Η πρόκληση της Γερμανίας στο Μεταναστευτικό

Του
ΒΑΣΙΛΗ ΤΑΛΑΜΑΓΚΑ

Μεγάλη αναταραχή με το Μεταναστευτικό επικρατεί σε ολόκληρη την Ευρώπη μετά την πρόσφατη στροφή της Γερμανίας, που μετακυλίει στις χώρες υποδοχής μεταναστών, όπως η Ελλάδα, την πίεση που υπάρχει στο εσωτερικό της, προκαλώντας έτσι πληθώρα συζητήσεων για την παραδοσιακά συμφεροντολογική στάση της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής χώρας.

Η αλλαγή της στάσης της Γερμανίας στο Μεταναστευτικό, που ουσιαστικά καταργεί τη Συνθήκη Σένγκεν, έγινε υπό την πίεση που νιώθει η κυβέρνηση συνασπισμού της χώρας, ιδίως μετά την πρόσφατη επικράτηση της γερμανικής Ακροδεξιάς στη Θουριγγία.

Ωστόσο, η μεταστροφή της αυτή, όσο και αν εξηγείται από την εσωτερική πολιτική κατάσταση, έχει προκαλέσει σειρά αντιδράσεων σε πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα.

Αυτοί που γνωρίζουν το Μεταναστευτικό αντιλαμβάνονται ότι το πρόβλημα είναι πολύ βαθύτερο. Το θέμα δεν είναι οι δευτερογενείς ροές από τον Νότο στον Βορρά αλλά κυρίως οι πρωτογενείς, από τη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και την Τουρκία προς τον Ευρωπαϊκό Νότο.

Αν η Τουρκία δεχόταν να εφαρμοστεί η ρήτρα επιστροφών από τα ελληνικά νησιά πίσω στην Τουρκία, όπως προέβλεπε η συμφωνία του 2016, θα μειώνονταν δραστικά οι πρωτογενείς ροές προς την Ελλάδα και, όπως είναι φυσικό, και οι δευτερογενείς ροές από την Ελλάδα προς τη Γερμανία.

Γι’ αυτό παραμένει κρίσιμη η συνεργασία με την Τουρκία στο Μεταναστευτικό, η οποία πρέπει να πειστεί να τηρήσει τα συμφωνηθέντα. Η Ελλάδα έχει αποδείξει την καλή της πίστη προς τη γειτονική χώρα και με το πρόγραμμα της βίζας-εξπρές για τους τούρκους επισκέπτες των ελληνικών νησιών, που ωφέλησε ιδιαίτερα τον ελληνικό τουρισμό και αξιοποιήθηκε με ενθουσιασμό από τους Τούρκους.

Αντί λοιπόν η σύμμαχος χώρα Γερμανία να πιέσει την Τουρκία –όπου έχει τεράστια εμπορικά συμφέροντα–, κινείται μονομερώς και παίρνει αποφάσεις κατά των ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, μόνο και μόνο επειδή αντιμετωπίζει εσωτερικό πολιτικό πρόβλημα.

Η υποκρισία της Γερμανίας, η οποία στο πρόσφατο παρελθόν κατηγορούσε συστηματικά την Ελλάδα για την προστασία των ευρωπαϊκών συνόρων και την αποτροπή των παράνομων αφίξεων και τώρα να θέλει να πράξει το ίδιο, θεωρώντας τον ανθρωπισμό αποκλειστική αρμοδιότητα των χωρών πρώτης υποδοχής, όπως η Ελλάδα, ξεπερνάει κάθε όριο. Τόσο η Ελλάδα όσο και οι άλλες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου πρέπει να κινηθούν συγκροτημένα κατά της Γερμανίας.

Στο παρελθόν, όποτε χρειάστηκε, οι μικρότερες χώρες της Ευρώπης, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, εναρμονίστηκαν με τις ευρωπαϊκές αποφάσεις. Σήμερα η Γερμανία τις καταπατά για να προασπίσει τα δικά της συμφέροντα.

Ο Ευρωπαϊκός Νότος πρέπει να πάρει άμεσα αποστάσεις από την παραπαίουσα Γερμανία. Άλλωστε, η αποτυχημένη πολιτική των ηγεσιών της μέχρι σήμερα την έχει αναγάγει πλέον σε μείζον ευρωπαϊκό πρόβλημα.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ