Γ. Κωνσταντόπουλος στο “Π”: Να βρει ο επιμελητηριακός θεσμός τη χαμένη του ταυτότητα

Του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
Αντιπροέδρου του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Πειραιά

Σε λίγους μήνες θα γίνουν οι εκλογές στα Επιμελητήρια. Όλοι όσοι έχουμε ασχοληθεί με τα κοινά της επιμελητηριακής κοινότητας έχουμε διαπιστώσει ότι ο θεσμός έχει ατονήσει γιατί δεν κατάφερε σε πολλές περιπτώσεις να δικαιολογήσει τον ρόλο του.

Δεν θα αναφερθώ στο τι συμβαίνει στα άλλα Επιμελητήρια, αλλά στο Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Πειραιά, στο οποίο ανήκω και το οποίο τα τελευταία χρόνια χειμάζεται και έχει χάσει τον προσανατολισμό του. Δεν θα κατηγορήσω κανέναν, αυτό είναι δουλειά της δικαστικής εξουσίας, αλλά σίγουρα μπορώ να πω ότι το ιστορικό ΒΕΠ πελαγοδρομεί, βρίσκεται στο στάδιο της απαξίωσης και σίγουρα δεν μπορεί να ανταποκριθεί, όπως πρέπει και όπως του επιβάλλει ο ρόλος του, στις υποχρεώσεις που έχει απέναντι στον βιοτέχνη, στον επαγγελματία, στον άνθρωπο που βρίσκεται καθημερινά στην πρώτη γραμμή της μάχης, τόσο για τη δική του επιβίωση όσο και για την επιβίωση της οικογένειάς του και του κλάδου του.

Τα τελευταία χρόνια, το ΒΕΠ, από αρωγός των επαγγελματιών και των βιοτεχνών που ήταν κάποτε, έγινε… ουραγός των εξελίξεων στον επιμελητηριακό τομέα. Υπάρχουν προγράμματα, εφαρμογές, δράσεις, πρωτόκολλα, εργαλεία χρηματοδότησης, βοηθήματα κ.λπ. που θα μπορούσαν να βοηθήσουν αποτελεσματικά τους βιοτέχνες να αναπτυχθούν, πλην όμως δεν αξιοποιούνται, δεν προσφέρονται, δεν γίνονται κτήμα εκείνων για τους οποίους προορίζονται.

Εκεί, λοιπόν, που απαιτείται –επιβάλλεται, θα λέγαμε– η παρέμβαση του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Πειραιά, δεν υπάρχει. Το ΒΕΠ λάμπει διά της απουσίας του.

Σύμφωνα με αυτά που βλέπω και γνωρίζω, πολύ λίγα μέλη του Επιμελητηρίου μας έχουν ενημερωθεί για όλα αυτά, για τις δυνατότητες που τους δίνουν τα ευρωπαϊκά προγράμματα, οι νέες διατάξεις της κυβέρνησης, ο εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας σε πολλά πεδία. Έχουμε φτάσει σε διαστημικές ταχύτητες σε πολλά επίπεδα, αλλά οι πειραιώτες επαγγελματίες, οι ενταγμένοι στο ΒΕΠ, εξακολουθούν να πηγαίνουν με τον αραμπά…

Προσωπικά, αυτήν την κατάσταση δεν μπορώ να την αφήσω να συνεχιστεί.

Ο καθένας κρίνεται από αυτά που κάνει αλλά και από αυτά που δεν έκανε ενώ ήταν ταγμένος να τα κάνει. Και τα λάθη είναι στο πρόγραμμα και η αποτυχία αλλά και η αλλαγή.

Τον μεθεπόμενο μήνα έχουμε εκλογές. Κατά την άποψή μου, τις πιο κρίσιμες των τελευταίων ετών. Θα είμαι και πάλι παρών. Θα δώσω και πάλι τη μάχη για το ΒΕΠ που θέλουμε, το ΒΕΠ που ονειρευόμαστε και μας αξίζει. Για το ΒΕΠ των πολλών, το ΒΕΠ που θα δίνει λύσεις, το ΒΕΠ που θα δημιουργεί προοπτικές.

Δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός ούτε επαγγελματίας συνδικαλιστής. Δεν θα μπορούσα, άλλωστε, γιατί έχω μάθει να δουλεύω και να δημιουργώ από μικρό παιδί. Είμαι επαγγελματίας βιοτέχνης, κι αυτός είναι ο μεγαλύτερος τίτλος τιμής για μένα. Επειδή ακριβώς είμαι ένας από εσάς, ένα κομμάτι δικό σας, βγαίνω για μία ακόμα φορά μπροστά στη μεγάλη συστράτευση που συντελείται για την αλλαγή στο ΒΕΠ. Πέρα από όλους και πάνω από όλους είναι το Επιμελητήριο. Είναι το σπίτι μας, η δουλειά μας, το καταφύγιο αλλά και το προπύργιό μας. Αξίζει να το στηρίξουμε και να το συνδράμουμε. Να το κρατήσουμε ψηλά, μακριά από ιδεοληψίες, πολιτικές αποχρώσεις και μικροσυμφέροντα.

Να αναλογισθούμε την ευθύνη μας απέναντι στο ΒΕΠ και να πράξουμε ανάλογα.

Τα περιθώρια στενεύουν. Οι καιροί ου μενετοί…

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: portonews.gr