Πώς η «Βραδιά του Ερευνητή» έγινε «Βραδιά του ΜΑΤατζή» – Του Ν. Στραβελάκη
–Η τραγωδία του διορισμού των πρυτάνεων στα ελληνικά ΑΕΙ
Του
ΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΒΕΛΑΚΗ,
Οικονομολόγου του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Την Τρίτη 1/10 έγινε στο Πολυτεχνείο εκδήλωση με τίτλο η «Βραδιά του Ερευνητή». Η εκδήλωση έχει σκοπό να αναδεικνύει επιστημονικές καινοτομίες, που αναπτύσσονται στο πλαίσιο της ερευνητικής λειτουργίας του ιδρύματος.
Οι καινοτομίες, όμως, δεν αναφέρονται αναλυτικά στο πρόγραμμα. Αντίθετα, ολόκληρη τη σελίδα του προγράμματος καταλαμβάνουν αναλυτικές αναφορές σε καλλιτεχνικές παρεμβάσεις και διαγωνισμούς κάθε είδους (ζωγραφική, τραγούδι, φωτογραφία κ.λπ.). Αν κρύβαμε τον τίτλο, κάποιος θα νόμιζε ότι πρόκειται περισσότερο για καλλιτεχνικές εκδηλώσεις με θεματολογία από την επιστημονική έρευνα και την τεχνολογία παρά για την παρουσίαση επιστημονικής και ερευνητικής δουλειάς.
Δεν ξέρω αν αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της αγανάκτησης των ερευνητών του ΕΜΠ αλλά και των ερευνητών και υποψήφιων διδακτόρων από τα υπόλοιπα ΑΕΙ του λεκανοπεδίου. Το Σωματείο τους (ΣΕΡΕΤΕ), όμως, αποφάσισε να παρέμβει στην εκδήλωση αναρτώντας πανό στην αίθουσα που έγραφε «Βραδιά του Απλήρωτου Ερευνητή». Τα μέλη του Σωματείου που παρενέβησαν ήθελαν να καταδείξουν ότι τόσο στο Πολυτεχνείο όσο και στα υπόλοιπα ΑΕΙ οι ερευνητές και οι υποψήφιοι διδάκτορες είναι απλήρωτοι ή κακοπληρωμένοι εργαζόμενοι που βγάζουν φωτοτυπίες ή γράφουν τα άρθρα των μελών του ΔΕΠ. Υποστηρίζουν, μάλιστα, ότι στο ΕΜΠ οι πρυτανικές και διοικητικές αρχές του ιδρύματος δεν αδειάζουν ούτε να ακούσουν τα αιτήματά τους και όταν το κάνουν δηλώνουν αναρμόδιες, παραπέμποντάς τους στο υπουργείο Παιδείας.
Κοντολογίς, οι υποψήφιοι διδάκτορες – ερευνητές δεν άντεξαν να παρουσιάζεται η εγκατάλειψη την οποία υφίστανται ως ο παράδεισος της έρευνας από τις διορισμένες, ελέω «νόμου Κεραμέως», πρυτανικές αρχές του ΕΜΠ. Οι τελευταίες, προεξάρχοντος του πρύτανη Ιωάννη Χατζηγεωργίου, έσπευσαν να τους επιβεβαιώσουν. Στη διαμαρτυρία τους απάντησαν φωνάζοντας τα ΜΑΤ στην αίθουσα, με την πρόφαση ότι δήθεν κινδύνευαν. Πρόκειται για ασύστολο ψέμα, αφού τα ΜΑΤ βρίσκονταν ήδη στον περιβάλλοντα χώρο και οι διαμαρτυρόμενοι ερευνητές απλώς φώναξαν κάποια συνθήματα. Προφανώς, η Αστυνομία κλήθηκε για να μην αναγκασθούν οι πρυτανικές αρχές να απαντήσουν επί της ουσίας.
Να σημειώσω ότι το μόνο που βρήκε να πει ο πρύτανης για υποψήφιους διδάκτορες και μεταδιδάκτορες του ιδρύματός του είναι ότι αποτελούν «μη συμβατά μοσχεύματα». Είναι τραγικό πανεπιστημιακοί δάσκαλοι να επικαλούνται τέτοιους, χιτλερικής έμπνευσης, χαρακτηρισμούς. Βασικό στοιχείο του εκπαιδευτικού σε όλες τις βαθμίδες είναι η προσπάθεια να συμπεριλάβει και όχι να αποβάλει τους νέους από τη μαθησιακή διαδικασία. Τη λογική τού αποκλεισμού, στο όνομα μάλιστα της «συμβατότητας», μόνο οι χιτλερικοί την έχουν επικαλεστεί.
Ο κ. Χατζηγεωργίου, όμως, δεν περιορίσθηκε στους χαρακτηρισμούς. Έκανε και μήνυση στους ερευνητές που προσήγαγαν οι αστυνομικές δυνάμεις, ενώ συγκάλεσε και τη Σύγκλητο του ιδρύματος με σκοπό να τους διώξει και πειθαρχικά. Κανείς δεν του έχει πει ότι δουλειά του είναι να μάθει στους νέους γράμματα και όχι να τους πάει στα δικαστήρια.
Εκτός από την πρόθεση να καταγγείλω την πρακτική του πρύτανη του ΕΜΠ, η αναφορά μου στο γεγονός θέλει να καταδείξει την ανεπάρκεια των διορισμένων πρυτανικών αρχών. Είναι προφανές ότι οποιεσδήποτε εκλεγμένες πρυτανικές αρχές δεν θα ακολουθούσαν αυτή την ατραπό. Αντίστοιχα, καμία εκλεγμένη Σύγκλητος δεν θα δεχόταν να συζητήσει τις καταγγελίες του πρύτανη χωρίς τουλάχιστον να ακούσει και την πλευρά των ερευνητών.
Είναι σαφές ότι η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της Ανώτατης Παιδείας από την κυβέρνηση της ΝΔ έχει πέσει στο κενό. Το μόνο που πέτυχε είναι να ανανεώσει τις αγωνιώδεις διαφημίσεις των κάθε λογής ΙΕΚατζήδων, προς άγραν της φθίνουσας πελατείας τους. Αυτό που τους έχει απομείνει είναι η απαξίωση της Δημόσιας Ανώτατης Παιδείας. Γι’ αυτό και έχουν τέτοιο μένος για εκείνους που παλεύουν, λόγω και έργω, να αποτρέψουν την απαξίωση, εν προκειμένω για τους υποψήφιους διδάκτορες – ερευνητές. Νομίζω ότι η κοινωνία και η πανεπιστημιακή κοινότητα πρέπει να βρεθούν στο πλευρό τους.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Φωτό: ecotec.gr