Θρακιώτικα: Το ατομικό μας… Βατερλώ
Την ώρα που τα σχολικά βιβλία στην Τουρκία μαθαίνουν στα παιδιά τη «Γαλάζια Πατρίδα»… τους, στην Ελλάδα, το βιβλίο των Θρησκευτικών της Γ’ Γυμνασίου έχει ως εξώφυλλο μια εκκλησία χωρίς Σταυρό και από δίπλα ένα καμπαναριό – και τα δύο επηρεασμένα, λες, από… το μουσείο των παραισθήσεων.
Με την έννοια της αυτοαναφορικότητας να είναι η δεσπόζουσα τάση, τα εκπαιδευτικά ινστιτούτα ενστερνίζονται τη γοητεία της πλασματικής πραγματικότητας και της… αλογίας ήδη από το νηπιαγωγείο…
Κι έτσι προχωρούμε. Ως κοινωνία, παρουσιάζουμε μια πολύ σημαντική πρόοδο στη διαδικασία αποδόμησης που συντελείται τα τελευταία χρόνια.
Απομακρυνόμαστε με τόσο γοργά βήματα από όσα μας ορίζουν, συλλογικά.
Και είναι σίγουρο πως μεταξύ των πρώτων θα λάβουμε τη διάκριση του παγκοσμιοποιημένου πολίτη: χωρίς ταυτότητα, ένας ανάμεσα και δίπλα σε τόσους άλλους και απολύτως μόνος.
Μάθε, παιδί μου, ό,τι μπορείς
Στον απόηχο των φωνών που αντιδρούν στην αντικατάσταση διευθυντών των Μειονοτικών Γυμνασίων – Λυκείων Κομοτηνής και Ξάνθης, καθώς προσπαθούν να περάσουν ότι οι σχολικές επιτροπές παρεμβαίνουν στη διαμόρφωση του εκπαιδευτικού προγράμματος αλλά και στη… διοίκηση των σχολείων, ο τούρκος πρόξενος στην Κομοτηνή πήγε στην Ξάνθη και επισκέφθηκε το 1ο Μειονοτικό Δημοτικό Σχολείο, συνοδευόμενος από την αναγκαία παρακρατική κουστωδία…
Συναντήθηκε, λέει (το τουρκόφωνο Δελτίο Τύπου), με τη… διοίκηση του σχολείου, μπερδεύοντας έννοιες και όρους –όχι, βέβαια, αφελώς– και ευχήθηκε «καλή σχολική χρονιά στους μαθητές, σε εκπαιδευτικούς και γονείς».
Ο κ. Ουνάλ, στο πλαίσιο αυτής της δράσης, θέλησε να… συστηθεί στους μικρούς μαθητές της «τουρκικής», όπως αναφέρει πάντα, μειονότητας και έστειλε ένα ακόμη μήνυμα περί του… παράλληλου σύμπαντος, που μια χαρά τα πάει στην ελληνική Θράκη.
Μάθε, παιδί μου, ό,τι πιστεύουν
Επί ποδός βρίσκεται το «καθεστώς» και για την έναρξη των μαθημάτων στα λεγόμενα «κατηχητικά», τα κουράν κουρσού, τα οποία… ευδοκιμούν στη Ροδόπη χάρη στις προσπάθειες του τοπικού ψευδομουφτή.
Ο ίδιος μάλιστα κάλεσε τους… εκπαιδευτές μαθημάτων Κορανίου για… συντονισμό.
Να επαναλάβουμε ότι οι «εκπαιδευτές» είναι άνθρωποι του κ. Ιμπραήμ Σερίφ και πληρώνονται από τα γνωστά κονδύλια για να υλοποιήσουν το πρόγραμμα, το οποίο βεβαίως δεν έχει καμία σχέση με τη διδασκαλία του ιερού βιβλίου.
Η προπαγάνδα που γίνεται στα μικρά παιδιά, τα οποία και προσανατολίζονται προς τη «μαμά Τουρκία» και οτιδήποτε «τουρκικό», είναι πλέον διακριτή σε όλους.
Με κάθε ευκαιρία
Επανήλθε στο πάγιο αίτημα περί δίγλωσσων νηπιαγωγείων ο Χαλίτ Χαμπίμπογλου, πρόεδρος της «Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης», με αφορμή την Ευρωπαϊκή Ημέρα Γλωσσών, στην οποία είναι αφιερωμένη η 26η Σεπτεμβρίου, ζητώντας από το Συμβούλιο της Ευρώπης να… επιληφθεί του θέματος.
Με γραπτό του μήνυμα σημειώνει: «Ως ‘‘τουρκική κοινότητα της Δυτικής Θράκης’’, γιορτάζουμε αυτήν τη σημαντική ημέρα με βαριά καρδιά. Γιατί στη χώρα μας, την Ελλάδα, το αίτημά μας για δίγλωσσα νηπιαγωγεία της ‘‘τουρκικής’’ μειονότητας που θα παρέχουν εκπαίδευση στα τουρκικά και στα ελληνικά αγνοείται εδώ και χρόνια και τα παιδιά μας στερούνται το βασικό δικαίωμα να μάθουν τη μητρική τους γλώσσα, την τουρκική».
Επίσης, παραθέτοντας τα δικά του, αυθαίρετα στοιχεία, επισημαίνει ότι «η μειονότητα αποτελεί την πλειοψηφία στη Ροδόπη και σχεδόν τον μισό πληθυσμό στην Ξάνθη», ωστόσο «δεν υπάρχει ούτε ένα νηπιαγωγείο της ‘‘τουρκικής’’ μειονότητας σε αυτές τις δύο επαρχίες».
Στη συνέχεια επιμένει να μιλά για στοχευμένη και εκδικητική μείωση των μειονοτικών σχολείων στην περιοχή μας, αποσιωπώντας ότι πρόκειται, δυστυχώς, για διαδικασία που αφορά τις σχολικές μονάδες όλης της ελληνικής επικράτειας και επισημαίνοντας πως: «Αν και έχουμε εκπαιδευτική αυτονομία σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάννης του 1923, τα δημοτικά μας σχολεία κλείνουν με μονομερείς υπουργικές αποφάσεις. Ενώ υπήρχαν 188 τουρκικά δημοτικά σχολεία στη ‘‘Δυτική Θράκη’’ το 2011, ο αριθμός αυτός έχει πέσει στα 86 σήμερα».
Ο κ. Χαμπίμπογλου ολοκληρώνει την παρέμβασή του καλώντας «το Συμβούλιο της Ευρώπης και τις χώρες-μέλη της ΕΕ να άρουν αμέσως όλα τα εμπόδια που εμποδίζουν τα παιδιά μας να μαθαίνουν και να χρησιμοποιούν τη μητρική τους γλώσσα, την τουρκική, και να επιτρέψουν το άνοιγμα δίγλωσσων νηπιαγωγείων της ‘‘τουρκικής’’ μειονότητας στη ‘‘Δυτική Θράκη’’».
Μιας πεντάρας… υποτροφία
Με κάθε τρόπο, το τουρκικό «καθεστώς» και οι απόγονοι του Αχμέτ Σαδίκ… «αξιοποιούν» τη μνήμη του. Στην αρχή, ο Σαδίκ, μέσω των σχέσεών του με την Τουρκία και στη συνέχεια αυτόνομα, καθώς διέρρηξε αυτές τις σχέσεις, οδήγησε σε επικίνδυνο σημείο τη συμβίωση χριστιανών και μουσουλμάνων στη Ροδόπη.
Σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα – η υπερβολική ταχύτητα ήταν το… χόμπι του, αλλά προωθήθηκε ως ένας… περίεργος θάνατος. Για αρκετά χρόνια, το μνημόσυνο του Σαδίκ, κάθε Ιούλιο στην Κομοτηνή, προσέλκυε πλήθος αξιωματούχων από τη γειτονική χώρα –πολλοί από αυτούς ήταν σκληροί πολέμιοί του– και πολύ κόσμο από τη μειονότητα, ο οποίος, αν και στην αρχή θεωρούσε ότι έπρεπε να παραστεί, στη συνέχεια, με τα χρόνια, μειωνόταν χαρακτηριστικά.
Οι «διοργανωτές», με μια μεγάλη πολιτική και στρατιωτική φιέστα πριν από τρία χρόνια, ανέδειξαν τον «μάρτυρα Σαδίκ», αφού αρχικά τον έκαναν «ντόκτορ»…
Το επόμενο βήμα είναι οι υποτροφίες εκπαίδευσης Αχμέτ Σαδίκ, όπως αναφέρονται, που ανακοινώθηκαν από τον υιό Λεβέντ και αποτελούν, όπως προωθείται, μια οικογενειακή πρωτοβουλία, καθώς οι 3.500 τουρκικές λίρες τον μήνα (δηλαδή 91 ευρώ), που θα δίδονται στους φοιτητές που πληρούν τα κριτήρια για οκτώ μήνες, θα βγαίνουν από τα ταμεία της εταιρείας του Λεβέντ Σαδίκ.
Ο ίδιος, σε μια πομπώδη δήλωση, τόνισε ότι ο πατέρας του «έδωσε όλο τον αγώνα για τα δικαιώματα των μελών της κοινωνίας της οποίας ήταν αρχηγός (!)» και πως προτεραιότητά του ήταν «όλοι όσοι γεννήθηκαν και ζουν στην ίδια γεωγραφία να μπορούν να επωφεληθούν δίκαια από ευκαιρίες και ευκαιρίες, ειδικά στην εκπαίδευση»…
Και το (κακό) θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται…
Έλλη Μητακίδου
ΤΟ ΠΑΡΟΝ