Θρακιώτικα: Η ελευθερία τού να μιλάς καθαρά…
«Η ιστορία του Ιάσμου ως οικισμού είναι πολύ παλιά. Το τοπωνύμιο αναγράφεται σε αρκετούς χάρτες ακόμη από τον 17ο αιώνα, όπως και σε παλαιά περιηγητικά βιβλία και γεωγραφικά. Αναμφίβολη είναι και η πληθυσμιακή υπεροχή των Ρωμιών κατοίκων της κωμόπολης. Αυτό μαρτυρεί ο σημαντικός αριθμός παλαιών χριστιανικών ναών και προσκυνημάτων. Η οικονομική ακμή του Ιάσμου παρατηρείται τον 19ο αιώνα και κορυφώνεται με τη λειτουργία του σιδηροδρόμου το 1896.
Η ευημερία των κατοίκων του Ιάσμου, ευνοημένη από τις πολιτικές της διοικητικής μεταρρύθμισης της οθωμανικής διοίκησης, διακόπηκε απότομα το 1913, μετά την άδικη προσάρτηση της ‘‘δυτικής Θράκης’’ στη Βουλγαρία, σύμφωνα με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου, καθεστώς που παρέμεινε μέχρι την ήττα της Βουλγαρίας και των συμμάχων της στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η Βουλγαρία, συμμορφούμενη με τη συνθήκη του Νεϊγύ του 1919, υποχρεώθηκε να παραδώσει την περιοχή στις συμμαχικές δυνάμεις της ΑΝΤΑΝΤ στις οποίες συμμετείχε και η Ελλάδα.
Στις 6 Οκτωβρίου του 1919 η ΙΧη Ελληνική Μεραρχία υπό τον Στρατηγό Λεοναρδόπουλο καταλαμβάνει ολόκληρη την περιοχή μεταξύ Νέστου και Κομψάτου, το δε 25ο Σύνταγμα εγκαθίσταται στον Ίασμο και στρατοπεδεύει στις δυτικές όχθες του ποταμού Ασπροπόταμου (σημερινού Τραύου) σε αναμονή περαιτέρω προώθησης στη Θράκη γεγονός που πραγματοποιήθηκε τον Μάιο του 1920. Η ευλογημένη ώρα της ελευθερίας και της δικαιοσύνης για την κωμόπολη του γιασεμιού είχε έρθει με τη μόνιμη πλέον ελληνική κυριαρχία».
Με αυτό το κείμενο, υπό τον τίτλο «Σύντομο ιστορικό», προσπαθώντας a priori να δικαιολογήσει την… επί τροχάδην παράθεση των ιστορικών γεγονότων (γιατί, άραγε;), συνόδευσε η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης την πρόσκληση για τον εορτασμό της πρώτης επίσημης επετείου από την απελευθέρωση του Ιάσμου, η οποία γιορτάζεται σήμερα στην περιοχή μας…
Ας συμφωνήσουμε ότι ο εορτασμός ενός ιστορικού γεγονότος ή μίας πτυχής αυτού είναι πάντα προς τη σωστή κατεύθυνση.
Γιατί κάθε πολίτης οφείλει και δικαιούται να γνωρίζει την ιστορία του τόπου στον οποίο ζει και δραστηριοποιείται.
Γιατί η ανάδειξή της λειτουργεί ως υπόμνηση, συστατικό σημαντικό, που διαμορφώνει (εν πολλοίς) την πορεία του τόπου και των κατοίκων του.
Γιατί συνδέει το χθες με το σήμερα, δίνοντας στην τοπική κοινωνία τη δυνατότητα να συναντηθεί συνεορτάζοντας…
Απλά, καθημερινά πράγματα.
Γι’ αυτό και ο τρόπος που οργανώνεται και, κυρίως, προωθείται θα πρέπει να είναι συμβατός με αυτό το πλαίσιο, το απλό και το ξεκάθαρο. Ιδιαίτερα, μάλιστα, σε μια περίοδο που η πολιτική σκέψη και λογική μάς έχουν αποχαιρετήσει αποτελεί την ασφαλέστερη οδό…
Ναι «αναμφίβολη είναι και η πληθυσμιακή υπεροχή…», όχι όμως των ρωμιών, όπως με… χαλαρότητα αναφέρει ο συντάκτης (που προφανώς δεν ενδιαφέρεται για τη βαρύτητα ενός δημόσιου εγγράφου), αλλά των ελλήνων «κατοίκων της κωμόπολης».
Περί των δύο χαρακτηρισμών, καλό είναι να επισημανθεί ότι: Πρώτον, ο συγκεκριμένος προσδιορισμός φέρεται να προκύπτει κατά την τελευταία περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας, όπου οι ελληνορθόδοξοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας προσδιορίζονται ως «Ρωμιοί» (στα τουρκικά Rum), ονομασία που δήλωνε βυζαντινορωμαϊκή καταγωγή, αλλά και από την ελληνορθόδοξη ταυτότητά τους, βασικότερο συστατικό της οποίας ήταν η χριστιανική πίστη. Την ονομασία «Έλληνες» τη χρησιμοποιούσαν για όσους ζούσαν στα όρια του ελληνικού κράτους. Δεύτερον, αυτή η… διένεξη περί των δύο χαρακτηρισμών τονίζει εμφατικά ότι η εθνική αυτογνωσία περνά μέσα από την ιστοριογνωσία…
Υπ’ αυτήν την έννοια, λοιπόν, η συγκεκριμένη επιλογή, όπως και η φράση «Η ευημερία των κατοίκων του Ιάσμου, ευνοημένη από τις πολιτικές της διοικητικής μεταρρύθμισης της οθωμανικής διοίκησης…», αποτελούν απλώς μια γκροτέσκα επίδειξη της γνωστής μεθόδου «καζάν καζάν», που όχι μόνο δεν υποστηρίζει το όποιο εγχείρημα αλλά καταλήγει να το δυναμιτίζει.
Μια ωραία ιστορία
«Μητροπολίτης και μουφτής στον αγιασμό του Παραρτήματος ΑμεΑ Ξάνθης». Αυτός ο τίτλος σε ρεπορτάζ της δημοσιογραφικής ιστοσελίδας komotiniPress αποτελεί ουσιαστικά μια καλή είδηση και μια εικόνα με την οποία οι υγιείς άνθρωποι αυτού του τόπου ταυτίζονται και την οποία προσδοκούν…
Διότι μπορεί η πολιτική να κάνει λόγο για «πρότυπο αρμονικής συμβίωσης και σεβασμού όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, φύλου, θρησκείας και κουλτούρας σε όλη την ΕΕ», αλλά προς το παρόν όλο το «καθεστωτικό σύστημα» που δραστηριοποιείται στη Θράκη, με όχημα τη θρησκεία, επιδιώκει να ποδηγετήσει τη μειονότητα προς την αντίθετη (από το πρότυπο) κατεύθυνση…
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, τον Αγιασμό τέλεσε ο Μητροπολίτης Ξάνθης και Περιθεωρίου κ. Παντελεήμων, με τον σοφολογιώτατο τοποτηρητή Μουφτή Ξάνθης Νεζντέν Χεμσερή να εύχεται «σε εκπαιδευόμενους, εκπαιδευτές και γονείς, με τη βοήθεια του Θεού, να έχουν μια ευλογημένη σχολική χρονιά, με υγεία και δύναμη να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στο δύσκολο έργο που επιτελούν, να επιτευχθούν όλα τα όνειρα και οι στόχοι που έχουν θέσει για αυτήν τη χρονιά».
Το Παράρτημα Ατόμων με Αναπηρία Ξάνθης (πρώην Ψυχολογικό Κέντρο Βορείου Ελλάδος – Παράρτημα Ξάνθης) βρίσκεται στον οικισμό Χρύσα, 4 χλμ. έξω από την πόλη της Ξάνθης, και ανήκει στο Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης από τον Ιανουάριο του 2015.
Σκοπός της δομής είναι η κοινωνική αγωγή – εκπαίδευση – επαγγελματική κατάρτιση και αποκατάσταση ενηλίκων ατόμων με νοητική υστέρηση και άλλες διαταραχές.
Παράλληλα, λειτουργεί το οικοτροφείο, δυναμικότητας 27 ατόμων, για 9 παιδιά και νέους που προέρχονται από απομακρυσμένα χωριά του Νομού Ξάνθης και της Περιφέρειας και κατά συνέπεια δεν μπορούν να μεταβούν καθημερινά στη δομή.
Τα τμήματα που λειτουργούν σήμερα στο Π.ΑμεΑ. Ξάνθης είναι: Τμήμα Θεραπευτικής Αγωγής και Απασχόλησης, Τμήμα Επαγγελματικής Κατάρτισης, Τμήμα Φυσικής Αγωγής, Τμήμα Λογοθεραπείας, Συμβουλευτικός Σταθμός – Κοινωνική Υπηρεσία – Κέντρο Τεκμηρίωσης και Προώθησης στην Απασχόληση, Οικοτροφείο και Διοικητική Υπηρεσία.
Η μετακίνηση των εκπαιδευόμενων γίνεται με λεωφορείο.
Μια άχαρη ιστορία
Ο γενικός πρόξενος Αϊκούτ Ουνάλ, εκτός από τις επισκέψεις του στα δημοτικά σχολεία της Θράκης, σε μια επιχείρηση χειραγώγησης της μαθητικής κοινότητας της μειονότητας, ακολουθεί την ίδια τακτική και με τα… μεγαλύτερα παιδιά.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ τουρκόφωνης εφημερίδας, «έκανε την προσευχή της Παρασκευής» σε τέμενος οικισμού στην Ξάνθη.
Το ερώτημα, βεβαίως, που γεννάται (ίσως χαμένο στη μετάφραση) είναι: έκανε ή… τέλεσε;
Διότι εκεί ήταν και ο ψευδομουφτής Τράμπα, αλλά η είδηση τον… τοποθετεί μεταξύ των μελών της συνοδείας του (γεγονός που ενισχύει τις φήμες που θέλουν τον μεν πρόξενο να τον αντιμετωπίζει ως… έναν από τους πολλούς, τον δε ψευδομουφτή να μην αντέχει αυτήν την… ομαδοποίηση).
Και σε αυτήν την εξόρμηση η συνοδεία αποτελούνταν από τη γνωστή… κλειστή ομάδα: τους βουλευτές Ξάνθης Μπουρχάν Μπαράν και Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, τον πρόεδρο της «ΤΕΞ» Οζάν Αχμέτογλου και τον Μουσταφά Τράμπα, καθώς και τους… κατά τόπους εκπροσώπους «ομάδων, συλλόγων και τάσεων»…
Παρούσα και η σύζυγος του πρόξενου, η οποία, μαζί με τη σύζυγο του ψευδομουφτή (για ξεκάρφωμα), συνομίλησε με τις γυναίκες του οικισμού κατά τη διάρκεια της προσευχής, καθώς, όπως είναι γνωστό, οι γυναίκες δεν είναι και… ευπρόσδεκτες στο τζαμί.
Έλλη Μητακίδου