κ. Γκουτιέρες στη Νέα Υόρκη την ερχόμενη Τρίτη.
Ο Πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Χριστοδουλίδης, με πολύ μετρημένες δηλώσεις και κινήσεις, αποδέχθηκε την πρόσκληση για άτυπο δείπνο με τον κατοχικό ηγέτη Ερσίν Τατάρ, καθώς έχει κάθε λόγο να επιδιώξει μια συνάντηση ώστε να αποδειχθεί ποιος είναι αυτός που υπονομεύει την επίλυση του Κυπριακού εξυπηρετώντας τα συμφέροντα όχι των Τουρκοκυπρίων αλλά του Ταγίπ Ερντογάν και της Τουρκίας.
Όμως, στην κατεύθυνση μιας τέτοιας συνάντησης πιέζει και η Αθήνα, καθώς επανειλημμένα ο Γιώργος Γεραπετρίτης έχει επιχειρήσει να παρουσιάσει μια εξιδανικευμένη εικόνα, δηλώνοντας ότι η «βελτίωση» των ελληνοτουρκικών σχέσεων είναι η εγγύηση για πρόοδο και στο Κυπριακό. Δήλωση η οποία, δυστυχώς, έρχεται να εξωραΐσει την ακραία διχοτομική στάση της Άγκυρας και του ψευδοκράτους, καθώς δίνεται η εντύπωση ότι μέχρι τώρα το πρόβλημα της μη επίλυσης του Κυπριακού είναι ότι δεν υπήρχε… καλή χημεία μεταξύ των ΥΠΕΞ της Ελλάδας και της Τουρκίας.
Το Κυπριακό πλέον δεν είναι θέμα αναζήτησης λύσης μεταξύ των δύο κοινοτήτων αλλά ζήτημα ικανοποίησης των γεωπολιτικών επιδιώξεων της Τουρκίας, και σε αυτό το έχει αναγάγει η Άγκυρα ήδη από την εποχή του Σχεδίου Ανάν αλλά και στο Κραν Μοντανά.
Η λύση που επιδιώκει η Τουρκία δεν είναι τίποτα περισσότερο, όπως κι αν την ονομάσει κανείς, από μια λύση η οποία θα εξασφαλίζει τα στρατηγικά συμφέροντα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή και θα της εξασφαλίζει, μέσω μιας συνομοσπονδίας, ισχυρό ρόλο όχι μόνο στο τουρκοκυπριακό κρατίδιο αλλά και στο υπόλοιπο μέρος του νησιού. Και θα βρει έτσι έναν πλάγιο τρόπο ώστε να υπάρχει πλέον ένα «τουρκικό κράτος» στην ΕΕ.
Η Αθήνα, διά του υπουργού Εξωτερικών, με σχεδόν διθυραμβικές δηλώσεις, επιχειρεί να παρουσιάσει ως μεγάλη εξέλιξη το άτυπο δείπνο, προβάλλοντάς το ως επανέναρξη των συνομιλιών για το Κυπριακό, και εντάσσει αυτήν την εξέλιξη στα… θετικά αποτελέσματα της ελληνοτουρκικής προσέγγισης.
Είναι απολύτως προβληματικό, όμως, το ότι λίγα 24ωρα πριν από την κρίσιμη τριμερή στη Νέα Υόρκη, και ενώ η τουρκική και η τουρκοκυπριακή πλευρά διαρκώς επικαλούνται το Σχέδιο Ανάν, στην Αθήνα ένας υπουργός της κυβέρνησης εμφανίστηκε ως υπέρμαχος του Σχεδίου Ανάν…
Ο υπουργός Ναυτιλίας Χρήστος Στυλιανίδης, μη εκλεγμένος, βουλευτής Επικρατείας της ΝΔ και πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος στην Κύπρο, όπου είχε δώσει μάχη για την υπερψήφιση του Σχεδίου Ανάν, θεώρησε ορθό, σε αυτήν τη συγκυρία, να εμφανιστεί ως βασικός ομιλητής μαζί με τον γνωστό Παναγιώτη Ιωακειμίδη σε παρουσίαση βιβλίου που ουσιαστικά εξυμνεί το Σχέδιο Ανάν.
Το βιβλίο του Χρυσόστομου Περικλέους έχει τίτλο «20 χρόνια από το Όχι του 2004: Ηγέτες κατώτεροι των περιστάσεων – Προσωπική μαρτυρία ενός ενεργού πολίτη».
Ο κ. Στυλιανίδης, προφανώς, θεωρεί την υπουργοποίησή του στην Ελλάδα ως έναν ενδιάμεσο σταθμό, ως ένα εφαλτήριο για να επιστρέψει στην κυπριακή πολιτική σκηνή, όμως, δεν μπορεί να εκθέτει με αυτόν τον τρόπο την ελληνική κυβέρνηση, της οποίας είναι μέλος, εμφανιζόμενος ως υπέρμαχος του Σχεδίου Ανάν και ουσιαστικά δικαιώνοντας το επιχείρημα των Τούρκων ότι οι Ελληνοκύπριοι ευθύνονται που «χάθηκε η ευκαιρία για να λυθεί το Κυπριακό». Οι προσωπικές απόψεις του καθενός είναι σεβαστές, αλλά είναι εντελώς διαφορετικό αυτή η τοποθέτηση να γίνεται λίγο πριν ξεκινήσουν οι δύσκολες διερευνητικές συνομιλίες για το Κυπριακό και να δημιουργείται σύγχυση για το ποια είναι η στάση της ελληνικής κυβέρνησης. Εκτός αν, φυσικά, ο κ. Στυλιανίδης λειτουργεί ως «λαγός» της κυβέρνησης, στο πλαίσιο της προσέγγισης με την Άγκυρα, ώστε να δοθούν μηνύματα για το Κυπριακό.
Σε ό,τι αφορά το άτυπο δείπνο της Νέας Υόρκης, είναι προφανές ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί σημείο επαφής με δεδομένη τη στάση της Τουρκίας, που ζητά ως όρο για να προσέλθει σε συνομιλίες την αναγνώριση ουσιαστικά του ψευδοκράτους.
Ο κ. Γκουτιέρες επιχειρεί να παίξει με την έκθεση Ολγκίν, η οποία παραμένει επτασφράγιστο μυστικό και ουδείς γνωρίζει αν περιλαμβάνει και εισήγηση για την έναρξη αναβαθμισμένης διαδικασίας, με τη συμμετοχή και των εγγυητριών δυνάμεων, ώστε να ασκηθεί πίεση στα δύο μέρη. Επίσης, κανείς δεν γνωρίζει εάν με την έκθεσή της η κ. Ολγκίν αφήνει ανοικτό παράθυρο παράκαμψης ή πάντως υποβάθμισης της βάσης για τη λύση του Κυπριακού, που είναι οι αποφάσεις του ΣΑ του ΟΗΕ.
Και η μεθόδευση είναι να προσφερθεί στην τουρκική πλευρά έμμεση ικανοποίηση των απαιτήσεών της. Διότι από καιρό ο κ. Τατάρ προβάλλει το «απλό» αίτημα, που, όπως λέει, θα αποκαταστήσει τη διάκριση εις βάρος των Τουρκοκυπρίων, για απευθείας πτήσεις, απευθείας εμπόριο και απευθείας διεθνείς επαφές, κάτι που βεβαίως θα οδηγήσει σε έμμεση αναγνώριση του ψευδοκράτους.
Η Τουρκία έχει υποστεί σοβαρό πλήγμα τους τελευταίους μήνες, βλέποντας τη διαρκή αναβάθμιση των σχέσεων της Κύπρου με τις ΗΠΑ και σε στρατιωτικό επίπεδο αλλά και την αναβάθμιση του ρόλου της ως προκεχωρημένου φυλακίου σταθερότητας της Δύσης στη Μέση Ανατολή, κάτι που αποδεικνύεται και από τον ρόλο της στην απομάκρυνση ξένων πολιτών από τον Λίβανο. Και αυτό, βεβαίως, με τη συνεργασία της κυπριακής κυβέρνησης με τόσες ευρωπαϊκές, και όχι μόνο, χώρες, δημιουργεί και ένα κλίμα εμπιστοσύνης με τη Λευκωσία, το οποίο της προσδίδει ισχυρό διπλωματικό κεφάλαιο.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ